สัญญารักซาตาน

" ฮ้าว วว ว ว~~"

ผมนั่งหาวเป็นรอบที่สี่ร้อยหกสิบ เก้าหลัจากที่ต้องมานั่งฟังอ.จ สอนภาษากรีน พล่าม สองชั่วโมง " น่าเบื่อเนอะ ทีโอ "

ผมหันไปมอง น้องชายฝาแฝดที่เกิดหลังผม สิบห้านาที นั่งยักคิ้วกวนๆให้ผมพลางจดงานต่อ

" เรามาทำเรื่องสนุกให้กลับอ.จเอาไหมละไอ้น้องชาย "

ผมแสยะยิ้มให้ไรอันที่ยักคิ้วก่อนจะกลิ้งไปที่ใต้โต้อาจารย์ที่นั่งพึงพำไม่ได้สังเกต บึ้ม!!!!!

" วู้หู้!!!"

" เย้!!!"

ผมมองอาจารย์ที่หน้าดำสำลักควัน ก็ลุกขึ่นตีมือกันกลางอากาศพร้อมกอดคอมองผลงาน

" พวกเธอ ไปห้องปกครองเดียวนี้!!!!!!"

สิ้นเสียงประกาสิทธิ์ จากอ.จเป้าปุ้นจิ้น ผมกลับไรอันก็เนรเทศตัวเองลงมาที่ห้องพักครู

" ทีโอ... ."

" เอ๊ะ "

ผมหันซ้ายหันขวาเพื่อจะมองหาเจ้าของเสียงที่เรียกชื่อของผมแต่ก็ต้องพบกลับความว่างเปล่าและ น้องชาย

" มองอะไรอยู่พี่ชาย "

ไรอันหันมามองผมงงๆ ที่เอาแต่มองนู้นมองนี้ผมหันไปมองใบหน้าที่เหมือนกัน

"ไรอันเหมือกี้นายเรียกฉันหรือเปล่า"

" เปล่านี้"

ไรอันพูด พลางเดินเข้ามารวบเอวผมแล้วเอาหน้าทาบกลับหน้าผาก

" ตัวนาย รุมๆ สงสัยหูจะแว่วนะ"

ไรอันยิ้มก่อนจะจับมือผมไปที่ห้องพักครู ไม่อยากจะ เชื่อว่า ถึงจะเป็นพี่น้องฝาแฝด แต่ ไรอันตัวสูงกว่าผมมาก แถมหุ่นก็แมยในขนาดที่ผมมีหุ่นเบาะบางยิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก ลำเอียงวะ!!!

" สมบัติของข้า ... "

"อีกแล้ว "

ผมหันไปมองแต่ก็ไม่พบเจออะไร ..นี้ผมคงเป็นไข้แล้วหูแว่วอย่างที่ไรอันบอกจริงๆนั่นแหละ ผมสะบัดความคิด ก่อนจะไปนั่งหูชาฟังเหล่าอ.จ บ่น โทษฐานเล่นอะไรไม่รู้เรื่องเกือบทำครูหัวใจวาย