ยัยคุณหนูเย็นชาXคุณชายมาดนิ่ง

8.2

เขียนโดย นางฟ้าปีกขาว

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.59 น.

  21 ตอน
  29 วิจารณ์
  26.10K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

  ฉันค่อยๆลืมตาช้าๆแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆห้อง บารอนที่นอนฟุบอยู่ที่ข้างเตียงฉัน ใบหน้าใน

ยามเค้าหลับดูเหมือนผู้ชายที่อ่อนโยน ฉันเอามือไปลูบหัวเค้าเบาๆ

"...." เค้างัวเงียตื่นขึ้นมาแล้วจังมือฉันที่กำลังลูบหัวเค้า

"ฝื้นแล้วหรอ " เค้ามองฉันด้วยสายตาที่เป็นห่วง

"อื้ม" ฉันค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง

"เกิดอะไรขึ้น" ฉันหลบสายตาต่ำลง

"ช่างเถอะ" ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"ได้ไง ฉันเป็นห่วงเธอจะบ้าตายแล้วนี้!" เค้าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"นายจะไม่เอาไปบอกใครใช่ไหม" เค้ากุมมือของฉัน

"อื้ม " ฉันถอนหายใจแล้วเราให้เค้าฟัง ดูเหมือนเค้าจะโกรธเห็นได้ชัดเลยล่ะ

"แค่นี้แหละ" ฉันหยิบน้ำมาดื่ม

"คนที่มาทำร้ายเธอ ชื่อ เกลว คนเดียวกับสองปีที่แล้ว" ฉันพยักหน้า

"มันบอกแค่ว่า แค่ครั้งเดียว " ฉันทำสีหน้าจริงจัง แค่มาทำให้ฉันกลัวแค่นั่นหรอ?

"บอกแล้วใช่ไหม ให้กลับพร้อมฉัน" ฉันมองหน้าเค้า

"นายกับมินอาหน่ะ..." เค้ายิ้มบางๆ แล้วลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน

"ไม่มีอะไร  มินอาแค่มาขอความช่วยเหลือเฉยๆ" ฉันขมวดคิ้ว

"ความช่วยเหลือ" เค้าพยักหน้า

"มินอาเป็นลูกสาวของ ท่านฮง หน่ะ รู้จักไหม" ฉันชงักเล็กน้อย

"เป็นเจ้าของถิ่นตะวันออกนี้หรอ" ท่านฮง เป็นคนควบคลุมฝั่งตะวันออกแถมเป็นเพื่อนรักพ่อเราอีก

"แล้ว?" ฉันทำสีหน้าสงสัย

"มิโกะ ไม่ใช่คนดีอย่างที่คิดหรอกน่ะ " ฉันทำสีหน้าไม่พอใจ

"พูดอะไรของนาย" เค้าทำสีหน้าเหนื่อย

"มินอา บอกมาว่า ให้เธอระวังตัวจากมิโกะไว้ อย่าไว้ใจเด็ดขาด " มินอา บอกงั้นหรอ

"มินอามาบอกทำไมล่ะ" 

"เธอแค่เป็นห่วงเธอ" ฉันพยายามคิดอะไรสักอย่าง

"มินอา....?? " บารอนดีดหน้าผากฉันเบาๆ

"ก็เพื่อนสนิทตอนเด็กๆเธอไง ที่ท่านฮงพามาบ้านเธอบ่อยๆ ลืมได้ไง" ฉันทำสีหน้าตกใจ

"อ่ะ.??จริงสิ แต่มินอาเปลี่ยนไปมากจนจำไม่ได้เลยแหะ " ทำไม..ดันลืมเพื่อนตัวเองล่ะ

"ก็จริง มินอาคนเมื่อก่อนเป็นไงล่ะ" บารอนยิ้ม

"อื้มมม...เรียบร้อย นิสัยดี ใจเย็น ต่างกับตอนนี้สุดๆ" ฉันหัวเราะ =3= คนเดียวกันจริงหรอ

"ระวังมิโกะด้วยล่ะ ถ้าอยากรู้อะไรก็ไปถามมินอา" นั่นสิ...เป็นโอกาศที่จะขอโทษเธอด้วย

"เมื่อไหร่จะออกจากโรงพยาบาลได้ล่ะ" 

"อีก 3 วัน " ฉันหันไปมองนอกหน้าต่าง

"พักผ่อนเถอะ " ฉันทำตามที่เค้าบอกโดยดี

 

 

  ออกจากโรงพยาบาลแล้ววว~ พอกลับมาบ้านคุณน้าก็วิ่งมากอดฉันหน้าตาตื่นเลยล่ะ ส่วนตอนนี้

ก็พักอยู่บ้านอีกวันนึงแล้วค่อยไปเรียน

"บารอน" เค้ากำลังจัดของในห้องเค้า ตอนนี้ฉันก็อยู่ห้องเค้าล่ะสิ ก็แค่จะมาขอบคุณเฉยๆ

"คิดถึงฉันหรอ" เค้าหันหน้ามาหาฉัน -3- คิดถึงอะไรเล่าาา 

"-_- เปล่า แค่จะมาขอบคุณ" เค้าลุกขึ้นแล้วเดินมาใกล้ๆฉัน

"ขออย่างอื่นแทนได้ไหม " ฉันขมวดคิ้ว

"อะไร" เค้าผลักฉันลงไปนอนกับเตียง เดี่ยวว! ฉันเพิ่งกลับมาจากโรงบาลน่ะ -///-

"ขอตัวเธอมานอนกับฉันคืนนึง" ฉันตบหน้าเค้าหนึ่งที เรียกสติๆ -///-

"ถอยออกไปเลย " เค้าเปลี่ยนท่ามานอนข้างๆฉันแทน กลิ่นตัวเค้าหอมจังเลย-//- 

"คิดอะไรของเธอ แค่ให้มานอนแบบตอนเด็กๆเฉยๆ" ฉันพลิกตัวไปหาเค้า

"-0- แต่นี้โตแล้ว" เค้ายิ้มบางๆแล้วดึงฉันเข้าไปกอด 

"นายยยย" เค้ากระชับกอดแน่นขึ้น อบอุ่นจังเลยน่ะกอดของนายหน่ะ....

"ชิเบลล์ คืนนี้กอดกันทั้งคืนเลยน่ะ " ฉันเอาหน้าซุกแถวหน้าอกเค้า -////- เค้าลูบหัวฉันเบาๆ

"-////- แค่กอดน่ะ " เค้าจูบหน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา

"อื้มมท อย่าดิ้นมากล่ะ" ฉันค่อยๆหลับตาลงไปพร้อมกับอ้อมกอดของเค้า อบอุ่นจริงๆ<3

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา