Hell ( o ) รักนี้มีแค่กูกับมึง

หลังจากที่ผมแยกจากพวกเพื่อนที่โรงเรียน ผมก็รีบกลับมาที่คอนโดทันที ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมรีบมาทำอาหารให้คุณชายเค้าทาน เห็นมันโหดๆนิ่งๆ แบบนั้น เฮลมันคุณหนูมากเลยนะครับ เอาเป็นว่ามันทำอะไรไม่เป็นเลย นอกจาก เรียน ขับรถ เล่นกีฬา หาเรื่องคนอื่น โดนคนอื่นหาเรื่อง ฯลฯ ผมก็ไม่แน่ใจนะว่านี่เรียกว่าทำอะไรไม่เป็นเลยหรือเปล่า 555 อย่าไปบอกมันก็แล้วกัน ว่าผมแอบนินทามันให้พวกคุณฟัง ไม่งั้น เราจะซวยกันทุกคนนะครับ

“เฮล ๆ” ลองเรียกดูครับ เผื่อมันกลับมาแล้ว บางทีผมก็ขี้เกียจทำกับข้าวไง ถ้ามันกลับเร็วบางทีผมจะได้ชวนมันไปกินข้าวข้างนอกแทน 55 แต่มันก็เงียบครับ หรือว่ามันยังไม่กลับ =0=

“เฮล เฮลลล อ่ายยยยเฮ.........” เกือบแล้วครับ เกือบตะโกนแล้ว 555 นี่ดีนะที่ผมเป็นคนสายตาดี เลยเหลือบไปเห็นเฮลมันหลับอยู่ที่โซฟา

“เฮลล” เรียกเบาๆครับ 5555 ผมก็แอบๆกลัวมันเหมือนกันนะ ขอบอกๆ แต่ทำไมวันนี้หน้าใอ่เฮลไม่มีแผล 0.0 หรือว่าผมตาฝาดดด 5555 ก็ไม่น่าจะใช่นะ เพราะว่าตอนนี้หน้าผมกับหน้ามันนี่คือแบบห่างกันไม่ถึงคืบ >//< มองไปมองมา ไอ้เฮลมันนี่โค ตะ ระ จะหล่อเลย คือมึงหลุดมาจากนิยายเล่มไหน ถ้าคุณนึกหน้ามันไม่ออก ลองนึกตามที่ผมพูดนะ มันเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ สูงแค่ 175 เซน คือคนอื่นอาจจะคิดว่ามันก็ไม่เตี้ย แต่คือมันเตี้ยที่สุดในกลุ่มไง ตัวมันก็บางๆ แล้วตอนนี้คือมันถอดเสื้อนอนอะ =.,= เลือดแทบพุ่ง ผิวขาวๆ เวลาโดนไฟส่องกระทบนี่คือแบบ...ขาวกว่าเดิม แบบเกือบจะเรืองแสงได้อยู่แล้วอะ ไหนจะหน้าใสๆ ที่ตอนนี้หลับไม่รู้เรื่องของมันอีก ใต้เปลือกตาที่ปิดสนิทซ่อนนัยตาสีดำสนิท ที่บางทีก็เหมือนจะส่องประกายออกมาเป็นสีม่วง มันเป็นคนที่ไม่ว่าจะคิดอะไรก็จะสื่อออกมาทางสายตาไปซะทุกเรื่อง เพราะงั้นมันก็เลยเป็นคนที่เก็บความรู้สึกไม่เก่ง พอมองลงมาคุณก็จะเจอกับจมูกโด่งๆ ที่รับกับ ปากบางสีชมพูที่เข้ากันอย่างน่าประหลาด แล้วไหนจะแก้มสองข้างที่เจือสีชมพูระเรื่อนั่นอีก ริมฝีปากบางๆที่แค่ดูก็พอจะเดาได้ว่านุ่มขนาดไหน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นมันล้วนเป็นสิ่งที่เย้ายวนชวนสัมผัส แต่อย่าคิดว่าผมคิดอะไรกับมันนะ ผมก็แค่คิดว่า ทำไมมันถึงได้ชอบมีเรื่อง มันดูไม่เข้ากับหน้าหวานๆของมันเลย แต่อย่าพึ่งคิดว่ามันเป็นคนหน้าหวานแบบผู้หญิงนะ เพราะว่าใอ่เฮลเพื่อนผมคนนี้มันก็ยังหลงเหลือความหล่อแบบผู้ชายอยู่ มองนานๆ แบบนี้ ผมว่าเราควรจะเลิกมองมันได้แล้วครับ เดี๋ยวมันตื่นแล้วจะเดือดร้อนผม แต่ผมว่าคงไม่ทันแล้ว

“อือออออ” เสียงครางต่ำๆเป็นสัญญาณว่าเจ้าตัวกำลังจะตื่น มันพลิกตัวซ้ายทีขวาที แล้วก็ลืมตาขึ้นมา แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้นครับ แต่มันอยู่ที่ว่า หน้าผมกับหน้าใอ่เฮลนี่คือแบบ......

