ยัยคุณหนูเย็นชาXคุณชายมาดนิ่ง

   ฉันเดินลงไปห้องรับแขกก่อนจะชงักเล็กน้อย สาวหุ่นดีหน้าดีกำลังนั่งคุยกับบารอนอย่างสนิท
ฉันทำเป็นจะเดินออกไปข้างนอกแต่บารอนเรียกฉันไว้เสียก่อน
"ชิเบลล์ ! " ฉันหันไปตามเสียงแล้วเดินไปในห้องรับแขก
"มีอะไร ? " ฉันถามเสียงเรียบๆ
"อ่อ นี้ มามิ เพื่อนที่อเมริกาเค้าย้ายมาญี่ปุ่นหน่ะ เลยแวะมาหาฉัน " หล่อนหันมายิ้มหวานให้
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ " ฉันพูด
"จะไปไหน " บารอนมองหน้าฉัน
"กลับบ้านน่ะสิ " เค้าขมวดคิ้ว
"แล้วที่อยู่นี้ไม่ใช่บ้าน ? " ฉันถอนหายใจ ช่างเป็นผู้ชายที่ช่างถามจริงๆ
"หมายถึงบ้านของฉัน จะแวะไปดู " เค้าพยักหน้า
"ไปล่ะ " เค้านิ่งเงียบปล่อยให้ฉันเดินออกไป ปกติเค้าจะรั้งฉันไว้นี้หน่า ?  มีแขกมาก็คงต้องดูแล
ฉันคิดมากไปหรือเปล่า ? เห้ออออ TT 
 
ณ บ้าน ฉัน
"-___-  คุณหนูค้าาาา " ป้าแม่บ้านรีบวิ่งมาหาฉันทันทีที่ฉันเดินเข้ามา
"มีชายหน้าตาหล่ออย่างกับดารามาบ้านเราค่ะ>< แถมบอกว่าเป็นเพื่อนคุณหนู " ฉันขมวดคิ้วแล้ว
เดินไปห้องรับแขก
"......." ชายหน้าตาดี ผมสีทองซอยประบ่า ตาคมกริบ ปากเรียวสวย หันมามองฉัน
"ไง ที่รักไม่เจอกกันนานเลย " ฉันยืนนิ่ง คนตรงหน้าฉันยิ้มบางๆ
"อื้ม " ฉันเดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม
"-0-  เย็นชาเหมือนเดิมแหะ ใจร้ายชะมัด " ฉันมองหน้าคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ
"มาทำไม โชมะ " เค้าหยักไหล่ 
"มาหาแฟนเก่ามันผิดหรอ ^^ " ฉันกำมือแน่น
"เหอะ สำนึกตอนนี้ก็สายไปล่ะ " ฉันเหยียดยิ้ม โชมะ คือแฟนเก่าฉันตอนม.ต้น ปีสอง เราคบกัน
มาหนึ่งปีแล้วเลิกกันเพราะเค้าแอบไปมีคนอื่น ช่วงแรกฉันยอมรับว่าเสียใจแต่ฉันก็นึกได้ว่า ฉัน
มียังรักและยังรอบารอนเสมอ ถึงจะคบกับโชมะก็เหอะ
"ใจร้ายจริง มีแฟนใหม่แล้วหรอ " ฉันมองหน้าโชมะแล้วหยิบชามาดื่ม
"อื้ม " ฉันตอบสั้นๆ จริงๆโชมะไม่ได้เป็นไม่ดีอะไรน่ะ แต่ความเจ้าชู้เค้ามันมากไปหน่อย ตลอดที่
คบมาเค้าดูแลฉันดีทุกอย่าง แต่ฉันจับได้เลยขอเลิกดีกว่า
"งั้นหรอ ฉันยังคิดถึงเธอน่ะ ชิเบลล์ " ฉันชงักแล้วยิ้ม
"พอเหอะ ตอนนี้ยังทำนิสัยแบบนี้อีกหรอ " โชมะส่ายหน้า
"ไม่ล่ะ ไม่มีใครดีเท่าชิเบลล์หรอก " ฉันกับโชมะสบสายตากันอยู่นาน
"ยังเรียนอยู่ที่เดิมหรอ " เค้ายิ้ม
"อ่าา ย้ายไปอยู่อีกบ้านหรอ "
"อื้ม แต่ตอนนี้นายไม่ได้คบใครหรอกหรอ " เค้าหัวเราะ
"ใช่ อยากได้ชิเบลล์กับคืนมา " ฉันนิ่งเงียบแล้วหยิบหมอนปาใส่โชมะ
"อย่ามาตลก ฉันมีแฟนแล้ว "  โชมะยิ้มอ่อน
"-___- แคร์ป่ะล่ะ ฉันไม่สน " ฉันทำหน้าเหนื่อย
"เห้ออ ! -_- จริงๆเลย " เค้าจับมือฉันให้ลุกขึ้น
"ไปห้างสรรพสินค้ากัน " ไม่ทันจะพูดอะไรเค้าก็ลากฉันขึ้นไปบนรถเค้าทันที
ณ.ห้างสรรพสินค้า
"เฮ้ๆ ~ แฟนเธอหรอนี้ " ฉันเปิดรูปในโทรศัพท์ให้โชมะดู
"หล่อก็บอกมา " เค้าแสยะยิ้ม
"ฉันหล่อกว่า จบ "  โชมะทำท่าทางเหมือนเด็ก
"โชมะ ?? " ฉันมองหน้าโชมะ
"-0- ห...หิวข้าววว ! " โชมะหัวเราะแล้วพาฉันไปร้านอาหารฝรั่งเศษ
"เห้ยๆ แฟนเธอป่ะนั่น " โชมะสกิดฉันให้หันไปมองตรงโต๊ะริมขวา
"....." ฉันเงียบอยู่นาน บารอนกับมามิ มาทานข้าวด้วยกัน ไม่เห็นแปลกอะไรเลยฉันยังมากินกับ
โชมัะได้เลย แต่ดูสนิทสนมเกินไปหรือเปล่าน่ะ 
"มานี้ๆ " โชมะพาฉันไปนั่งหลบริมเสา
"เห้ ~ ยังไงๆ " ฉันเบะปากใส่
"ไม่มีไร แค่เพื่อนเค้า ฉันยังมากินกับนายเลย " โชมะหยักไหล่
"อ่าาา สั่งๆ " ฉันแอบมองดูเป็นพักๆดูอย่างกับคู่รักจริงๆเลยแหะ
"ไม่ต้องไปมองสิ มองฉันพอ " มือของโชมะประคองใบหน้าให้มองหน้าเค้าแทน -/////-
"-////- อะไรย่ะ ! " ฉันปัดมือโชมะออก 
"วันนี้มาสะกดรอยตามแฟนเธอดีไหม " ฉันทำหน้าตกใจ
"จะบ้าหรือไง " ฉันรีบโบกมือไม่เอาด้วย
"=__= จะทำไม่ทำ "  โชมะทำเสียงดุ นิสัยเด็กๆไม่เปลี่ยนจริงๆ
"-0- ก็ได้ " สุดท้ายก็ตอบตกลง เรารีบทานข้าวแล้วทำเนียนเดินตามติดๆไป บารอนกับมามิเดิน
ควงแขนเดินกันไป มันจะมากเกินไปหรือเปล่า ! 
