ยัยคุณหนูเย็นชาXคุณชายมาดนิ่ง

8.2

เขียนโดย นางฟ้าปีกขาว

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.59 น.

  21 ตอน
  29 วิจารณ์
  26.10K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   ฉันเดินกลับมาห้องก่อน เพราะบารอนต้องไปช่วยงานอาจารย์ ฉันพยายามควบตัวเอง อย่าวู่วาม

มิโกะอาจมีเหตุผลอื่นก็ได้ที่ทำแบบนี้ 

"อ้าววว หายไหนมา โดดเรียนหรอ " มิโกะทำหน้าสงสัย

"อื้ม " ฉันตอบสั้นๆ มิโกะมองหน้าแล้วหลบสายตาต่ำลง

"เป็นอะไรหรือเปล่า " ฉันหยิบหนังสือขึ้นมา

"เป็นสิ " ฉันยิ้มที่มุมปากบางๆ มิโกะชงักเล็กน้อย

"อ่าาา ฉันไม่กวนชิเบลล์ดีกว่า " ฉันจับไหล่มิโกะแล้วจ้องด้วยสายตาคาดคั้น

"ขอคุยอะไรหน่อยสิ " มิโกะทำสีหน้ากังวลเห็นได้ชัด 

"ได้สิ " เธอยิ้มบางๆ ฉันลุกขึ้นก่อนจะเดินไปห้องน้ำกับมิโกะ

"....." บรรยาศที่เงียบและหนักอึ้ง มิโกะเองก็เงียบมาตลอดทาง

"กล่องนั้นหน่ะ เธอเป็นคนเอามาใส่ในล็อกเกอร์ฉันงั้นหรอ" มิโกะกระตุกยิ้มอย่างเลือดเย็น

"อ่าา รู้แล้วสิน้ะ" มิโกะยิ้มออกมาอย่างไมาสะถบสท้านสะนิด

"ทำเพื่ออะไร " ฉันทำสีเย็นชา มิโกะค่อยๆเดินหาฉันแล้วจับผมฉันเล่นไปมา

"เกียดไงล่ะ " ฉันชงักเล็กน้อย

"....." มิโกะดึงผมฉันอย่างไม่ลังเล ไม่ใชมิโกะคนนั้นอีกแล้ว!

"ฉันเป็นลูกสาวของ อิล เอง พ่อที่ฉันไก้ไปสังฆ่าเธอเมื่อสองปี "  ฉันนิ่งอึ้งกับคำพูดมิโกะ  จะเกียดก็ไม่

แปลเพราะพ่อฉันเอาเรื่อง ตำรวจเลยจับพ่อมิโกะไป และพ่อมิโกก็ตอมใจตายที่สุด

"พ่อเธอทำสิ่งผิดกฎหมายด้วยนี้ " ฉันพูดแล้วมองหน้ามิโกะ เธออกแรงดึงผมฉันแรงขึ้น

"แต่แกพรากพ่อฉันไป !! "มิโกะแผดเสี่ยงใส่ฉัน ตอนนี้เธอเหมือนมารชัดๆ

"พ่อเธอทำผิดเอง  " มิโกะผลักฉันไปชนกับกำแพงอย่างแรง

"อ..โอ้ย ! "มิโกะเหยียดยิ้มอย่างสะใจ

"ฉันเป็นคนสั่งเกลวไปเองแหละ " มิโกะงั้นหรอ !! 

"พอใจรึยัง" มิโกะจับหัวฉันกดไว้ เจ็บ ! ตอนนี้ฉันเสียเปรียบสะเอง

"ไม่  เอาชีวิตเธอมาแลกสิ !! "สีหน้าเกียดชังแบบนั้น ฉันยิ้มบางๆ

พรวดดด ~ ฉันหยิบมีดพกมาจากข้างหลัง มิโกะถอยออกจากฉัน

"หึ ! พกมีดมาแบบนี้ไม่ดีน่ะ " มิโกะเดินเข้ามาอย่างกลัวมีดที่ชี้หน้าเธอ

"ย๊าห ์ !! " มิโกะเตะมือฉันทำให้มีดหล่นจากมือฉัน มิโกะตัวใหญ่กว่าจังจับฉันกดลงกับพื้น

"มิโกะ ! " มิโกะมองด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"ขอร้องฉันสิ ! กราบเท้าฉันสิ ! " มิโกะยืนขึ้นแล้วเอาเท้าเหยียบหัวฉันไว้

"มากเกินไปแล้ว !! "ฉันจับขามิโกะ แต่ดูเหมือนเธอจะสะบัดอย่างง่ายดาย

"อย่ามาจับฉัน" ฉันมองมิโกะ ไม่เชื่อว่าเธอจะมีนิสัยที่เลวร้ายแบบนี้

"ตายไปสะ ตายอย่างเงียบๆ " มิโกะเอื้อมไปหยิบมีดแล้วเอาปลายมีดมาจี้ที่คอฉัน

"หยุด !!  " มิโกะชงักแล้วดึงฉันไปอยู่ในอ้อมกอดมิโกะ

" ถอยไปบารอน ! " มีดยังคงจ่อที่คอฉัน

"อยากมีจุดจบแบบพ่อเธอหรอ " บารอนรู้อยู่แล้วงั้นหรอ

"ฉันไม่สน !! " มิโกะเหมือนคนบ้าที่ตะโกนอยู่คนเดียว

"วางมีดลง ฉันจะไม่เอาเรื่อง " ฉันมองหน้ามิโกะ ลังเลสิน่ะ

"มิโกะ "  ฉันกอดมิโกะ เธอตกใจก่อนจะยืนร้องไห้

"ฮึกกก ! ทำแบบนี้ทำไม " ฉันยังคงกอดมิโกะ เธอแค่ขาดความรักที่แท้จริงต่างหาก

"เพื่อนกันนี้ " มิโกะทิ้งมีดลงแล้วกอดตอบฉัน แล้วปล่อยโฮออกมา คนเรามักมีปมอยู่ในใจ

"เอาไงชิเบลล์ " บารอนเดินเข้ามาหา

"ช่างเถอะ ฉันไม่เอาเรื่อง" มิโกะมองหน้าฉัน แล้วทำสีหน้าเสียใจที่ทำไป

"ขอโทษน้ะ " ฉันยิ้มบางๆ

"เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นี้ " มิโกะกอดฉันแล้วร้องไห้งอแง เหมือนเด็กๆ คนเรามักผิดพลาดได้เสมอ

สับสน วุ่นวาย แต่ถ้าเราผ่านจุดนี้มาได้  ก็เหมือนก้าวผ่านสิ่งร้ายๆออกมา

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา