สาวโรคจิต
9.3
เขียนโดย นางฟ้าน้อยแสนสวย
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.40 น.
14 ตอน
40 วิจารณ์
19.80K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2558 19.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
14) สิ้นสุดวันหมดสาว (Ending)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ตาแกแล้ว!"
ไกด์หยิบมีดออกมาและเริ่มเดินตรงมาทางฉัน..
ฉันพยามตะเกียกตะกายคลานออกมาจากที่ตรงนั้นอย่างทุรนทุราย
"แกจะไปไหน!!"
"ฉับ!!"
ไกด์เอามีดฟันเข้าที่หน้าของฉันจนเลือดกระเซ็นโดนหน้าเธอเอง
"แกหนีฉันไม่ได้หรอก!!"
จากนั้นไกด์ก็ง้างมีดขึ้น..
ฉันพร้อมแล้ว..
ฉันยอมรับทุกอย่าง...
ฉันขอโทษ...
"ฉึกกกกกกกกก!!!"
....................................
ฉันหลับตาลงไปอย่างช้าๆและไร้ความรู้สึดโดนมีดเสียบความรู้สึกมันเป็นแบบนี้เองหรือ?
ฉันจึงเปิดตาขึ้นอย่างช้าๆ..
"แม่!!!!"
ภาพตรงหน้าฉันคือแม่ของไกด์เข้ามาบังฉันเธอเลยถูกไกด์เอามีดเสียบกลางอกเต็มๆ
"ทำไมทำแบบนี้..." แม่ของไกด์พูด
"หนูต้องฆ่ามันน่ะ...ฮึก...." ไกด์ตอบ
"ไม่รักแม่หรอ..."
"รักสิแม่..หนูรักแม่มากนะ" น้ำตาเธอเริ่มไหลออกมา
"จริงหรอ..?..แม่ไม่อยู่แล้วนะ..เรื่องที่แล้วมามันก็ผ่านไปนะมอบตัวนะลูกนะ.." แม่ของเธอพูดอีก
และแม่ของไกด์ก็หลับตาลง.....
"แม่...แม่ตื่นๆ..แม่.." ไกด์เริ่มเขย่าตัวแม่และน้ำตาเธอเริ่มไหลออกมา
"แม่!!แม่ตื่นมาสิ!ไม่งั้นหนูจะตีแม่นะ!" ไกด์เริ่มร้องไห้หนักกว่าเดิม
"แม่...แม่ตื่นดิแม่!!!!..แม่!!!!" เธอเขย่าตัวแม่เธอแรงขึ้น
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!" เธอร้องกรี๊ดดังลั่นจากนั้นเธอก็เขย่าตัวแม่ของเธอ
"แม่...ฮือออออ...แม่..." เธออุ้มแม่ของเธอขึ้นและกอดแม่ของเธอด้วยน้ำตา
"แม่ตื่นมาหาหนูนะ.." เธอค่อยๆเอามือปัดผมแม่ของเธอ
แต่แม่เธอกลับไม่ขยับเลย...
ฉันมองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดแทนถ้าพวกฉันไม่ทำร้ายเธอล่ะก็คงไม่เกิดเรื่องกับเธอแบบนี้..
"เพราะแก!!" ไกด์หันหน้ามาทางฉัน
"เป็นเพราะแกคนเดียว!!..ฮื้ยย!!" ไกด์หยิบเข็มฉีดยาออกมา
"มะ..มะ..." ฉันเจ็บปากจากรอยมีดที่กรีดปากฉันฉันจึงพูดไม่ค่อยออก
"จึก!!"
"ฮึก......"
ไกด์เอาเข็มฉีดยาฉีดเข้าที่แขนตัวเองจากนั้นเธอก็ดิ้นรนทุรนทุรายตะเกียกตะกายเข้าไปหาแม่ของเธอจากนั้นตัวของเธอก็เริ่มมีเลือดไหลออกมาตามร่างกายก่อนที่เธอจะจากไปอย่างทรมานพร้อมกับแม่ของเธอ....
ฉันน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวก่อนจะพยามลุกขึ้นและรีบลงจากอาคารเพื่อไปขอความช่วยเหลือจากภารโรงจากนั้นภารโรงจึงโทรเรียกตำรวจจนเป็นข่าวดังยกใหญ่
ฉันให้การกับตำรวจโดยเขียนข้อความใส่กระดาษเนื่องจากแผลที่ปากฉันติดเชื้อกว่าจะหายก็เป็นเดือนๆ
และตำรวจก็ยังพบศพของทุกคนที่ป่าหลังโรงเรียนอีกด้วย
และสาเหตุการตายของครูศิริพรตำรวจได้พบหลักว่าเธอเป็นฆาตกรจากกล้องวงจรปิดหน้าซอยแถวนั้น
ส่วนตัวฉันก็คงไม่ลืมเรื่องราวนี้หรอก... หวังว่าเรื่องรี้คงสอนให้คุณรู้จักเข้าใจบ้างนะคะ
โดนแกล้งเนี่ยมันไม่สนุกเลย มันจะเปลี่ยนจิตใจคนๆนึงให้เกลียดคุณมากขึ้นและมากขึ้นเข้าไปอีกแต่ถ้าเธอคนนั้นระเบิดความแค้นออกมา คุณน่ะ.. จะแย่เอานะ
จบ...
ไกด์หยิบมีดออกมาและเริ่มเดินตรงมาทางฉัน..
ฉันพยามตะเกียกตะกายคลานออกมาจากที่ตรงนั้นอย่างทุรนทุราย
"แกจะไปไหน!!"
"ฉับ!!"
ไกด์เอามีดฟันเข้าที่หน้าของฉันจนเลือดกระเซ็นโดนหน้าเธอเอง
"แกหนีฉันไม่ได้หรอก!!"
จากนั้นไกด์ก็ง้างมีดขึ้น..
ฉันพร้อมแล้ว..
ฉันยอมรับทุกอย่าง...
ฉันขอโทษ...
"ฉึกกกกกกกกก!!!"
....................................
ฉันหลับตาลงไปอย่างช้าๆและไร้ความรู้สึดโดนมีดเสียบความรู้สึกมันเป็นแบบนี้เองหรือ?
ฉันจึงเปิดตาขึ้นอย่างช้าๆ..
"แม่!!!!"
ภาพตรงหน้าฉันคือแม่ของไกด์เข้ามาบังฉันเธอเลยถูกไกด์เอามีดเสียบกลางอกเต็มๆ
"ทำไมทำแบบนี้..." แม่ของไกด์พูด
"หนูต้องฆ่ามันน่ะ...ฮึก...." ไกด์ตอบ
"ไม่รักแม่หรอ..."
"รักสิแม่..หนูรักแม่มากนะ" น้ำตาเธอเริ่มไหลออกมา
"จริงหรอ..?..แม่ไม่อยู่แล้วนะ..เรื่องที่แล้วมามันก็ผ่านไปนะมอบตัวนะลูกนะ.." แม่ของเธอพูดอีก
และแม่ของไกด์ก็หลับตาลง.....
"แม่...แม่ตื่นๆ..แม่.." ไกด์เริ่มเขย่าตัวแม่และน้ำตาเธอเริ่มไหลออกมา
"แม่!!แม่ตื่นมาสิ!ไม่งั้นหนูจะตีแม่นะ!" ไกด์เริ่มร้องไห้หนักกว่าเดิม
"แม่...แม่ตื่นดิแม่!!!!..แม่!!!!" เธอเขย่าตัวแม่เธอแรงขึ้น
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!" เธอร้องกรี๊ดดังลั่นจากนั้นเธอก็เขย่าตัวแม่ของเธอ
"แม่...ฮือออออ...แม่..." เธออุ้มแม่ของเธอขึ้นและกอดแม่ของเธอด้วยน้ำตา
"แม่ตื่นมาหาหนูนะ.." เธอค่อยๆเอามือปัดผมแม่ของเธอ
แต่แม่เธอกลับไม่ขยับเลย...
ฉันมองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดแทนถ้าพวกฉันไม่ทำร้ายเธอล่ะก็คงไม่เกิดเรื่องกับเธอแบบนี้..
"เพราะแก!!" ไกด์หันหน้ามาทางฉัน
"เป็นเพราะแกคนเดียว!!..ฮื้ยย!!" ไกด์หยิบเข็มฉีดยาออกมา
"มะ..มะ..." ฉันเจ็บปากจากรอยมีดที่กรีดปากฉันฉันจึงพูดไม่ค่อยออก
"จึก!!"
"ฮึก......"
ไกด์เอาเข็มฉีดยาฉีดเข้าที่แขนตัวเองจากนั้นเธอก็ดิ้นรนทุรนทุรายตะเกียกตะกายเข้าไปหาแม่ของเธอจากนั้นตัวของเธอก็เริ่มมีเลือดไหลออกมาตามร่างกายก่อนที่เธอจะจากไปอย่างทรมานพร้อมกับแม่ของเธอ....
ฉันน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวก่อนจะพยามลุกขึ้นและรีบลงจากอาคารเพื่อไปขอความช่วยเหลือจากภารโรงจากนั้นภารโรงจึงโทรเรียกตำรวจจนเป็นข่าวดังยกใหญ่
ฉันให้การกับตำรวจโดยเขียนข้อความใส่กระดาษเนื่องจากแผลที่ปากฉันติดเชื้อกว่าจะหายก็เป็นเดือนๆ
และตำรวจก็ยังพบศพของทุกคนที่ป่าหลังโรงเรียนอีกด้วย
และสาเหตุการตายของครูศิริพรตำรวจได้พบหลักว่าเธอเป็นฆาตกรจากกล้องวงจรปิดหน้าซอยแถวนั้น
ส่วนตัวฉันก็คงไม่ลืมเรื่องราวนี้หรอก... หวังว่าเรื่องรี้คงสอนให้คุณรู้จักเข้าใจบ้างนะคะ
โดนแกล้งเนี่ยมันไม่สนุกเลย มันจะเปลี่ยนจิตใจคนๆนึงให้เกลียดคุณมากขึ้นและมากขึ้นเข้าไปอีกแต่ถ้าเธอคนนั้นระเบิดความแค้นออกมา คุณน่ะ.. จะแย่เอานะ
จบ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