“มึงจะปล้ำกูหรอหนึ่ง..” เข้าใจอารมณ์คนพึ่งตื่นมั้ยครับ หน้ามันจะยุ่งๆ ตามันจะเยิ้มๆ เสียงมันจะสั่นๆ เซ็กซี่มาก (แล้วนี่ผมคิดอะไรอยู่ -0- )

“เอ่ออ...” แล้วกูจะตอบมึงว่าอะไรดี “กรูแค่จะดูว่ามึงตื่นหรือยัง” แถมาก แต่ช่างมัน เอาตัวรอดไปก่อน

“เรอะ” คือถ้ามึงจะตอบกูแค่นี้ มึงไม่ต้องพูดก็ได้นะเฮลนะ อ้อออ ผมลืมบอกทุกคนไปอีกเรื่องนึง คือ เวลาที่มันอยู่กับผมนี่มันพูดนะครับ แต่ก็ไม่ได้พูดมากเหมือนเดิม แต่ก็พูดมากกว่าตอนอยู่กับคนอื่นไง ผมก็เลยอยู่กับมันได้ ไม่งั้นผมคงประสาทกินเหมือนไอ้ซันอะครับ

“หนึ่ง..”

“หือออ..”

ติ๊กต้อกๆ ๆ ๆ ติ๊ง 3 นาทีผ่านไป

“มึงเรียกกูเพื่อ” ไอ้ห่านิ เรียกแล้วเงียบ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนกูนะ กูด่าลืมบ้านไปแล้วไอ้ห่า

“....” มันก็ยังเงียบอยู่ครับ

“เฮลลลล กูถามว่ามึงเรียกกูพะ...อื้ออออ”

0.0 อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ปาก ปากไอ้เฮล ปากไอ้เฮลลลลลลล โทษๆ 5555

งดบรรยายภาพออกสื่อนะครับ >//< จูบให้อยากแล้วจากไป... ผมอยากจะพูดคำนี้กับมันจริงๆ ใอ่เหร้..!!! จูบกูเสร็จ เดินหนีกูซะงั้น มึงต้องการอะไรจากกู.... ผมก็ทำได้แค่กรีดร้องอยู่ในใจนั่นแหละ เหอะ ใช่สิ กรูมันแค่คนอาศัย ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรอยู่แล้ววว แต่นุ่มจัง คิก

“มึงจะยืนโง่อยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ยหนึ่ง”

“หะ” งงสิครับ จูบกูแล้วเดินหนีไม่พอยังจะมาด่ากูอีก

“กูจะอาบน้ำ” อ่ออ งี้นี่เองงง

“เออๆ แป๊ปนึง” แล้วผมก็ต้องไปเตรียมน้ำให้คุณชายเขาอาบครับ เกิดเป็นไอ้หนึ่งนี่มันเหนื่อยจริงๆ “เสร็จแล้ว ไปอาบดิ” แล้วคุณชายเขาก็เดินไปอาบน้ำครับ ส่วนผมก็ต้องทำกับข้าว ผมกำลังจะเดินไปที่ครัว แต่เฮลมันดันเรียกเอาไว้ก่อน

“หนึ่ง”

“หะ”

“วันนี้ไม่ต้องทำอาหารนะ กูไม่กิน” เออดี มึงไม่กิน แล้วคือกูต้องไม่กินกับมึงใช่ม้ะ ผมก็อยากจะถามมันนะ แต่มันดันปิดประตูห้องน้ำใส่หน้าผม แล้วก็ไปอาบน้ำสบายอารมณ์ซะงั้น... ดีจริงๆ

………………………………………………………………………………..

“หนึ่ง” เห้ออ ถ้ากูไม่อยู่แล้วมึงจะเรียกใครวะ

“มีไร” ผมตะโกนถามมัน เพราะว่ามันอยู่ในห้องส่วนผมอยู่ตรงโซฟา

“เข้ามาดิ๊” เข้าไป ?? สงสัยอะไรก็ไม่มีสิทธิ์ถาม ชีวิตไอ้หนึ่งนี่มันน่าสงสารจริงๆ

“มีไรวะมะ.....” ชีวิตนี้มึงไม่คิดจะให้กูพูดจบประโยคเลยช่ายมร๊ายย จูบกูจังเลยยยยไอ้สาสสสสสสส แต่จะเรียกว่าจูบก็คงไม่ค่อยจะใช่เพราะว่ามันแค่เอาปากนุ่มๆของมันมาปิดปากผมก็แค่นั้นเอง T.T

“เล่นห่าไรมึงวะเฮล” ในที่สุดกูก็ได้พูดสินะ เห้อออ

“.........” ไม่ตอบ แต่สายตามองมาที่ปากกูนี่คือไรครัช มึงอย่ามายั่วกูนะเฮล

“เรียกกูมาทำไม” ในเมื่อมึงไม่พูด กูพูดเองก็ได้ แมร่งงงงงง ยังๆ ยังไม่เลิกมอง

“มึงจะมองทำไมนักวะ” คราวนี้มันตอบผมแบบโนทฤษฎี แต่เน้นปฏิบัติครับ แสรดดดดดดด สามรอบแล้วนะมึง

“หนึ่ง...”เสียงอย่าสั่นครับเฮล เสียงอย่าสั่น

“ช่วยกูหน่อยดิ” ช่วย ?? มึงช่วยขยายความให้กูเข้าในคำว่าช่วยของมึงหน่อยได้มั้ย กูงง

“นะ...” ไร้ซึ่งคำขยายความ แต่การกระทำบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าต้องการให้ผมช่วยอะไร เห้อออ ทีงี้อะทำเป็นขอร้องง แมร่งงงง คิดว่ากูจะยอมปะ ไอ้ห่า...

“อื้ออ..” อ้าววววววววว แล้วกูไปสมยอมมันทำมร๊ายยยยยยยยยย......

..................................................

กำลังทยอยลงให้นะงับ ใจเย็นๆเน้อออออออออออออออออออ