เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

     "นี่ ขอนั่งด้วยคนสิ่" เป็นรุ่นพี่น่าอ่อนคนนั้นจริงๆด้วย

     "นั่งสิ่ไอ้ทีร์" นายตินเรียกรุ่นพี่น่าอ่อนอย่าสนิทสนม

     "นี่นายรู้จักรุ่นพี่ด้วยหรอ" ยัยดาด้าถาม

     "อ่อ มันชื่อทีร์อา เป็นเพื่อนผมเอง^^" 

     "อ้าว" ยัยดาด้าและชั้นต่างก็งง

     "ไอ้ตินน่ะมันรีรหัสเพราะมันติดFสามตัวน่ะนะ"รุ่นพี่น่าอ่อนตอบแทนนายติน

     "เป็นแบบนี้นี่เอง แล้วนายจำเป็นต้องเข้าค่ายรับน้อยด้วยหรอ" 

ยัยดาด้าถามแทนความสงสัยของชั้น (ชั้นน่ะหรอ งั่มๆ กินข้าวอยู่น่ะสิ่-0-)

     "แหะๆ แค่มาเล่นๆนะ^^"

     "ว่าไงนะ!" ชั้นเองที่ข้าวเต็มปากอุทานขึ้นมาหลังจากเงียบอยู่นาน

     "เรื่องโซ่นี่นายก็น่าจะบอกรุ่นพี่ตุ๊ดว่านายเป็นรุ่นพี่เหมือนกันก็ได้นิ่" ชั้นเริ่มโวยวาย

     "555ชั้นทำผิดชั้นก็ไม่มีสิทธิ์ต่อรองนี่นา^^" เค้าพูดแบบหน้าตาเฉย นี่มันสนุกมากรึไงนะ

     "น่านะ งั่มๆๆ นายช่วยไปขอกุญแจมาไขหน่อยดิ ชั้นเจ็บข้อเท้า งั่มๆๆ ไปหมดแล้ว แง่มๆ"

     "นี่เธอเลิกกินไม่ได้เลยหรอ"พี่ทีร์อาร์จู่ๆก็เอากำปั้นมาเขกหน้าผากชั้นพร้อมกันบ่น

     "ขอโทษคะ ^///^" ชั้นรู้สึกเขิลเป็นบ้าเลย พี่เค้ามีผมสีน้ำตาลเข้ม ตากลมคล้ายผู้หญิง แต่กลับมี

มีดั้งที่คมรับกับคิ้วหนาๆของเค้ามันช่างดูซับซ้อนทั้งๆที่คิ้วเข้มแต่หน้ากลับหวานเพราะปากอมชมพูของเค้า กรี๊ดดดด>////<

     "ซ้อแกหน้าแดงใหญ่แล้วนะ" ยัยดาด้าพูดขัดจังหวะชั้นที่กำลังจ้องหน้าพี่ทีร์อาอย่างเพลิดเพลิน

     "นี่เธอชื่อซ้อหรอ" นายตินถามชั้นพร้อมกับเอามือมาเล่นหัวชั้นอีกแล้ว

     "นี่นายชั้นจะให้เฉพาะผู้ชายหน้าหวานตาโตเล่นหัวเท่านั้นนะยะ แง่มๆงั่มๆ"

     "หมายถึงเฉพาะไอ้ทีร์น่ะหรอ -0-" เค้าพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ5555

     "ปะปะ ป่าวว แง่มๆ-///-" 

     "สรุปเธอชื่ออะไรล่ะ^^"เค้าถามอีกพร้อมกับเอานิ้วจิ้มมาที่แก้มของชั้น

     "นี่นายเลิกเล่นหัวเล่นหน้าชั้นซักทีเถอะน่า งั่มๆ"

     "ก็ดูแก้มยุ้ยๆของเธอสิ่ มันน่ารักมากเลยนะ^^"

     "งั้นชั้นเล่นบ้างเป็นไง" ชั้นพุ่งเข้าใส่หัวของนายติน เข้าหัวเราะอย่างไม่ถือสา

     "ชั้นชื่อดาด้านะคะ^///^" ชั้นได้ยินเสียงยัยดากำลังคุยหนุงหนิงกับรุ่นพี่ทีร์อาของชั้น

