รักนะค่ะคุณชายจอมขี้หึง

ผลัก! ผลัก!
 
ชั้นตามมาจนถึงหลังโรงเรียน เห็นเขาประเคนหมัดให้กับต้นไม้อยู่
 
เกิดเปนบ้าอะไรขึ้นมานะ นายชาเย็น
 
เมื่อเขาทำท่าจะชกต้นไม้อีก ชั้นจึงรีบปรี่เข้าไปห้าม
 
"เฮ้ หยุดได้แล้ว!"ชั้นบอกธรรมดา พร้อมจับเเขนเสื้อของเขา
 
"เทอ!!!"ดูท่าเค้าจะตกใจมาก คงนึกไม่ถึงสินะว่าจะคนตามมาด้วย
 
 
หึหึ หมอนี่น่ะเพื่อนน้อยจะตายเอะอะๆก้อเอาแต่เย็นชาใส่
 
เพระอย่างนั้นอีตานี่ก้อเลยไม่ค่อยมีเพื่อนน่ะ
 
"ไง"ชั้นยิ้มทักทาย เพียงแค่แวบเดียวเขาก้อเปลี่ยนสีหน้าเป็นเย็นชาเหมือนเดิม
 
"มาทำไม"
 
"มาเดินเล่นมั้งถามได้ ก้อตามนายมาน่ะแหละ
 ว่าแต่นายไปต่อยต้นไม้ทำไมอ่ะต้นไม้มันทำอะไรให้นายหรอ-0-?"
 "ช่างชั้น ปล่อยให้ชั้นอยู่คนเดียวเถอะ"
 "ชั้นบอกให้ไปสิ!!!"เมื่อเห็นว่าชั้นไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเค้าจึงตะคอกใส่
 ฮึก! มันทำให้ชั้นน้ำตาปริ่มขึ้นมาคงยังไม่ได้บอกสินะ ว่าชั้นไม่ชอบเสียงดังๆได้ยินแล้ว
 
มันจะหวนไปนึกถึงอดีตเสมอ
 
...อดีตที่ไม่น่าจดจำ...
 
"เอ่อ ชั้นขอโทด อ้ะ-///-"เค้าพูดพร้อมยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ แถมยังหน้าแดง...เปนไปไม่ได้หรอก
 อย่างอีตานี่เนี่ยนะหน้าแดง-_-?!!
 แต่ชั้นก้อรับมันมาและคิดแค่ว่าตัวเองคงตาฝาดไปเอง
 พอเงยหน้าขึ้นอีกทีก้อพบว่าลุค โซเลสได้หายไปซะแล้ว...