รักนะค่ะคุณชายจอมขี้หึง

ผลัก! ผลัก!

ชั้นตามมาจนถึงหลังโรงเรียน เห็นเขาประเคนหมัดให้กับต้นไม้อยู่

เกิดเปนบ้าอะไรขึ้นมานะ นายชาเย็น

เมื่อเขาทำท่าจะชกต้นไม้อีก ชั้นจึงรีบปรี่เข้าไปห้าม

"เฮ้ หยุดได้แล้ว!"ชั้นบอกธรรมดา พร้อมจับเเขนเสื้อของเขา

"เทอ!!!"ดูท่าเค้าจะตกใจมาก คงนึกไม่ถึงสินะว่าจะคนตามมาด้วย

หึหึ หมอนี่น่ะเพื่อนน้อยจะตายเอะอะๆก้อเอาแต่เย็นชาใส่

เพระอย่างนั้นอีตานี่ก้อเลยไม่ค่อยมีเพื่อนน่ะ

"ไง"ชั้นยิ้มทักทาย เพียงแค่แวบเดียวเขาก้อเปลี่ยนสีหน้าเป็นเย็นชาเหมือนเดิม

"มาทำไม"

"มาเดินเล่นมั้งถามได้ ก้อตามนายมาน่ะแหละ

 ว่าแต่นายไปต่อยต้นไม้ทำไมอ่ะต้นไม้มันทำอะไรให้นายหรอ-0-?"

 "ช่างชั้น ปล่อยให้ชั้นอยู่คนเดียวเถอะ"

 "ชั้นบอกให้ไปสิ!!!"เมื่อเห็นว่าชั้นไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเค้าจึงตะคอกใส่

 ฮึก! มันทำให้ชั้นน้ำตาปริ่มขึ้นมาคงยังไม่ได้บอกสินะ ว่าชั้นไม่ชอบเสียงดังๆได้ยินแล้ว

มันจะหวนไปนึกถึงอดีตเสมอ

...อดีตที่ไม่น่าจดจำ...

"เอ่อ ชั้นขอโทด อ้ะ-///-"เค้าพูดพร้อมยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ แถมยังหน้าแดง...เปนไปไม่ได้หรอก

 อย่างอีตานี่เนี่ยนะหน้าแดง-_-?!!

 แต่ชั้นก้อรับมันมาและคิดแค่ว่าตัวเองคงตาฝาดไปเอง

 พอเงยหน้าขึ้นอีกทีก้อพบว่าลุค โซเลสได้หายไปซะแล้ว...