     "น้องดาด้าเรียนสาขาอะไรหรอ" แหมพวกเค้าคุยกันแต่ชั้นกับเล่นหัวไอ้หมอนี่เนี่ยนะ

ชั้นลุกขึ้นด้วยอารมณ์อิจฉาสุดๆและรีบเอาจานไปเก็บที่ร้านป้าแมว แต่เรื่องวุ่นๆก็เกิดขึ้นO..o

ก็ชั้นดันลืมขาที่ติดอยู่กับนายตินน่ะสิ่! พลั่ก อั๊ก เพล้ง ชั้นสะดุดล้มคิดว่าหน้าจะคะมำซะแล้วแต่ชั้น

ดันชนเข้ากับแผ่นอกของผู้ชายคนนึงเข้าอยากจัง แถมจานข้าวแพนงหมูสามชั้นของชั้นก็หล่นลงพื้น

ทำให้ทั้งห้องอาหารเงียบสงัดและทุกคนก็คงมองมา

ชั้นยังคงก้มหน้าซุกอกของเค้าอยู่ อ๊ายอาย แหะๆ 

     "นี่หมูเผือก เธอเอาหน้ากลมๆของเธอออกจากหน้าอกชั้นได้แล้ว"

เสี้ยงที่แผ่รังสีความเย็นยะเยือกทำให้ชั้นผละออกจากอกเค้าแล้วรีบก้มหัวขอโทษซ้ำไปซ้ำมา

     "นี่ยัยหมูเผือก แทนที่เธอจะขอโทษ เธอควรหาอะไรมาเช็ดรองเท้าให้ชั้นนะ"

      "อ๋อ คะ " ชั้นรีบวิ่งไปขอผ้าขี้ริ้วจากแม่ครัวทันที นายปรสิตนี่วิ่งกระต่ายสามขามาเลย

ก็เสียงเค้ามันน่ากลัวนี่นา T^T

      "ถอดรองเท้าออกมาสิ่คะ เดี๋ยวชั้นจะเช็ดให้นะ" ชั้นก้มหน้าก้มตาพูดโดยไม่กล้ามองแม้แต่เขา

      "ไม่"

      "ห๊ะ?" ชั้นงงกับคำตอบของเค้า

      "ชั้นบอกว่าจะไม่ถอด"

      "ไม่ถอด?"

      "ฟังภาษาคนไม่เข้าใจรึไงยัยหมูเผือก" เค้าเริ่มตะคอกใส่ชั้น

แหมมันจะเกินไปแล้วนะ ชั้นเงยหน้ามองผู้ชายที่บอกให้ชั้นคุกเข่าเช็ดรองเท้าให้

หน้าตาก็ดีนะ! (โครตดีเลยล่ะ) แต่ชั้นไม่ชอบแบบนี้เลย ทำไมเค้าต้องทำตัวสูงส่งนักหนาเนี่ย!

      "นี่นายปลาไหลทรงเครื่อง! มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ?" ชั้นไม่กงไม่กลัวมันแล้วล่ะผู้ชายหยาบคายแบบนี้

      "นี่เธอเรียกชั้นว่าไงนะ" เค้าพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำจนแทบไม่ได้ยิน

      "ก็ปลาไหลทรงเครื่องไงละ 5555" 

เค้ากระชากแขนชั้นแล้วดึงเข้าไปหาตัวเค้าอย่างแรง

      "โอ้ยนี่ชั้นเจ็บนะ!" 

      "ไม่มีใครกล้าขึ้นเสียงกับชั้นแม้แต่ผู้อำนวยการ เธอเข้าใจรึยัง"

      "นายจะบอกว่าพ่อนายใหญ่เอามากๆงั้นสิ่นะ ;)" ชั้นแสยะยิ้มใส่เค้าด้วยแหละแหม ชั้นละเกลี๊ยดเกลียดพวกลูกแหงเนี่ย

      "หึ"เค้ายิ้มที่มุมปากก่อนที่จะสบัดแขนชั้นทิ้งอย่างแรงแล้วเดินจากไปเฉยๆ อู๊ยแขนชั้นจะหลุดไม๊เนี่ย

      "หมอนี่ใครอะ"ชั้นถามนายตินที่ยืนบื้ออยู่ข้างๆ 

      "พี่ชายชั้นเอง^^" 

      "ห๊ะ!" 

วันนี้ชั้นต้องอึ้งกับที่นี่อีกกี่ครั้งเนี่ย T^T