จะร้ายหรือจะรัก

---- โบราณสถานกลางป่า ----

"น้องปรางค่อยๆนั่งนะครับ"กันค่อยๆพยุงปรางนั่งลง

"มาพี่ขอดู ข้อเท้าหน่อยครับ" พูดจบกันก็ค่อยๆก้มลงดูข้อเท้าปราง

"ไม่เป็นไรค่ะปรางว่ามันค่อยยังชั่วแล้วอ่า" ปรางพูดแล้วลุกขึ้นเดินให้ดู

"งั้นก็โอเครครับ" กันพยักหน้า

"งั้นพี่ว่าเราไปดูข้างในกันดีกว่า"ทรายเอ่ยขึ้น

"งั้นเดี๋ยวผมพาเข้าไปสำรวจนะครับ" กันเสนอ

"งั้นดีเลยค่ะ" น้ำบอก

"งั้นเดี๋ยวพวกผมขอเดินสำรวจรอบๆละกันนะครับ "ฟ้าหันมาบอกสาว

"ค่ะ "น้ำพยักหน้ารับ

"ระวังตัวด้วยนะ" ฟ้าหันบอกน้ำด้วยความเป็นห่อง

"ไม่ต้องห่วงค่ะพี่ฟ้าเดี๋ยวปรางดูแลให้"ปรางเดินมาจับแขนน้ำ

"ตัวเองอ่าดูแลให้ได้ก่อนไหมแล้วค่อยไปดูแลคนอื่นอ่า" โต้พูดประชดขึ้น

"มันเรื่องของฉัน"พูดจบปรางก็เดินตามกันที่เดินนำไปก่อนแล้วเข้าไป

"เอาน่าเมิงใจเยนๆ " มาร์ทเดินมาตบบล่าเพื่อนเบาๆ

"ช่างเหอะ เราแยกย้ายกันไปสำรวจรอบๆดีกว่า"โต้พูดจบก็เดินออกไป

"งั้นเดี๋ยวกูไปทางข้างหลัง โบราณสถานละกัน" มาร์ทพูดจบแล้วเดินออกไป

----- 1 ชั่วโมงผ่านไป -----

สาวๆที่เดินออกมาจากโบราณสถาน เดินมานั่งที่ใต้ต้นไม้ใหญ่เพื่อจะพักกินอาหาร

"นี่ปรางหิวแล้วอ่า เรามากินข้าวที่พวกชาวบ้านเขาเตรียมให้ดีกว่า"ปรางนั่งลงแล้วหันไปบ่นกับเพื่อนคนอื่นๆ

"นี่คุณจะกินอ่า รอพวกผมหน่อยไม่ได้หเลยหรือไง"โต้ที่เดินมาเอ่ยขึ้น

"ไม่รอ "ปรางหันไปพูดใส่หน้าโต้

"เอาหละ อย่ามัวทะเลากัน เรามากินข้าวกันดีกว่า"ทรายพูดขึ้น  แล้วทุกคนก็เดินไปหยิบห่อข้าวที่วางไว้ 

"น้ำหยิบมาให้ด้วยน่ะ" ปรางตะโกนบอกเพื่อน

"ไม่! มาหยิบเองเดะ มันเต็มมือแล้ว"น้ำตะโกนตอบกลับ

"แหมจะหยิบไปให้พี่ฟ้าละซิชิ" ปรางพูดจบก็ทำท่าจะลุกไปหยิบแต่ก็มีมือใครคนหนึงยื่นห่อข้าวมาตรงหน้า

"เอา ยัยแสบเอาของฉันไปก่อนเดี๋ยวฉันเดินไปหยิบใหม่" ปรางหันมามองหน้าโต้ที่ยื่นห่อข้าวให้

"ไม่เอาฉันเดินไปหยิบเองได้" 

"ไม่ต้องเลย เอาไป "พูดจบโต้ก็ยัดห่อข้าวใช่มือปรางแล้วเดินไปหยิบมาใหม่แล้วมานั่งลงข้างๆปราง

"นี่นาย ขอบคุณนะ"ปรางหันมาขอบคุณโต้

"เรื่อง "โต้ถาม

"ก็เรื่อง"ยังไม่ทันที่ปรางจะพูดจบ กันก็เดินมาเรียกปราง

"น้องปรางครับมานี่หน่อยพี่มีอะไรจะให้ดู" ปรางได้ยินอย่างงั้นจึงรีบลุกตามกันไป ทิ้งให้โต้นั่งหัวเสียอยู่คนเดียว

"ไอ้โต้เห็นไอ้มาร์ทไหมว่ะ" ออยที่นั่งอยุ่กับตาลเอยถามขึ้น

"ไม่รู้เว้ย"โต้ตอบแล้วก็โยนห่อข้าวทิ้งแล้วเดินสบัดออกไป

"มันเป็นอะไรของมันว่ะ" ออยบ่นพึมพำกับตัวเอง

"พี่มาร์ทหรอ แพรเห็นอยู่ทางโน้นอ่าค่ะ เดี๋ยวแพรเอาข้าวไปให้พี่เขาเองก็ได้ค่ะ"พูดจบแพรก็ถือห่อข้าวไปให้มาร์ท

------- ด้านหลังโบราณสถาน ---------

"พี่มาร์ทคะพี่มาร์ท" แพรตะโกนเรียกมาร์ท มาร์ททีี่ได้ยินเลยนึกอะไรสนุกๆขึ้น เลยวิ่งไปแอบที่หลังโขดหินใหญ่ แพรที่เดินตามหามาร์ทเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ จนแพรเดินมาจนถึงโขดหิน

"พี่มาร์ทไปไหนเนี่ย"แพรพึมพำกับตัวเอง แล้วหันจะกลับแต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็น

