Hell ( o ) รักนี้มีแค่กูกับมึง

ก๊อก ก็อก ก๊อก เปิดประตู เปิดออกดูว่าใครมา....5555 <<<มันใช่เวลามร๊ายยยยยยยยย
‘ใครมาวะ ผมว่าผมก็ไม่ได้นัดใครไว้นะ อีกอย่าง ผมไม่เคยนัดใครมาที่ห้องด้วย’ -“-
ผมหันไปมองหน้าไอ้หนึ่ง สื่อความหมายทางสายตาให้มันไปเปิดประตู
“เออๆ” ทำไมมันไปนานจังวะ แค่เปิดประตู ผมว่าผมเดินไปดูน่าจะดีกว่า ขี้เกียจตะโกนถาม 5555
“ใครมะ...” คำพูดของผมหายไปกับสายลมเพียงเพราะคนๆนึงที่ยืนอยู่ที่หน้าประตู
“พิงค์” ถ้าให้ผมเดา เสียงของผมคงจะเบามาก เพราะขนาดตัวผมเองยังแทบจะไม่ได้ยินมันเลยด้วยซ้ำ นี่ผมฝันอยู่หรือเปล่า ทำไม ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงมาที่นี่ ทำไม่เธอยังกล้ามาที่นี่อีก ทั้งๆที่เธอเป็นคนทำร้ายผมเป็นคนทำให้ผมเจ็บเกือบตาย
----------------------------------------------------------------------
“แกๆ ดูพี่เฮลกะพี่พิงค์ดิ เหมาะสมกันมากอะแก ชั้นอยากมีแฟนหล่อๆ แบบพี่เฮลบ้าง”
“โอ๊ย แก แล้วแกคิดว่าหล่อระดับพี่เฮลนี่จะสนแกหรอยะ อย่าเพ้อ” เสียงเด็กผู้หญิงกลุ่มนึงคุยกันครับ ผมได้ยินประโยคแบบนี้จนเบื่อแล้ว... ผมกับพิงค์เราเป็นแฟนกันครับ และเราก็รักกันมากด้วย ใช่ครับ เรารักกันมาก แต่ผมว่าน่าจะเป็นผมคนเดียวที่รักพิงค์มากกว่า ใครๆก็บอกว่าเราเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุด พิงค์เป็นผู้หญิงที่สวยมาก แล้วก็น่ารักมากด้วย ตอนที่ผมคบกับพิงค์ทุกอย่างมันดูสวยงามไปหมด ไม่ว่าพิงค์ต้องการอะไร หรืออยากได้อะไร ผมยินดีที่จะมอบให้เธอทุกอย่าง เรียกง่ายๆว่าความรักมันบังตา พิงค์เป็นผู้หญิงที่อัธยาศัยดีมาก พิงค์เข้ากับเพื่อนๆผมได้ทุกคน และพวกมันทุกคนก็อิจฉาผมด้วยแหละครับ 555 แต่ผมว่าไม่ใช่แค่พวกมันหรอก เพราะผู้ชายในโรงเรียนส่วนใหญ่ก็อิจฉาผมครับ
“ไอ้เฮล ไอ้ห่า แฟนมึงสวยเกินไปละ” ไอ้ซันครับ มันเคยบอกผมว่ามันชอบพิงค์กะว่าจะไปจีบ แต่ดันโดนผมตัดหน้าซะก่อน หึหึ ครืดดดด ดดด ๆ ๆ
“ครับที่รักก” พูดจบ ผมก็หันไปยักคิ้วให้ไอ้ซันครับ 555 ปกติผมก็ไม่ได้เรียกพิงค์ว่าที่รักนะ แต่ซันมันนั่งอยู่ข้างๆ ผมก็เลยแกล้งกวนตีนมันเล่น
[ แหมเฮลพูดซะหวานเชียว พิงค์เขินนะคะเนี่ยย อิอิ ] แฟนผมน่ารักมั้ยหละๆ 555
[ เฮล เฮลมาหาพิงค์หน่อยได้มั้ย พิงค์มีเรื่องจะคุยด้วยอะ ]
“อื่มมม....” ผมก็แกล้งทำเป็นคิดไปงั้นแหละครับ เกิดเป็นชายเราก็ควรเล่นตัวบ้างนะครับ “ได้สิ พิงค์อยู่ไหนอะ”
[ พิงค์อยู่ที่..... ] แล้วพิงค์ก็บอกสถานที่มา
“งั้นรอเฮลที่นั่นนะ เดี๋ยวเฮลไปหา”
