Go-To-slep RB

"ระ ไรเดอร์ นี่เหรอหุบเขาชาโดว์"แพรวถามเมื่อเธอเห็นภูเขา ป่าดิบชื้นขนาดใหญ่ "ใช่" ไรเดอร์พูดพร้อมจับสำรับไพ่เตรียมพร้อม....
.
.
.
12ชม.ก่อนหน้านี้
"เทคโนโลยีล้ำยุคแบบนี้คุณไรเดอร์ เอามาจากใหนครับ เหมือนหลุดมาจากยุคอนาคตเลย" คิสถามหลังจากดูชุดสูทรบ ในห้องเก็บอาวุธในปราสาทของไรเดอร์ "มันมีใว้สำหรับสำหรับสู้กับนิวไทป์ระดับไฮเปอร์ ชั้นก็คิดว่าคงไม่ได้ใช้หรอกนะ ไม่คิดว่ายัยแก่นั่นมันจะไม่อยู่ฝ่ายเรา" ไรเดอร์พูดพลางกินกาแฟเย็น "หมายถึงคุณวิโนน่าใช่มั้ยครับ หึๆน่าสนุกจังเลยน้าา"คิสยิ้ม "แกคิดว่าต้องปรับอะไรมั่ง ถ้าจะต้องสู้กับยัยแก่นั่นจริงๆ" "ผมว่าตั้งเปลี่ยนวัสดุของเกราะ จากเหล็กกล้าเป็นนาโนทิวป์ครับ คล่องตัวกว่าเยอะ เน้นป้องกันอย่างเดียว พวกเทคโนโลยีถอดออกให้หมด ผมว่าพลังของคุณไรเดอร์เองน่าจะเพียงพอ ชุดเกราะเอาแค่ลดแรงปะทะเฉยๆ "โอเค นายต้องการอะไรเพิ่มบอกได้นะ"ไรเดอร์ยกแท็ปเล็ตขึ้นมาปลดล็อคหน้าจอ"ผมขอคาบอนด์4000ปอนด์" "สะ...สี่พัน แกเตรียมชุดเกราะใว้สู้กับเอเลี่ยนรึไงเจ้าเบอร์6" "ระดับคุณวิโนน่า มันไม่ต่างจากสู้กับก็อตซิลล่าหรอครับคุณไรเดอร์ เผลอๆหนักกว่า" โอเคๆ เดี๋ยวสั่งให้ แกทำชุดรอที่นี่นะ ชั้นกับแพรวจะไปตามหาดอกใม้"ไรเดอร์กดแท็ปเล็ตสั่งคาร์บอนด์"ดอกไม้?"คิสทำหน้ามุ่ย"ก็ดอกไม้ใว้สกัดw-42ให้แกไง จะครบ3เดือนแล้วนะ"ไรเดอร์พูดก่อนจะเปิดประตูออกไป ทิ้งคิสให้อยู่ในห้องเก็บอาวุธเพียงลำพัง"
.
.
.
ณ ห้องโถงใหญ่ ปราสาทไรเดอร์
แพรวและไรเดอร์นั่งบนโต้ะกลม ขณะที่dr.ออสกัสกำลังกางแผนที่แล้วแปะที่กระดาน "นี่คือหุบเขาชาโดว์"dr.ออสกัสชี้ไปที่กลางแผนที่ "ในนั้นมีต้นมายาอยู่เต็มไปหมด ถ้าโดนหนามพิษของมันจะทำให้เกิดภาพหลอน และระบบทางเดินอากาศจะใช้ไม่ได้ ตายในที่สุด ใบมันจะสีม่วงเห็นชัดๆ ท่านหัวหน้ากับสหายคงไม่พลาด แต่..."dr.ออสกัสลังเลที่จะบอก "ว่ามา..."ไรเดอร์พูดตัดบท"เจ้าชาโดว์คนทรยศมันกบดานอยู่ที่หมู่บ้านมายา" "เจ้านั่นเป็นมนุษย์ดัดแปลงของเราใช่มั้ย? ช่างเถอะกะอีแค่มนุษย์ดัดแปลงระดับหัวหน้า ชั้นกับแพรวเป็นถึงนิวไทป์ ไม่มีอะไรต้องห่วงหึๆ" "มะ..มนุษย์ดัดแปลง ของไรเดอร์ หรือว่า.."แพรวมองหน้าไรเดอร์ด้วยสีหน้าเสีย"ไม่ใช่ มันเป็นผลงานของพ่อชั้น ชั้นล้มแผนการทั้งหมดไปแล้ว ตอนนี้ชั้นแค่อยากให้มนุษย์ได้รับผลตอบแทนที่มันทำกับพวกเราใว้ อย่างสาสม"ไรเดอร์ตอบ"นั่นสินะ หึๆเจ้าพวกมนุษย์"แพรวยิ้ม "แต่ก่อนอื่นต้องไปเอาดอกมายาน้ำเงินมาสกัดw-42ให้เจ้าเบอร์6ก่อน และทำลายหมู่บ้านมายาทิ้งซะ ให้พวกมนุษย์ได้เห็น ว่ามันเป็นแค่มดปลวก"ไรเดอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่น่าเกรงขาม
.
.
.
เครื่องบินลอยลำอยู่เหนือหุบเขามายา ไรเดอร์เปิดระบบพลางตัวและบินอัตโนมัติ ก่อนจะกระโดดลงและกระตุกร่ม ลงมาที่ชายป่ามายา ซึ่งแพรวได้มารออยู่ก่อนแล้ว...
"ระ ไรเดอร์ นี่เหรอหุบเขาชาโดว์"แพรวถามเมื่อเธอเห็นภูเขา ป่าดิบชื้นขนาดใหญ่ "ใช่" ไรเดอร์พูดพร้อมจับสำรับไพ่เตรียมพร้อม.."ระวังดีๆเจ้าชาโดว์มันเร็วมาก dr.ออสกัสบอกกับชั้นว่ามันได้พลังวาร์ปไป"ไรเดอร์บอก พร้อมกับแพรวที่พยักหน้ารับทราบ ทั้งคู่เดินฝ่าต้นหญ้าสูงถึงเอวไปอย่างช้าๆก่อนจะเข้าไปด้านในของป่าซึ่งไม่มีหญ้าแล้วมีแต่ต้นไม้สูงๆ "ผู้บุกรุก..." แพรวได้ยินเสียงแหบแผ่วเหมือนมีคนมากระซิบ เธอมองซ้ายมองขวา ขณะที่ไรเดอร์เหมือนไม่ได้ยิน "มีผู้บุกรุก...."แพรวได้ยินรอบที่สอง มือเธอเริ่มสั่น "ระ...ไรเดอร์ แกเชื่อเรื่องผีป่ะ?" "เชื่อสิ ถามได้" "แกเคยเห็นด้วยเหรอ?" "เห็นทุกวัน บ่องตง ผีดูดเลือดเขี้ยวยาวๆแปลงร่างเป็นค้างคาวได้" "ผีตัวนี้คุ้นๆแฮะ...เอ๋! ไอ้บ้า! แกด่าชั้นเหรอ? หนอยย" แพรวกำหมัดใส่ไรเดอร์ แต่จู่ๆก็มีลมมาปะทะหน้าของทั้งคู่ พร้อมกับเสียงดังกึกก้องทั่วป่า"ผู้บุกรุก!!...ต้องกำจัด!!!!"
.
.
.
.
.
สะ..เสียงอะไรหน่ะ..ระ..ไรเดอร์" "หึ! ตัวเองเป็นผีแท้ๆยังจะกลัวผีอีกนะ ยัยผีดิบ"ไรเดอร์พูดพร้อมกับเอาไพ่รูปโจ้กเกอร์ปักไปที่ต้นไม้ไกล้ๆ "ชาโดว์ มันมาแล้ว"ไรเดอรพูดก่อนจะปาไพ่ไปที่ด้านหลัง ไพ่ระเบิดฝุ่นคลุ้งกระจาย และมีร่างหนึ่งค่อยๆออกมาจากฝุ่นควัน"หึๆสวัสดีท่านหัวหน้าใหญ่ สบายดีรึเปล่าขอรับหึๆ"นัยตาสีแดงของชาโดว์จ้องมองไรเดอร์อย่างคับแค้น "ชั้นมาเอาดอกไม้มายาสีน้ำเงิน เอามาให้ชั้นแล้วชั้นจะใว้ชีวิตแกกับคนในหมู่บ้าน" หึๆคงไม่ได้หรอกขอรับท่านหัวหน้า เพราะท่านหัวหน้าทำให้ผมกลายเป็นสัตว์ประหลาด ท่านหัวหน้าต้องชดใช้ขอรับ" ชาโดว์วาร์ปเข้าด้านหลังของไรเดอร์ ก่อนจะใช้มีดจ่อที่คอของเขา แต่ทันไดนั้นเอง แพรวใช้กรงเล็บฟาดไปที่หลังของชาโดว์ "อร้ากกกดด"ชาโดว์ปล่อยไรเดอร์ก่อนจะวาร์ปหนี และโผล่ที่บนต้นไม้"เฮอะ มนุษย์ดัดแปลงเหรอท่านหัวหน้า เก่งไม่เบาหนิหึๆ" ชาโดว์มองแพรวแล้วเลียริมฝีปาก ก่อนที่ไรเดอร์จะปาไพ่ใส่ ชาโดว์วาร์ปหลบเหลือเพียงแรงระเบิดของไพ่ ก่อนที่เขาจะมาโผล่ต่อหน้าไรเดอร์ แล้วชกไปที่หน้าของเขาอย่างรุนแรง ไรเดอร์กระเด็นแล้วกลิ้งไปกับพื้นก่อนจะม้วนตัว พุ่งเข้าใส่ชาโดว์ มือของไรเดอร์เอื้อมไปจะคว้าคอชาโดว์แต่ชาโดว์กลับวาร์ปด้านหลังแล้วถีบไรเดอร์กระเด็นลงไปกองกับพื้น ชาโดว์มองและค่อยๆเดินเข้ามาหาแพรว"แล้วก็รางวัลสำหรับรอยเล็บที่หลังของชั้นหึๆสาวน้อย..."พูดจบชาโดว์ก็เงื้อมือเตรียมจะบีบคอแพรว
.
.
.
.
แต่ชาโดว์กลับนิ่งอยู่ท่าเดิม สายยตาของเขาล้อกแล้กไปมา พึมพำเสียงเบาๆ"ไม่นะ ไม่ๆๆๆๆ" แพรวมองที่ต้นมายาที่อยู่ด้านหลังของตัวเอง มีรอยเล็บข่วนแน่นอน รอยนั้นมันเป็นของเธอเอง เธอใช้เล็บของเธอข่วนต้นมายา ก่อนที่จะฟาดไปที่หลังชาโดว์เพื่อช่วยไรเดอร์ "พิษของต้นมายา ทำให้เห็นภาพหลอนและระบบทางเดินอากาศล้มเหลว มันเป็นแบบนี้เองสินะหึๆ" แพรวแสยะยิ้ม ไรเดอร์ลุกขึ้นก่อนจะมองไปที่แพรว"เลี้ยงกาแฟชั้นนด้วย ค่ายืนเป็นกระสอบทราย..."พูดจบไรเดอรก็ถีบชาโดว์กระเด็นไปที่ต้นไม้ และเป็นต้นเดียวกับที่เขาปักไพ่โจ้กเกอร์ใว้..ตู้มมมม!! แรงระเบิดจากไพ่โจ้กเกอร์ ทำให้ร่างของชาโดว์แหลกระเอียด....."จบแล้วสินะหึๆ ไรเดอร์พูดแผ่วๆก่อนจะมุ่งหน้าไปที่หมู่บ้านมายา "หยุดนะ!" ไรเดอร์หันมองตามเสียง
.
.
.
.
ชาวบ้าน5-6คน มือถือจอบ ชี้มาที่ไรเดอร์และแพรว."แกฆ่าท่านผู้พิทักษ์...ไอ้พวกสารเลว!!!!"เสียงจากชาวบ้านในกลุ่ม ไรเดอร์เดินเข้าไปหาช้าๆ “คุกเข่า…..”ไรเดอร์พูดอย่างช้าๆ “พวกเราไม่คุกเข่าให้แก เจ้าพวกคนเลวว!” ชาวบ้านตะโกนกลับ “ชั้นบอกให้คุกเข่าไง!!!!!!”ไรเดอร์ตวาด พร้อมกับลมพัดรุนแรงทั่วทิศทาง จนชาวบ้านตัวสั่นเทาด้วยความกลัวก่อนจะค่อยๆก้มลงคุกเข่า ไรเดอร์กระชากคอเสื้อชาวบ้านคนหนึ่งขึ้นมาแล้วตะคอก“พวกแกมันไร้ค่า เจ้าพวกมนุษย์ บอกมา!!ดอกมายาสีน้ำเงินอยู่ที่ใหน!!” “ยะ...อยู่ทะ..ที่โบส ตะ..ตรง..ชะ..ชั้นใต้ดิน” เขาทุ่มชาวบ้านคนนั้นลงแล้วมองไปที่แพรว “จัดการให้หมด”เขาสั่งก่อนจะตรงไปที่หมู่บ้าน ท่ามกลางเสียงโหยหวลของชาวบ้านกลุ่มนั้น….
.
.
.
.
“ตายหมดทั้งหมู่บ้านเลยน้าาาา คุณแพรวกับคุณไรเดอร์ เหี้ยมโหดไม่เบาเลยนะครับ”คิสยิ้มหลังจากรับดอกมายาสีน้ำเงิน”เหี้ยมตรงใหน แกตบยุงแกคิดว่าแกโหดมั้ย? มนุษย์ก็เหมือนแมลงนั่นแหละ อย่าคิดมาก อ้อชั้นไม่ได้กำจัดหมดนะ เหลือใว้2-3คน” ไรเดอร์พูดไปนับนิ้วไป “เหลือใว้ทำใมครับ”คิสถาม ไรเดอร์สูดลมหายใจก่อนจะตอบว่า “เหลือใว้ให้มันรู้ใว้ ว่าใครฆ่าพ่อแม่มันหึๆ” “คุณนี่อารมณ์ขันจังน้าาา คุณไรเดอร์” คิสยิ้มก่อนจะเอาดอกไม้มายาสีน้ำเงินใส่หลอดแก้ว…..
.
.
.
.
3วันหลังจากนั้น ที่ซากหมู่บ้านมายา
“คิดว่านี่ฝีมือใครเหรอ? วิโนน่า” ชายผมสีขาวในเสื้อฮู้ดสีดำหันไปถามผู้หญิงผมหน้าม้าสีดำยาวที่อยู่ด้านหลัง หลังจากที่เห็นสภาพหมู่บ้านมายา เขาใช้นัยตาสีม่วงกวาดดูจนทั่ว บ้านหลายหลังไหม้กลายเป็นถ่านสีแดงๆ คละคลุ้งไปด้วยวควันไป ผู้คนตายระเนระนาด “ภาวนา อย่าให้เป็น3คนนั้นเลย ให้ตายสิ” ผู้หญิงตอบ…
.
.