สัญญารักซาตาน

" เฮ่ฮอออ~" " ถอนหายใจ เป็นรอบที่เท่าไหรแล้วเดียวความสุขก็หายไปหรอก" ผมหันไปมองไรอันที่นั่ง อ่านหนังสือเงียบๆไม่สนใจอะไรรอบด้านเลย " นี้ไรอัน.. นายเชื่อเรื่องซาตานไหม" " ไร้สาระ " คำพูดสั่นๆ แต่เจ็บยัยกระดองใจ..ให้ตายเถอะ น้องชายผมนี้มันจะจริงจังกลับชีวิตไปหรือเปล่า " ทำไมนายเชื่อหรือไง" ไรอันปิดหนังสือก่อนจะเงยหน้าถามผม ที่นั่งคื้วขมวดจนแทบจะกลายเป็นโบว์อยู่แล้ว "ตอนแรกฉันก็ไม่อยากจะเชื่อหรอก แต่เสียงนั่นฉันได้ยินทุกวัน ทุกคืนจนจะบ้าอยู่แล้ว" ผมกุมขมับ แน่น ไรอันที่มองหน้าผมก่อนวางหนังสือพลางขยับมานั่งข้างพร้อมลูบหัว " บอกแล้วไง ทีโอ ที่นายได้ยินเสียง มันก็แค่หูแววไปเอง " " แต่มันชัดเจนมากเลยนะ นายไม่ได้ยินหรอ เสียงนั่งมันตามหลอกหลอนฉัน" ผมกอดร่างสูง แน่น ไรอันทำแค่ลูบผมปลอบโยน ก่อนะดันตัวผมให้มองหน้า "ฟังฉันนะทีโอ ตราบใดทีฉันอยูข้างนาย..ฉันยังมีลมหายใจฉันจะปกป้องนาย ..นายคือครึ่งชีวิตของฉันพี่ชาย" " ไรอัน.." ผมมองน้องชายฝาแฝดที่สงยิ้มอ่อนโยนมาให้..ยามไรอันใจดี เขาดีราวกลับเทพพบุตร..แต่เวลาที่ยามร้ายผมพูดได้เต็มปากเลยว่า เขาไม่เหมือนน้องชายผม เขาฆ่าทุกคนโดยไม่มีคำว่าปราณี "นอนซะนะพี่ชายไม่ว่าหมอนั่นจะเป็นใคร แต่ถ้ามันทำร้ายนายฉันนี้แหละจะฆ่ามันเอง" ไรอันยิ้มใหผมพร้อมจูบลงที่ขมับ ..นั่นซินะถ้ามีไรอันก็ไม่ต้องกลัวเราสองจะต้องผ่านมมันไปได้ " หึๆๆๆ...ตื่นขึ่นมาแล้วซินะเจ้าลูกมนุษย์ที่มีพลังของข้า... "