จะร้ายหรือจะรัก

---- เช้าวันรุ่งขึ้น -----
ณ ห้องนอนฝ่ายชาย
"เห้ย! พวกมึงเสร็จกันหรอยังว่ะ เดี๋ยวสาย" โต้ที่เพิ้งกลับจาดดูปราง เดินมาตามเพื่อนที่ป่านนี้แล้วยังเตรียมตัวไม่เสร็จ
"เออๆเสร็จแล้วๆ " ฟ้าตะโกนบอก
"งั้นเดี๋ยวกูลงไปรอข้างล่างละกัน"พูดจบโต้ก็เดินลงไปรอเพื่อนๆข้างล่าง
ณ หน้าบ้านพัก
"สวัสดีค่ะ ผมเป็นลูกชายของหัวหน้าหมู่บ้าน จะมานำทางพวกคุณไปครับ"ชายหนุ่มรูปร่างสูงผิวสีน้ำผึ้ง ผมสีดำเข้มตาคม รวมๆแล้วจัดว่าเป็นว่าผู้ชายที่หล่อคนหนึงเลยก็ว่าได้ เอ่ยทักขึ้นทันทีที่เห็นโต้เดินลงมาจากบ้านพัก
"อ้าว สวัสดีครับ ผมชื่อโต้ นะครับ เดี๋ยวรอพวกเพื่อนแปปนึง นะครับ "โต้พูดพลางชี้ไปทางห้องพัก
"ครับ " 
"แล้วคุณชื่ออะไรหรอครับ " โต้ถาม
"ผมชื่อ กัน ครับ " ^^
แล้วหนุ่มๆที่เหลือก็ค่อยๆทยอยเดินลงมาจากบ้าน 
"พวกผมพร้อมแล้ว" ออยเอ่ยขึ้นขณะที่เดินลงบันใดมา
"เออพวกมึง มาพอดีเลย นี่คุณกัน คนที่จะมานำทางพวกเรา"
"สวัสดีครับ " ทั้งหมดพูดพร้อมพยักหน้า
"ส่วนนี้พวกเพื่อนผม ครับ นี่ฟ้า ออย มาร์ท แล้วก็ นิว ครับ" โต้แนะนำเพื่อน
"ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันครับ" ^^
"งั้นผมว่าเราออกเดินทางกันดีกว่า" พูดจบกันก็เดินนำออกไป
 
ณ ห้องนอนฝ่ายหญิง
ปรางที่ตื่นขึ้นมา หันไปมองเพื่อนๆที่ยังหลับอยู่
"นี่ๆทุกคน ตื่นได้แล้ว "ปรางลุกไปเปิดไฟก่อนที่จะหันมาปลุกเพื่อนคนอื่นๆ
"นี่ยัยปรางยังเช้าอยู่เลย "น้ำพูดอย่างงัวเงีย
"ตื่นเถอะหน้า ! เราต้องเตรียมตัวไปสำรวจโบราณสถานอีกนะ "ปรางพูดแล้วเดินไปยืนท้าวเอวกลางห้อง
"จะรีบไปทำไม ยังไงก็ต้องรอพวกผู้ชายกลับมากันก่อนอยู่ดี ถึงจะไปได้" น้ำตอบ
"แต่พี่ว่าเราลุกกันเถอะ พวกผู้ชายอ่าเดินทางกันไวจะตาย พี่ว่าเราเตรียมพร้อมไว้ก่อนอ่าดีแล้ว " ทรายพูดเสร็จ ก็ลุกขึ้นมานั่งเตรียมหยิบอุปกรณ์เพื่อจะไปอาบน้ำ
"ลุกก็ลุกค่ะพี่ทราย " น้ำตอบแล้วก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้น ตามด้วยแพร กับตาล
"แล้วเราอ่า ดีขึ้นแล้วหรอ" ทรายหันมาถามยัยรุ่นน้องตัวแสบ
"ไม่ใช่แค่ดีขึ้นนะคะ หายแล้วต่างหาก "ปรางพูดจบก็เดินไปหยิบของแล้วเดินลงไปอาบน้ำ
ทรายหันมองแล้วส่านหน้าอย่างระอา
"ยัยปรางน่ะยัยปราง หายปุ๊บก็ซ่าปั๊บเลย ปะเราไปอาบน้ำกันดีกว่า" แล้วทั้งหมดก็เดินตามยัยแสบลงไป
 
---ระหว่างทางไปโบราณสถาน ---
"เราต้องเดินอีกไกลไหมกว่าจะถึง " โต้ถามกัน
"ไม่ไกลหลอกครับ อีกประมาณกิโลหนึงก็ถึงแล้วครับ" กันหันมาตอบแล้วเดินนำไปต่อ
 
------ 1 ชั่วโมงผ่านไป ------
"นี่ทุกคนพร้อมกันหรือยัง ฉันพร้อมแล้วนร่าาา" ปรางที่เตรียมสัมภาระในการเดินทางสร็จคนแรกร้องถามขึ้น
"นี่ยัยปราง แกคึกอะไรเนี่ย แล้วนี่แผลหายดีแล้วหรอ" แพรถามขึ้น
"ก็ดีขึ้นเยอะแล้วน่ะ งั้นเดี๋ยวฉันออกไปรอข้างนอกนะ"พูดจบปรางก็เดินออกไปนั่งรออยู่ที่ระเบียง
ขณะนั้นหนุ่มๆทีเพิ่งกลับมาจากสำรวจเส้นทางก็มาถึง
"งั้นเดี๋ยว ผมขอตัวก่อนนะครับ "กันเอ่ยขึ้นทันทีที่เดินมาถึงหมู่บ้าน
"ขอบคุณนะครับ " โต้กล่าวขอบคุณ
"แล้วเดี๋ยวผมะให้คนเอาสเบียงมาให้นะครับ แล้วอีก ครึ่งชั่วโมงเจอกันนะครับ"พูดจบกันก็เดินออกไป
"งั้นเราขึ้นบ้านไปดูสาวๆกันดีกว่าว่าเตรียมตัวกันเสร็จหรือยัง"ฟ้าเสนอ
แล้วหนุ่มๆก็เดินขึ้นบ้านมา แล้วเขาก็ต้องชงักเมื่อเห็นปรางนั่ง กระดี๊กระด๊า อยู่ที่ระเบียง
"นี่น้องปรางหายแล้วหรอครับ "นิวที่เดินนำขึ้นมาเอ่ยถาม
"ค่ะพี่นิวดีขึ้นเยอะเลยด้วย" ปรางพูดแล้วยิ้มให้
"ให้มันจริงนะยัยแสบ หวังว่าระหว่างการเดินทางคงไม่คิดทำอะไรแผลงๆอีกนะ"โต้ที่เดินตามหลังมาเอ่ยขึ้น
"ก็ไม่แน่นะ " ปรางพูดอย่างยียวนใส่โต้
"นี่ปรางแกก็เลิกไปหาเรื่องพี่โต้เขาสักทีได้มะเขาอุส่าต์ช่วยดูแลแก" น้ำที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องพักเอ่ยขึ้น
"ใครเขาใช้ละ "ปรางพูดอย่างรอยหน้ารอยตา
"เอาหละๆ งั้นเดี๋ยวอีกครึ่งชั่วเจอกันที่หน้าบ้านนะเราจะออกเดินทางกัน" นิวรีบตัดบท
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไป
----- ครึ่งชั่วโมงผ่านไป -----
"ทุกคนมาพร้อมกันแล้วใช่ไหมครับ"กันที่เพิ่งเดินมาเอ่ยถามขึ้น
"ครบแล้วครับ เชิญคุณกันทางนนี้ก่อนนะครับ ผมจะแนะนำพวกสาวๆให้รู้จัก" โต้เอ่ย
"สาวๆนี่คุณกันเป็นลูกชายหัวหน้าหมู่บ้าน "โต้แนะนำ
"สวัสดีครับ"กันหันมายิ้มให้สาวๆ
"ส่วนยัยแสบนี่ชื่อ ปราง แล้วก็ ทราย น้ำ แพร ตาล" โต้แนะนำ
"สวัสดีค่ะ ยินดีได้รู้จักนะคะ" ปรางเอ่ยขึ้น
"ว่าแต่ปรางของเรียกว่าพี่กันนะคะ" ปรางพูดแล้วยิ้มให้กัน
"ได้สิครับ น้องปราง" กันตอบตกลงแล้วก็ยิ้มให้  โต้ที่เห็นอย่างี้ถึงกับหัวเสีย
"ผมว่าเราออกเดินทางกันดีกว่านะครับ "พูดจบโต้ก็เดินมาจูงมือปรางนำไป 
