เเผนลับ เเผนร้าย ขโมยหัวใจนายเพลย์บอย

 วันนี้เป็นวันที่ 2 ของการเปิดภาคเรียน ตั้งเเต่ฉันเดินเข้าโรงเรียนมามีเเต่คนมองฉันด้วยสายตาเเปลกๆ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวประหลาดเลยเเหะ
"นี่!!ยัยเเพร มานี่เลยฉันว่าเราต้องคุยกันหน่อยเเล้วล่ะ" อยู่ๆยัยพิมก็วิ่งมาคว้าเเขนฉันไว้ดู ท่าทางจะโกรธมากด้วยย
"อะไรของเเก??"
"นี่หมายความว่าไง" ยัยพิมมองฉันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ก่อนจะโชว์ข้อความในมือถือที่ส่งมาในนามของโรงเรียน
"[..ข่าวดวน!!!นักเรียนห้อง 6/4 เเพรไหมคบกับดาวโรงเรียน ศิวกร...] เห้ย!! เดี่ยวฉันมานะ" ตาบ้านั้นทำอะไรของเค้าเนี่ยยย ฉันวิ่งตามหาเขาไปทั่วโรงเรียนเเต่กลับไม่พบเขาเลย เหนื่อยก็เหนื่อย ร้อนก็ร้อน ไปอยู่ที่ไหนของเค้ากันนะ
"ตามหาผมอยู่หรอคับ ^^" เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้กับฉัน -////- ตอนนี้หน้าของเราอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบด้วยซ้ำ จะเเกล้งให้ฉันหวั่นไหวอะดี้ ไม่มีทาง!! ย๊าาาาาาาาา
หึๆๆ ไม่รู้อะไรซะเเล้วฉันเคยเรียนมวยไทยมานะ
"ไม่เห็นต้องรุนเเรงกันขนาดนี้เลยนี่" เห้ยย ที่ปากของเค้า ล..เลือด ฉันทำอะไรลงไป (..)
"เป็นอะไรมากรึป่าวอ่าา ขอโทดนะๆๆ TT"
"ไม่เป็นไรหรอก ตกลงเธอตามหาฉันทำไมอะ"
"อ..อ่อ.ข้อความที่ส่งไปที่มือถือของ นร.ในโรงเรียนหมายความว่าไง"
"ก็เราคบกันจิงๆไม่ใช่หรอ??"
"นายก็ไม่เห็นต้องบอกคนทั้งโรงเรียนนี่ ประเจิดประเจ้อที่สุดเลย"
"เธอลืมไปแล้วหรอฉันเป็นดาว รร. นะ เธอคงอยากให้ ผู้หญิงทั้ง รร. มารุมตบเธองั้นสินะ"
"จิงด้วยฉันลืมไปสนิทเลย " หวังว่ายัยพิมคงเข้าใจฉันนะ TT
"ก็เเน่ละ ผู้หญิงโง่ๆอย่างเธอคงคิดไม่ถึงอยู่เเล้วนี่" หนอยยยย!!
"คำก็โง่ สองคำก็โง่!! คิดว่าตัวเองฉลาดนักหรือไง" ย้ำกันอยู่นั้นละทั้งพ่อ ทั้งเพื่อน
เเม้เเต่นายก็ด้วย เหอะ
"โอ๋ๆ เเหย่เล่นเฉยๆ อย่าโกรดนะเตี้ยย" เค้าลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน หัวใจของฉันเต้นเเรงทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา เฮ้อออ...ขืนเป็นอย่างนี้ต่อไปฉันต้องเเพ้เเน่ๆเลยย .....