"ว๊ายยย !" แพรร้องสุดเสียงด้วยความตกใจ เมื่อเห็นมาร์ทที่แอบอยู่กระโดดออกมาดักข้างหน้า

"พี่มาร์ทเล่นอะไรเนี่ยแพรตกใจหมดเลย อ่ะนี่ค่ะข้าว"แพรยื่นข้าวมาร์ทแล้วก็เดินสวนไปข้างหลังเพื่อจะกลับไปหาเพื่อนๆ

"เดี๋ยวสิแพรอยู่กินข้าวเป็นเพื่อนพี่ก่อนได้ไหม"มาร์ทเอ่ยขึ้นแล้วหันกลับไปมองแพร

"ก็ได้ค่ะ แต่พี่มาร์ทห้ามแกล้งแพรอีกนะ" แพรพูดจบก็เดินมานั่งลงที่โขดหินแล้วแกะห่อข้าวกิน

"แพรอยู่ตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปเอาของที่วางทางโน้นก่อนนะ"แพระพยักหน้ารับแล้วมาร์ทก็เดินออกไป  แตามาร์ทเดินไปยังไม่พ้นก้าวที่ 3 ก็ได้ยินเสียงแพรร้องขึ้น

"โอ๊ย! " มาร์ทรีบหันมาทันทีที่ได้ยินเสียงแพรร้อง

"น้องแพรเป็นอะไรครับ"

"แพรโดนงูกัดอ่าค่ะ " แพรก้มลงกุ้มข้อเท้า  มาร์ทจึงรีบเดินกลับมาดูแพรทันที

"ไหนพี่ขอดูหน่อย" มาร์ทค่อยๆแกะมือแพรที่กำข้อเท้าอยู่ออก แต่ก็ต้องขมวดคิ้วเพราะไม่เห็นเจอรอยงูกัดเลยสักนิด

"ไหนน้องแพรบอกงูกัดไงละครับ" มาร์ทเงยขึ้นถาม แต่แพรกลับขำใส่

"นี่น้องแพรแกล้งพี่หรอ"มาร์ทพูดจบก็ลุกขึ้น

"ก็พี่มาร์ทแกล้งแพรก่อนนี้คะ"

"แสบนักนะเรา  สาวๆกลุ่มนนี่แสบกันกลุ่มเลยรึป่าวเนี่ย" มาร์ทแซว

"ก็ไม่รู่สิค่ะ ต้องดูเอาเอง"

"แต่คนอื่นอ่าพี่มั่นใจว่าแสบจริง แต่กับน้องแพรพี่ไม่แน่ใจเลย งั้นพี่คงต้องจับดูใกล้ๆแล้วละ" พูดจบมาร์ทก็กระโดดเข้าไปกอดแพรเอาไว้

"พี่มาร์ททำอะไรอ่าค่ะ"

"จับตาดูใกล้ๆไง " 

"พี่มาร์ท ปล่อยแพรนะคะถ้าไม่ได้คิดอะไรกับแพรอย่าทำแบบนี้" แพรพูดด้วยน้ำเสียงน่ิ่งเฉย มาร์ทเลยค่อยๆคลายออ้มแขนออก

"พี่ขอโทษ แต่พี่รู้สึกดีกับเรานะ"

"เหตุผลแค่นนี้ไม่พอหรอกค่ะ พี่มาร์ทรองหาเหตุผมใหม่ได้ไหมค่ะ"

"พี่ชอบแพร"

"ไม่พอ"

"พี่ชอบแพราเพราะเป็นคนน่ารักสวย นิสัยดี"

"ไม่พอค่ะ พี่มาร์ทรองคิดดีๆสิค่ะ" มาร์ทเงยหน้ามองแพรแล้วก็พูดขึ้น

"พี่รักแพร"แพรยิ้มให้

"ก็แค่นนี้ แต่มันไม่เร็วไปหน่อยหรอค่ะที่จะใช้คำๆนี้" แพรถาม

"ไม่หรอก เพราะแค่พี่เจอเราครั้งแรกพี่ก็มั่นใจว่าเรานั่นแหละคือคนที่ใช่สำหรับพี่"มาร์ทยิ้มแล้วค่อยๆเดินเข้าไปกอดแพร 

เพื่อนที่มาแอบดูก็ร้องขึ้น

"หิ้ววววววว " ทุกคนร้องออกมาพร้อมกัน

"แหมๆๆๆๆ ไม่หรอก เพราะแค่พี่เจอเราครั้งแรกพี่ก็มั่นใจว่าเรานั่นแหละคือคนที่ใช่สำหรับพี่ จะอ้วกว่ะไอ้มาร์ท"ออยแซวขึ้น

"แล้วจะทำไม ละครับ แล้วคุณละเมื่อไหร่จะลงเอยกับน้องตาลสักที่ เห็นตามจีบเขามาตั้งนานแล้วนะ" ออยถึงกับเงียบเลยทีเดียว

"เรื่องของฉันน่า เนอะตาลเนอะ"ออยพูดพลางหันไปมองหน้าตาล

"ไม่ต้องเลยค่ะ จนกว่าพี่ออยจะพิสูจน์ตัวเองได้ว่าพี่ออยจะดูแลตาลได้แล้วตาลถึงจะยอมเป็นแฟนพี่ออย"ตาลพูดจบก็เดินออกไป   ทิ้งให้ออยยืนทำหน้าเซงๆ จนเพื่อนหันมาขำ

----------------------------------------------------------------------------------

คู่ ออย ตาล เขาก็ลงเอยกันแล้ว แล้วคู่ต่อไปจะเป็นคู่ใครกันนะ จะใช่คู่โต้ปรางหรือเปล่าต้องติดตามนะคร่าา ^^