ยัยคุณหนูเย็นชาXคุณชายมาดนิ่ง
8.2
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้ารุ่งขึ้น ~
ฉันเก็บเข้าของเตรียมกับเย็นนี้.....รุ่นพี่เคียวโกะก็เกาะแกบารอนเหมือนเดิม -______-
"-0- ไม่อยากกลับเลยยย " รุ่นพี่พูด
"ไม่กลับก็อยู่ต่อสิค่ะ " ฉันหันไปพูดกับเธอ
"-_- จ๊ะ " เธอตอบสั้นๆ
"ชิเบลล์ จันทร์หน้าฝากคนในชุมนุมด้วยน้ะว่า ฉันไม่เข้า " ฉันทำหน้าสงสัย
"ทำไมล้ะ ? " เค้ายิ้มบางๆ
"ทำธุระหน่ะ ฝากด้วยน่ะ " ฉันพยักหน้า
"ก่อนกลับไปหาไรกินกันดีกว่าาาา ~" เธอคล้องแขนบารอนเดินผ่านหน้าฉันเฉย -0-
">< ไปเถอะ ชิเบลล์ " เรนคุงเดินมาโอบไหล่ฉันแล้วเดินตามเค้าไป
ร้านอาหาร
"บารอนกินนี้สิ " เธอทำท่าจะป้อนขนมเค้ก บารอนเหลือบมามองฉันนิดหน่อย
"-0- ฉันป้อนให้ค่ะ ! " ฉันแย่งช้อนจากมือเธอแล้วป้อนให้เค้า รุ่นพี่เคียวโกะกับเรนคุงถึงกับเงียบ
"=_= ชิเบลล์ ป้อนดีๆได้ไหม " บารอนทำหน้านิ่งใส่ฉัน
"-_- อ่อออ เปื้อนเลย " ฉันยิ้มแห้งๆแล้วเช็ดปากให้เค้าด้วยนิ้ว
"งับบบบ ~ " เค้าจับนิ้วที่ฉันเช็ดให้แล้วกินเค้กที่ติดมือฉัน
"-////- ตาบ้าา! " ฉันหลบสายตาเค้า เคียวโกะกับเรนคุงนั่งกินเงียบๆ
"คบกันหรอ ? " อยู่ๆดีเคียวโกะก็ถามขึ้นมา
"คบกัน ทำไมหรอ ? " บารอนหันไปมองเคียวโกะด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
"เปล่า ฉันรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ " บรรยากาศเงียบครึ้ม เรนคุงก็ไม่พูดอะไร
"เรน ฉันหวังว่านายจะไม่เกินเลยกับชิเบลล์น้ะ " เค้ามองเรน
"อ่า ถ้าแกทำให้ชิเบลล์ร้องไห้เตรียมเลือดกลบปากได้เลย " เรนยิ้มบางๆ
"-0- ?? งั้มมม ~ " ฉันยังกินต่อเรื่อยๆไม่สนใจ ฉันดีใจน่ะที่เค้าบอกไปตรงๆไม่ปิดบังอะไร
"งั้น...กลับกันเถอะ " เคียวโกัลุกขึ้นออกไปรอข้างนอก แอบสงสารเธอแหะ
"กลับแล้ว เจอกันน่ะ " เรนยิ้มให้ฉันแล้วเดินไปกับเคียวโกะ
"นายอ่าา ทำไมพูดแบบนั้น " เค้ามากอดคอฉันไว้
"ก็ของฉันก็ต้องแสดงเจ้าของสิ " -////- เผด็จที่สุด !
"ของนายเมื่อไหร่ " ฉันมองค้อนเค้า
"อีกไม่นาน " เค้ายิ้มบางๆ
"ตลก ! " ฉันตีแขนเค้า
"ฉันไม่ยอมปล่อยเธอไปเด็ดขาด " ฉันหลบสายคาต่ำลง -///-
"รู้แล้วหน่าาา " ฉันมองเค้า
"รักฉันไหม ? " เค้ายิ้มกรุ้มกริ้ม
"ไม่สะนิด -3- " ฉันเบะปากใส่เค้า
"เหอะ รักฉันไหม ? " เค้ายิ้มอ่อน
"-////- ไม่ ! " เค้าจับหน้าฉัน
"^^ จูบดีกว่าา " ฉันรีบเอามือมาปิดปากตัวเอง
"ร้านอาหารน่ะ ! -////- " เค้าลูบหัวฉันเบาๆ
"งั้นพูดแบบนี้ที่บ้านได้ใช่ไหม " ตลอด ! หาเรื่องตลอด
"ไม่พูดด้วยแล้ว " ฉันเดินออกมาข้างนอกร้านอาหาร
"=_= ตอบมารักไหม " ฉันทำหน้าครุ่นคิด
"เอาหูมานี้สิ " เค้ายื่นหน้ามาใกล้ๆฉัน
"....." จุ๊บบ ~ ฉันหอมแก้มเค้าเบาๆหนึ่งที
"อ่าาา ยังงี้เองสิน่ะ " เค้ายิ้มหวาน แล้วกระซิบที่ข้างหูฉัน
"ที่บ้านฉันจูบไม่ยั้งแน่ " ฉันเอามือไปตีแขนเค้า
"-0- อย่ามา ! " ฉันชี้หน้าเค้า
"ก็น่ะ อยากฟังคำนั้นมากกว่า " เค้าทำสีหน้ารอคำตอบ
"รักสิ รักมากด้วย ^_^ " ฉันยิ้มให้เค้า
"กลับบ้านเถอะ " เค้าจับมือฉันแล้วกลับไปเอาของ
รักที่สุดเลยล่ะ <3 <3
# โอ้ยย เปิดเทอมแล้วการบ้านท่วมมหัวทำตัวเหมือนว่างมาก555555 อย่าลืมทำการบ้านน่ะจ๊ะ
รักและห่วงใยเด็กๆ 555555555 เจ้ก็การบ้านบานสะพรั่งเลยแกร์ T^T
ฉันเก็บเข้าของเตรียมกับเย็นนี้.....รุ่นพี่เคียวโกะก็เกาะแกบารอนเหมือนเดิม -______-
"-0- ไม่อยากกลับเลยยย " รุ่นพี่พูด
"ไม่กลับก็อยู่ต่อสิค่ะ " ฉันหันไปพูดกับเธอ
"-_- จ๊ะ " เธอตอบสั้นๆ
"ชิเบลล์ จันทร์หน้าฝากคนในชุมนุมด้วยน้ะว่า ฉันไม่เข้า " ฉันทำหน้าสงสัย
"ทำไมล้ะ ? " เค้ายิ้มบางๆ
"ทำธุระหน่ะ ฝากด้วยน่ะ " ฉันพยักหน้า
"ก่อนกลับไปหาไรกินกันดีกว่าาาา ~" เธอคล้องแขนบารอนเดินผ่านหน้าฉันเฉย -0-
">< ไปเถอะ ชิเบลล์ " เรนคุงเดินมาโอบไหล่ฉันแล้วเดินตามเค้าไป
ร้านอาหาร
"บารอนกินนี้สิ " เธอทำท่าจะป้อนขนมเค้ก บารอนเหลือบมามองฉันนิดหน่อย
"-0- ฉันป้อนให้ค่ะ ! " ฉันแย่งช้อนจากมือเธอแล้วป้อนให้เค้า รุ่นพี่เคียวโกะกับเรนคุงถึงกับเงียบ
"=_= ชิเบลล์ ป้อนดีๆได้ไหม " บารอนทำหน้านิ่งใส่ฉัน
"-_- อ่อออ เปื้อนเลย " ฉันยิ้มแห้งๆแล้วเช็ดปากให้เค้าด้วยนิ้ว
"งับบบบ ~ " เค้าจับนิ้วที่ฉันเช็ดให้แล้วกินเค้กที่ติดมือฉัน
"-////- ตาบ้าา! " ฉันหลบสายตาเค้า เคียวโกะกับเรนคุงนั่งกินเงียบๆ
"คบกันหรอ ? " อยู่ๆดีเคียวโกะก็ถามขึ้นมา
"คบกัน ทำไมหรอ ? " บารอนหันไปมองเคียวโกะด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
"เปล่า ฉันรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ " บรรยากาศเงียบครึ้ม เรนคุงก็ไม่พูดอะไร
"เรน ฉันหวังว่านายจะไม่เกินเลยกับชิเบลล์น้ะ " เค้ามองเรน
"อ่า ถ้าแกทำให้ชิเบลล์ร้องไห้เตรียมเลือดกลบปากได้เลย " เรนยิ้มบางๆ
"-0- ?? งั้มมม ~ " ฉันยังกินต่อเรื่อยๆไม่สนใจ ฉันดีใจน่ะที่เค้าบอกไปตรงๆไม่ปิดบังอะไร
"งั้น...กลับกันเถอะ " เคียวโกัลุกขึ้นออกไปรอข้างนอก แอบสงสารเธอแหะ
"กลับแล้ว เจอกันน่ะ " เรนยิ้มให้ฉันแล้วเดินไปกับเคียวโกะ
"นายอ่าา ทำไมพูดแบบนั้น " เค้ามากอดคอฉันไว้
"ก็ของฉันก็ต้องแสดงเจ้าของสิ " -////- เผด็จที่สุด !
"ของนายเมื่อไหร่ " ฉันมองค้อนเค้า
"อีกไม่นาน " เค้ายิ้มบางๆ
"ตลก ! " ฉันตีแขนเค้า
"ฉันไม่ยอมปล่อยเธอไปเด็ดขาด " ฉันหลบสายคาต่ำลง -///-
"รู้แล้วหน่าาา " ฉันมองเค้า
"รักฉันไหม ? " เค้ายิ้มกรุ้มกริ้ม
"ไม่สะนิด -3- " ฉันเบะปากใส่เค้า
"เหอะ รักฉันไหม ? " เค้ายิ้มอ่อน
"-////- ไม่ ! " เค้าจับหน้าฉัน
"^^ จูบดีกว่าา " ฉันรีบเอามือมาปิดปากตัวเอง
"ร้านอาหารน่ะ ! -////- " เค้าลูบหัวฉันเบาๆ
"งั้นพูดแบบนี้ที่บ้านได้ใช่ไหม " ตลอด ! หาเรื่องตลอด
"ไม่พูดด้วยแล้ว " ฉันเดินออกมาข้างนอกร้านอาหาร
"=_= ตอบมารักไหม " ฉันทำหน้าครุ่นคิด
"เอาหูมานี้สิ " เค้ายื่นหน้ามาใกล้ๆฉัน
"....." จุ๊บบ ~ ฉันหอมแก้มเค้าเบาๆหนึ่งที
"อ่าาา ยังงี้เองสิน่ะ " เค้ายิ้มหวาน แล้วกระซิบที่ข้างหูฉัน
"ที่บ้านฉันจูบไม่ยั้งแน่ " ฉันเอามือไปตีแขนเค้า
"-0- อย่ามา ! " ฉันชี้หน้าเค้า
"ก็น่ะ อยากฟังคำนั้นมากกว่า " เค้าทำสีหน้ารอคำตอบ
"รักสิ รักมากด้วย ^_^ " ฉันยิ้มให้เค้า
"กลับบ้านเถอะ " เค้าจับมือฉันแล้วกลับไปเอาของ
รักที่สุดเลยล่ะ <3 <3
# โอ้ยย เปิดเทอมแล้วการบ้านท่วมมหัวทำตัวเหมือนว่างมาก555555 อย่าลืมทำการบ้านน่ะจ๊ะ
รักและห่วงใยเด็กๆ 555555555 เจ้ก็การบ้านบานสะพรั่งเลยแกร์ T^T
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