ยัยคุณหนูเย็นชาXคุณชายมาดนิ่ง

8.2

เขียนโดย นางฟ้าปีกขาว

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.59 น.

  21 ตอน
  29 วิจารณ์
  25.92K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

15)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   ตอนนี้ปิดเทอมแล้วค้าาา ~ ฉันก็ยังคงอยู่กับบารอนเหมือนเดิม ฉันเดินไปหาบารอนที่ทำหน้า

เคร่งเครียดแล้ว เค้าหันมามองฉันแล้วยิ้มอ่อน

"มาพอดีเลย " ฉันขมวดคิ้ว

"อะไรหรอ ? " ฉันมองหน้าเค้า

"สัญญาก่อนว่าจะไม่โกรธ " ฉันพยักหน้า

"ฉันต้องไปอเมริกาเดือนหนึ่ง ไม่ว่าอะไรใช่ไหม ? " ฉันถึงกับชงัก 

"อื้มม แล้วไปทำไมหรอ " เค้าถอนหายใจ

"ไปช่วยงานกับพ่อหน่ะ พรุ่งนี้ต้องขึ้นเครื่องแล้ว  " ฉันถึงกับนั่งนิ่ง เค้าไปช่วยงานเฉยๆ

เดี่ยวก็กลับมา กลัวความห่างไกลจะทำให้เราห่างกัน 

"อื้ม ^^ โทรมาหาด้วยน่ะ " ฉันยิ้มบางๆ เค้าขมวดคิ้วแล้วดึงฉันไปกอด

"อย่ามายิ้มเลย ฉันรู้ว่าเธอคิดอะไร " ฉันกระชับกอดเค้าแน่นขึ้น

"รู้ดีจังน่ะ" เค้าลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน

"ชิเบลล์ สัญญาน่ะว่าจะไม่ทิ้งฉันไปไหน " ฉันผละเค้าออก

"-____ - ประโยคนั้นฉันต้องพูดไม่ใช่หรอ

"มันกระทันหันไปสิน่ะ " เค้าจับมือฉัน

"อื้ม กระทันหันไปถึงจะแค่เดือนเดียวก็เหอะ " ฉันก้มหน้าไม่มองหน้าเค้า

"เพราะเห็นเธอทำหน้าแบบนี้ไง ฉันถึงไปไหนไกลไม่ได้ สามปีก่อนเธอก็ทำหน้าแบบนี้ " ฉันปาดน้ำตาแล้วกำกระโปรงแน่น น้ำตาที่ไหลออกมา กลัวว่าเค้าจะเหมือนตอนนั้น กลัวไปหมด

"ฉัน...แค่กลัวนายจะเหมือนตอนแรกที่นายกลับมา " เค้าจับมือฉันแล้วประคองใบหน้ามองเค้า

"ฟังน่ะ ฉันรักแค่เธอ มีแค่เธอมาในใจตลอด ตลอดเวลาที่ฉันพยายามไม่ติดต่อเธอมาเพราะฉัน

กลัวว่าตัวเองจะต้องบินกลับไปหาเธอแน่ๆ " ฉันมองหน้าเค้า

"นายห้ามไปกัยผู้หญิงคนไหนน่ะ " เค้ายิ้มหวาน 

"สัญญา " เค้าประกบริมฝีปากฉันอย่างแผ่วเบา อีกหนึ่งเดือนฉันจะรอนายกลับมาจูบฉันอีก ฉัน

กลัวทุกอย่าง แต่สิ่งที่ในตอนนี้จะทำได้ ก็แค่รอเค้าเท่านั้น ?

"....." ฉันเงียบ

"พรุ่งนี้ฉันก็ออกไปแต่เช้า รอฉันน่ะ " ฉันพยักหน้าแล้วยิ้ม นี่หรอ...การจากลา ถึงจะแค่สั่นๆ แต่กับ

ทำเอาฉันใจหาย อยู่ติดกันตลอด แต่นี้เค้าจะไปเดือนนึงฉันจะทำไงล่ะ

"อ่าา โชคดีน้ะ ^^ " 

 

เช้ารุ่งขึ้น ~

   บารอนออกไปตั้งแต่ฉันยังไม่ตื่น แอบเสียใจที่เค้าไม่มาปลุกฉันแล้วมาบอกกล่าวสักคำ ฉันลง

ไปนั่งห้องรับแขก 

"มิโกะ  " ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นเพื่อนกดหามิโกะ

(ฮัลโย่วววว >< ! ) มิโกะกรอกเสียงมาอย่างร่าเริง

"มาหาฉันที่บ้านหน่อยสิ " 

( ได้ๆ บารอนไปแล้วหรอ ? )

"อื้ม ไปไม่บอกไรสักคำ " มิโกะหัวเราะ

(เค้าคงไม่อยากปลุก เดี๋ยวไปหาน้ะเจ้าค้าาา ) ฉันกดวางสาย

"มินอาด้วย " ฉันกดโทรหามินอา

(โมชิ โมชิ ~) = แปลว่าสวัสดีในภาษาญี่ปุ่น่ะจ๊ะ 

"มินมาหาฉันที่บ้านหน่อย "

(เหงาอ่ะเด่ะ แต่ก็ว่าน้าาา ไปตั้งเดือนนึง )

"นั่นสิ แต่ก็น้ะ รีบมาแล้วกัน "

(รับทราบบบ ) ฉันกดวางสายแล้วขึ้นไปแต่งตัว

 

1 ชั่วโมงผ่านไป ~

"แอร้ยย -///-  ชิเบลล์ต้องทนคิดถึงบารอนแหงๆ " บทสนถนาสาวๆภายในห้องนอนฉัน

"-____- นั่นสิ " ฉันทำหน้านิ่ง

"ติดต่อมายังงง " มินอาถาม

"ยัง เพิ่งออกไปไม่กี่ชั่วโมงเองน่ะ " ฉันทำหน้าเหนื่อย

"กลัวล่ะสิ ฉันยู้ววว ~ " มิโกะทำหน้าล้อเลียน

"กลัวน่ะสิ -...-  " 

"งื้มมม บารอนรักแกจะตายไปต้องห่วงง " มินอาตบไหล่ฉัน

"-0- เหรออ ผู้ชายน่ะเอออ " มิโกะหันไปแยกเขี้ยวใส่มินอา

"=_= ไม่น่าชวนพวกแกมา " มินอากับมิโกะหัวเราะ

"ก็น้าา เดี่ยวบารอนถึงก็ติดต่อมาเอง" มินอาพูด

"ฉันกลัวว่าระยะห่างจะทำให้เราดูห่างเหินขึ้นต่างหาก " ฉันพูด

"ถ้าคนเรารักกันไม่มีทางไปไหนหรอก นี้อาจเป็นลทพิสูทจ์ก็ได้ " มิโกะพูด

"ก็จริง แต่ฉันกลัวอยู่ดี " ฉันหลบสายตาต่ำลง

"ต้องเชื่อใจบารอนน่ะ ชิเบลล์ " มินอายิ้ม

"อื้มม " นี้อาจจะเป็นบทพิสูจน์จริงๆ ฉันกลัวก็จริง แต่ฉันเชื่อว่านายเองก็รักฉันจริงๆ น่ะบารอน

มีแค่ความเชื่อใจที่จะทำให้ความรักอยู่รอด ตัวฉันเองก็จะรอ.... 

                    

                               อีกหนึ่งเดือนฉันจะรอน่ะ......บารอน <3

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา