ยัยคุณหนูเย็นชาXคุณชายมาดนิ่ง

  ฉันค่อยๆลืมตาช้าๆแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆห้อง บารอนที่นอนฟุบอยู่ที่ข้างเตียงฉัน ใบหน้าใน
ยามเค้าหลับดูเหมือนผู้ชายที่อ่อนโยน ฉันเอามือไปลูบหัวเค้าเบาๆ
"...." เค้างัวเงียตื่นขึ้นมาแล้วจังมือฉันที่กำลังลูบหัวเค้า
"ฝื้นแล้วหรอ " เค้ามองฉันด้วยสายตาที่เป็นห่วง
"อื้ม" ฉันค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง
"เกิดอะไรขึ้น" ฉันหลบสายตาต่ำลง
"ช่างเถอะ" ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ได้ไง ฉันเป็นห่วงเธอจะบ้าตายแล้วนี้!" เค้าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"นายจะไม่เอาไปบอกใครใช่ไหม" เค้ากุมมือของฉัน
"อื้ม " ฉันถอนหายใจแล้วเราให้เค้าฟัง ดูเหมือนเค้าจะโกรธเห็นได้ชัดเลยล่ะ
"แค่นี้แหละ" ฉันหยิบน้ำมาดื่ม
"คนที่มาทำร้ายเธอ ชื่อ เกลว คนเดียวกับสองปีที่แล้ว" ฉันพยักหน้า
"มันบอกแค่ว่า แค่ครั้งเดียว " ฉันทำสีหน้าจริงจัง แค่มาทำให้ฉันกลัวแค่นั่นหรอ?
"บอกแล้วใช่ไหม ให้กลับพร้อมฉัน" ฉันมองหน้าเค้า
"นายกับมินอาหน่ะ..." เค้ายิ้มบางๆ แล้วลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน
"ไม่มีอะไร  มินอาแค่มาขอความช่วยเหลือเฉยๆ" ฉันขมวดคิ้ว
"ความช่วยเหลือ" เค้าพยักหน้า
"มินอาเป็นลูกสาวของ ท่านฮง หน่ะ รู้จักไหม" ฉันชงักเล็กน้อย
"เป็นเจ้าของถิ่นตะวันออกนี้หรอ" ท่านฮง เป็นคนควบคลุมฝั่งตะวันออกแถมเป็นเพื่อนรักพ่อเราอีก
"แล้ว?" ฉันทำสีหน้าสงสัย
"มิโกะ ไม่ใช่คนดีอย่างที่คิดหรอกน่ะ " ฉันทำสีหน้าไม่พอใจ
"พูดอะไรของนาย" เค้าทำสีหน้าเหนื่อย
"มินอา บอกมาว่า ให้เธอระวังตัวจากมิโกะไว้ อย่าไว้ใจเด็ดขาด " มินอา บอกงั้นหรอ
"มินอามาบอกทำไมล่ะ" 
"เธอแค่เป็นห่วงเธอ" ฉันพยายามคิดอะไรสักอย่าง
"มินอา....?? " บารอนดีดหน้าผากฉันเบาๆ
"ก็เพื่อนสนิทตอนเด็กๆเธอไง ที่ท่านฮงพามาบ้านเธอบ่อยๆ ลืมได้ไง" ฉันทำสีหน้าตกใจ
"อ่ะ.??จริงสิ แต่มินอาเปลี่ยนไปมากจนจำไม่ได้เลยแหะ " ทำไม..ดันลืมเพื่อนตัวเองล่ะ
"ก็จริง มินอาคนเมื่อก่อนเป็นไงล่ะ" บารอนยิ้ม
"อื้มมม...เรียบร้อย นิสัยดี ใจเย็น ต่างกับตอนนี้สุดๆ" ฉันหัวเราะ =3= คนเดียวกันจริงหรอ
"ระวังมิโกะด้วยล่ะ ถ้าอยากรู้อะไรก็ไปถามมินอา" นั่นสิ...เป็นโอกาศที่จะขอโทษเธอด้วย
"เมื่อไหร่จะออกจากโรงพยาบาลได้ล่ะ" 
"อีก 3 วัน " ฉันหันไปมองนอกหน้าต่าง
"พักผ่อนเถอะ " ฉันทำตามที่เค้าบอกโดยดี
 
 
  ออกจากโรงพยาบาลแล้ววว~ พอกลับมาบ้านคุณน้าก็วิ่งมากอดฉันหน้าตาตื่นเลยล่ะ ส่วนตอนนี้
ก็พักอยู่บ้านอีกวันนึงแล้วค่อยไปเรียน
"บารอน" เค้ากำลังจัดของในห้องเค้า ตอนนี้ฉันก็อยู่ห้องเค้าล่ะสิ ก็แค่จะมาขอบคุณเฉยๆ
"คิดถึงฉันหรอ" เค้าหันหน้ามาหาฉัน -3- คิดถึงอะไรเล่าาา 
"-_- เปล่า แค่จะมาขอบคุณ" เค้าลุกขึ้นแล้วเดินมาใกล้ๆฉัน
"ขออย่างอื่นแทนได้ไหม " ฉันขมวดคิ้ว
"อะไร" เค้าผลักฉันลงไปนอนกับเตียง เดี่ยวว! ฉันเพิ่งกลับมาจากโรงบาลน่ะ -///-
"ขอตัวเธอมานอนกับฉันคืนนึง" ฉันตบหน้าเค้าหนึ่งที เรียกสติๆ -///-
"ถอยออกไปเลย " เค้าเปลี่ยนท่ามานอนข้างๆฉันแทน กลิ่นตัวเค้าหอมจังเลย-//- 
"คิดอะไรของเธอ แค่ให้มานอนแบบตอนเด็กๆเฉยๆ" ฉันพลิกตัวไปหาเค้า
"-0- แต่นี้โตแล้ว" เค้ายิ้มบางๆแล้วดึงฉันเข้าไปกอด 
"นายยยย" เค้ากระชับกอดแน่นขึ้น อบอุ่นจังเลยน่ะกอดของนายหน่ะ....
"ชิเบลล์ คืนนี้กอดกันทั้งคืนเลยน่ะ " ฉันเอาหน้าซุกแถวหน้าอกเค้า -////- เค้าลูบหัวฉันเบาๆ
"-////- แค่กอดน่ะ " เค้าจูบหน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา
"อื้มมท อย่าดิ้นมากล่ะ" ฉันค่อยๆหลับตาลงไปพร้อมกับอ้อมกอดของเค้า อบอุ่นจริงๆ<3