"นี่นาย ปล่อยฉันนะ ฉันเดินเองได้"ปรางพูดแล้วสบัดมืออก
"ไม่เดี๋ยวเธอก็ไปก่อเรื่องอีก เธอต้องอยู่ในสายตาฉันตลอด" โต้หันไปพูดใส่หน้าปราง
"ปล่อยฉัน ฉันจะไปเดินกับน้ำ "พูดจบปรางก็สบัดมือโต้อย่างแรงแล้ววิ่งไปหลบหลังน้ำ
โต้เลยต้องจำยอม
"มีอะไรกันหรอครับ"กันเดินเข้ามาถามน้ำ
"ก็ยัยปรางเพิ่งจะก่อเรื่อง แอบตามพี่โต้กับฟี่ฟ้า จนหลงป่าอ่าค่ะ" น้ำอธิบาย
"งั้นเดี๋ยวน้องปรางมาเดินกลับพี่ก็ได้นะครับจะได้ไม่หลงทาง" กันเสนอ
"ก็ดีเหมือนกันค่ะ "ปรางพูดพลางยิ้มให้กัน
"ส่วนแก ฉันรู้ว่าแกอยากไปเดินกับพี่ฟ้าไปเถอะเดี๋ยวฉันเดินกับพี่กันเอง" พูดจบปรางก็ผลักน้ำให้เดินไปหาฟ้า
"น้องปรางมาจากไหนหรอ" กันที่เดินอยู่ข้างๆเอ่ยถาม
"ปรางมาจากกรุงเทพอ่าค่ะ" ปรางหันหน้าไปตอบ
"กรุงเทพหรอ จะว่าไปพี่ก็ไม่ได้ไปนานแล้วเหมือนกันนะ" 
"อ้าวพี่กันเคยเข้ากรุงเทพด้วยหรอค่ะ คิดว่าอยุ่แต่ในป่าซะอีก"
"จริงๆพี่เคยอยู่กรุงเทพนะ พี่ไปเรียนน่ะ "
"แล้วพี่กันจบอะไรมาหรอคะ"
"พี่จบรัฐศาสตร์มาอ่าครับ"
"ออ แล้วทำไมพี่กันไม่หางานในกรุงเทพทำละคะ"
"พี่อยากกลับมาอยู่บ้านมากกว่า" 
"โอ๊ย!" ปรางร้องขึ้น 
"น้องปรางเป็นอะไร"กันรีบหันมาดูปราง
"ปรางเดินสะดุดหินอ่าค่ะ" พูดจบปรางก็ค่อยลุกขึ้นแต่ก็ล้มลงไปอีก โต้เห็นจึงรีบเดินมา แต่ช้าไป กันที่ยืนอยู่ข้างๆพยุงปรางตัดหน้าไปแล้ว 
"เดินไหวไหม มาขี่หลังพี่ดีกว่า"พูดจบปรางก็ค่อยกระโดดขึ้นหลังกัน โต้ที่เห็นอย่างงั้นถึงกับหงุดหงิด 
"ยัยตัวแสบ เพิ่งจะรู้จักกันแท้ๆ " โต้พูดพลางเดินเตะหินเพื่อระบายอารมณ์
"ใจเย็นเว้ย " ออยเดินมาตบบล่าเพื่อนเบาๆ
"เมิ่งก็เข้าใจเพื่อนหน่อย เป็นใครก็หึงเห็นคนที่ตัวเองแอบชอบไปขี่หลังคนอื่นอ่า เมื่อกี้เห็นจะวิ่งมาช่วยพยุงยังไม่ทันเลย ระวังหมาจะคาบไปแดกซะนะเว้ยผู้กองโต้"ฟ้าที่เดินมาพูดเสริม มันยิ่งทำให้โต้หงุดหงิด แล้ววิ่งไล่เตะเพื่อนเพื่อระบายอารทณ์
"เล่นอะไร เป็นเด็กไปได้"ปรางพูดขึ้น
"เงียบไปเลยยัยแสบ อยากขี่หลังมากนักก็ขี่ไปเลยอย่าลงมาเดินนะ ขี่ไปเลยนะหลังอ่า"โต้ตะโกนใส่อย่างหัวเสียแล้วก็เดินสบัดออกไป
"เป็นบ้าอะไรของเขาว่ะ" ปรางพึมพำกับตัวเอง
----------------------------------------------------------------------------------
โต้เริ่มออกอาการหึงอย่างเห็นได้ชัด โต้จะทำยังไงต่อไปดันมีมารหัวใจซะแล้ว ต้องติดตามตอนต่อไปนะคะ ^^