“งั้นรอเฮลที่นั่นนะ เดี๋ยวเฮลไปหา” ให้ทายครับว่าใครพูด
“มึงอิจฉากูก็บอกมาดีๆครับซันไม่ต้องมาทำเป็นล้อเลียนกูครับ”
“ใคร ใครอิจฉามึงไอ้ห่า ผู้หญิงสวยกว่าพิงค์มีตั้งเยอะ กูจะอิจฉามึงทำไม๊” ปากกับใจมึงไม่ได้ตรงกันเลยนะซัน
“หึหึ งั้นหรอ”
“สัส มึงเยาะเย้ยกูช้ะ” แล้วมึงจะทำเสียงแบบนี้เพื่อ ?? ผมนึกในใจครับ 555
“เยาะเย้ย เยาะเย้ยห่าไรมึง” งงสิ ผมไปเยาะเย้ยมันตอนไหน
“เสียงหัวเราะมึงไง...” มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนหน้าเราเกือบจะชนกัน แสรดดด เข้ามาใกล้ขนาดนี้ จูบกับกูเลยมั้ย ไอ้ห่า
“แมร่ง โครตจะเยาะเย้ยกูอะ มึงอย่าหัวเราะแบบนี้ให้กูได้ยินอีกนะ กูไม่ชอบ” สรุปผมผิด ไรวะ
“เออๆ กูไปละ พรุ่งนี้เจอกัน” พูดจบผมก็ไม่รอช้า รีบเดินออกมาทันที ขืนอยู่นานกว่านี้ผมคงไม่ได้ไปหาแฟนสุดที่รักของผมแน่นอน
---------------------------------------------------------------------
Sun part
“ซัน เฮลอะ” หนึ่งมันทักผมครับ มากันครบทีมเลยทีเดียวทั้งไอ้พอร์ชไอ้แบงค์
“ซัน กูถามว่าเฮลอยู่ไหน” เอ้า ไอ้นี่ ไรของมันวะ มาทำหน้าทำตาหงุดหงิดใส่กูเฉย
“ไรของมึงวะหนึ่ง มึงจะหงุดหงิดใส่กูทำไมเนี่ย พวกมึงก็เหมือนกัน ทำหน้าอย่างกะจะมีใครตาย”
“ก็ถ้ามึงยังไม่บอกพวกกู มึงนั่นแหละจะตายคนแรกซัน” อะไรของพวกมันวะ แค่ผมตอบช้าแค่เนี้ย ถึงกับต้องฆ่ากันเลยเรอะ คนหล่อ เซงงงงง
“มันไปหาพิงค์”
“มึงว่าไงนะ !!!!!” แล้วพวกมันทั้งสามคนก็ตะโกนออกมาพร้อมกันครับ เห้อออ หูกูเกือบแตก
“แล้วพวกมึงจะโกนทำเชี่ยไรเนี่ย หูกูเกือบแตก สัส แม่ง อยู่ใกล้กันแค่นี้ แค่ไอ้เฮลมันไปหาพิงค์มันน่าตกใจตรงไหนวะ” ผมหันไปมองหน้าไอ้หนึ่งทันทีเลยครับ มันต้องเป็นอย่างที่ผมคิดแน่ๆ
“มึงมองหน้ากูทำไมซัน” หึหึ ผมรู้นะว่าพวกมันคิดไรอยู่ แล้วผมจะหัวเราะแบบไอ้เฮลทำไมวะครับ เห้อ หล่อเซง
“มึงหึงผัวมึงใช่มั้ยหนึ่ง กูบอกมึงแล้วนะว่าให้ไปบอกไอ้เฮลตรงๆว่ามึงอะรักมัน เป็นไงละมึงโดนแย่....โอ๊ยยยยยยยย เชรี่ย พอร์ชมึงตบหัวกูทำไมเนี่ย”
“ฟังกูนะซัน...” ไอ้แบงค์พูดขัดขึ้นมาตอนที่ผมยกมือจะตบหัวไอ้พอร์ช
“อ่าๆ ฟังอยู่... “แล้วมึงจะทำหน้าเครียดกันทำไม กูเริ่มจะเครียดตามแล้วนะ
“เฮลกำลังจะไปตายยยย” ห้ะ !!! อะไรใครตาย แล้วใครจะไปตาย ใครมันคิดสั้นขนาดนั้นครับ อ๋อออ ไอ้เฮลล ห้ะ !! ไอ้เฮล ไอ้เฮลจะไปตาย
“พวกมึงพูดเรื่องไรกัน กูไม่ตลกนะสัส กูบอกว่ามันไปหาพิงค์ ไม่ได้บอกว่ามันจะไปตาย”
“ก็เพราะมันกำลังไปหาพิงค์ไง กูถึงได้บอกว่ามันกำลังจะไปตายยย”
 
*รีไรท์ The money