"โอเคไหม ? ตอนที่ฉันแอบไปมีคนอื่นเธอก็ทำหน้าจะร้องไห้แบบนี้หรอ " ฉันมองหน้าโชมะ
"อื้ม " ฉันยังคงมองที่บารอนกับมามิที่เลือกซื้อของอย่างกระหนุงกระหนิง
"จะหยุดแค่นี้ไหม " ฉันส่ายหน้า
"ไปกันเถอะ " โชมะทำท่าเป็นห่วง บารอน้ดินจับมือกับมามิเข้าไปร้านเสื้อผ้าอย่างกับคนรัก ตอนนี้
ตัวฉันสั่นไปหมด แต่ต้องเก็บอาการไว้ 
"พอสะที " โชมะพูดแล้วจับมือฉันเข้าไปในร้านเสื้อผ้าทีาบารอนเดินเข้าไป ฉันรีบเดินเข้าไปพร้อม
กับโชมะ ฉันแกล้งเดินไปชนกับบารอน
"ขอโทษครับ " ฉันเงยหน้าแล้วมองเค้าอย่างเย็นชา เค้าตกใจเล็กน้อยแล้วปล่อยมือมามิ
"......" โชมะเดินแทรกมาจับมือฉันต่อหน้าบารอน 
"มาได้ไง มากับใคร ! " บารอนโกรธเห็นได้ชัด
"นายล่ะ มาทำอะไร ? " ฉันมองด้วยสีหน้านิ่งเรียบ !
"พามามิมาซื้อของ " เค้ามองหน้าโชมะอย่างเอาเรื่อง
"จับมือ ?? " ฉันถาม 
"อื้ม ฉันผู้ชายแค่จับมือกับมามิ จะเป็นอะไรเพื่อนกัน ! " ฉันกำมือโชมะแน่น
"งั้นฉันก็จับมือกับผู้ชายคนอื่นได้สิน่ะ " มามิเริ่มทำสีหน้ากังวล
"ขอโทษน่ะค่ะ ที่ทำให้ทั้งสองคนทะเลาะกัน " มามิเผยรอยยิ้มบางๆมาให้ฉัน
"หึ ! ไม่อยากได้คำขอโทษจอมปลอมหรอกน่ะ " ฉันเหยียดยิ้ม
"คุณชิเบลล์ " หล่อนตีหน้าเศร้า บารอนดึงมามิไปหลบข้าหลัง ปกป้องดีจริงน่ะ !!
"ชิเบลล์ อย่าพาล " เค้าจ้องขเม็งฉัน
"ฉันไม่ได้พาล แต่ไอท่าทีมารยาแบบนั้นผู้หญิงด้วยกันดูออก ! " บารอนจับข้อมือฉัน
"ให้เกรียติมามิหน่อย บอกแล้วว่าไม่มีอะไร " ฉันสบัดมือเค้าออก
"งั้นหรอ แล้วมามิล่ะ ? " ฉันมองหน้ามามิ
"คุณชิเบลล์ ทำไมต้องทำท่าทางรังเกียดฉันด้วยล่ะ " อยาก อยาก จะตบ !
 "หรอ รู้ก็ดี :) " บารอนมองหน้าฉัน
"พอได้แล้วชิเบลล์ !! " บารอนตะคอกใส่ฉัน ฉันตกใจไม่เคยคิดว่าเค้าจะตะคอกใส่ !
"คุณก็พอได้แล้ว ! " โชมะจ้องบารอน
"หึ ! แล้วไอหมอนี้ใคร " บารอนหันมา
"แฟนเก่า พอใจไหม " ฉันพูดออกไป
"หึ ! ดีจังออกมาเที่ยวกับแฟนเก่า " เค้ายิ้มเย้ย
"อื้ม ทำไมแค่แฟนเก่าจะมาเทีายวกันผิดหรอ " เค้าชงัก
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี้ " ฉันยิ้ม 
"อยากทำไรก็ทำ " เค้าหุบยิ้มลง
"พอเถอะ มามิไม่อยากเป็นต้นเหตุ " ฉันเหยียดยิ้มให้หล่อน
"เหอะ ไปเถอะ " ฉันรีบเดินออกมา พอที !