เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

"น้องน้องมารวมกันที่นี่นะคะ วันนี้เราจะมีกิจกรรมเล็กๆน้อยๆก่อนปล่อยไปเล่นกันตามอัธยาศัย^^"

เสียงรุ่นพี่ตะโกนเรียกให้เข้าไปร่วมกิจกรรมซึ่งผมล่ะเบื่อจริงๆทำไมนะกิจกรรม ติ๊งต๊องนี้ผมต้องฝืนมาด้วยถ้าไม่ติดว่ายัยหมูมาผมคงไม่เกิดการสนใจที่จะมาแน่แน่ล่ะ

"พี่จะจับกลุ่มให้น้องน้องกลุ่มล่ะ 5 คนนะคะเราจะมีอะไรสนุกสนุกให้ทำกันคะ"

หลังจากสาธยายอยู่นานก็จับพวกปีหนึ่งรวมกลุ่มกันกับปีสองซึ่งผมรอดตัวเพราะอยู่ปีสามไม่ต้องเล่นติ๊งต๊องและมีโอกาศเดินเล่นมองแหม่มเล่นน้ำในชุดบิกินี่ 55สบายเลยงานนี้

ผมเดินเข้ามานั่นเปลในร่มที่ไว้สำหรับพักผ่อนสุดชิวและมองพวกรุ่นน้องโดนแกล้งอย่างเบื่อหน่าย-.- ทำไมผมขี้เบื่อจังนะ นอกจากทะเลาะกับจิ๊กซอแล้วผมไม่อยากทำอะไรอีกเลยให้ตายเถอะ

เมื่อผมกำลังมองหาจิ๊กซอก็เห็นเธอกำลังเล่นลิงชิงบอล5555 ผมว่ายัยนี่ควรเล่นหมูชิงบอลมากกว่าถึงช่วงนี้เธอจะดูตัวเล็กลงมากแต่ก็ยังเหมือนหมูอยู่เลย อิอิ 

ผมหันไปเห็นไอ้เเบงค์จอมกวนตีนที่กำลังนั่งอยู่บนหาดทรายสีขาวแววตาหมอนี้จับจ้องอยู่ที่จิ๊กซอและยิ้มร่าอย่างเห็นได้ชัด! ไม่ได้นะเว้ยถ้าหมอนี่มันเกิดง้อจิ๊กซอขึ้นมาแล้วยัยนั่นใจอ่อนแล้วผมจะทำยังไง

"นี่ไอ้วิน แกนั่งคิ้วขมวดอยู่นี้ทำไมว่ะ"ฮัลเทลเด้อเข้ามาขัดจังหวะ

"ขมงขมวดอะไรของแกว่ะ"

"ก็ชั้นเห็นแกจ้องแต่น้องเค้าไม่ล่ะสายตาเลยเดี๋ยวนี้เปลี่ยนแนวหรอว่ะ5555"

"หุบปากมึงไปเลยฮัลเทลเรื่องของกูครับ"

"คร้าบๆ แซวแค่นี้แม่งหงุดหงิดหรอ จะบอกอะไรให้นะเว้ยไอ้ที่นั่งอยู่นั่นน่ะมันชื่อแบงค์ลูกเจ้าของโรงแรม ทั้งหล่อและดูดีพอๆกับแกแล้วที่ดูๆหมอนี่มันคิดอะไรกับหมูน้อยของแกนะเว้ย ถ้าแกไม่รีบจองโดนคาบไปแดกไม่รู้ด้วยนะคับ^^"

ฮัลเทลพูดจบก็นอนลงเปลข้างๆก่อนจะกรนอย่างรวดเร็ว-"- ให้ตายเถอะไอ้เวรนี่หลับไวชะมัด

หมายความว่าไงว่ะให้รีบจอง หมายถึงรีบข่มขืนรึป่าวว่ะ-0- 

"เอาน้องขึ้นมาเร็วๆ!" เสียงโวยวายดังมาจากชายหาดก่อนจะมีคนอุ้มร่างนั้นขึ้นมาผมหันไปมองก็รู้ทันทีว่าเป็นจิ๊กซอผมจึงรีบเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น

"ผายปอดๆ เร็วเข้า!" เสียงรุ่นพี่วี้ดวายด้วยความตกใจ ผมแหวกทางบรรดาน้องๆที่มุงก่อนจะเข้าไปปั๊มหัวใจให้จิ๊กซอพร้อมกับประกบปากฝายปอดให้อยู่นานแต่เธอ กลับนิ่งสงบ! หัวใจผมสั่นและจู่ๆน้ำตาของผมก็ไหลพลากทำเอาทุกคนตะลึงและเงียบตามๆกันไป ผมประกบปากผายปอดให้เธออีกครั้งซ้ำๆ และจู่ๆแบงค์ก็เข้ามากระชากตัวผมออกก่อนจะประกบปากเธออีกครั้ง

"อั่กๆ" 

"เธอฟื้นแล้ว เย้!" เสียงทุกคนร้องขึ้นด้วยความดีใจแล้วจิ๊กซอก็ลืมตาขึ้นแหละเหลือบมองไปยังไอ้แบงค์ 

"ขอบคุณนะคะพี่แบงค์" เธอกล่าวขอบคุณหมอนั่นก่อนจะสลบไป หมายความว่าหมอนั่นทำให้เธอฟื้นสิ่นะ! หงุดหงิดชะมัด ผมเดินกลับเข้าห้องพักไปด้วยความเซงฉิบหายพระเอกต้องทำดีไม่เอาหน้าโดยที่นางเอกไม่รู้แบบนี้ทุกเรื่องเลยรึไงกันถ้าเธอฟื้นผมจะบอกเธอว่าผมเป็นคนทำให้เธอฟื้น อย่างน้อยก็ก่อนไอ้หมอนั่น โถ่เว้ย! 

"โดนคนขโมยของหรอถึงทำหน้าแบบนั้น" รนโบว์เดินเข้ามาในห้องของผม

"ออกไป"

"โบว์ออกไปแน่คะ แต่แค่อยากมาดูหน้าของพี่ว่าจะเหลืออยู่ซักกี่นิ้ว5555"

พูดจบเธอก็ปิดประตูปังใส่ผมเพื่อเยาะเย้ย บ้าชะมัด

[จบบรรยาย: เทวิณ]