ขีดเส้นใต้บอกหัวใจยังไงก็รักเธอ
9.0
2) บทที่2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปวดอึ ปวดอึ ปวดอึ"
"โอ้ยถ้านายปวดอึนักนายก็ไปเข้าห้องน้ำสิไปเลี้ยวซ้ายไป๊คนยิ่งเครียดๆอยู่"
"ฉันรู้ฟอริส"
"ถ้ารู้ก็เดินไปเซ้มาท่องเป็นคาถาไปได้"
ฉันตวาดใส่วายุ....วายุเเละฉันเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่งเด็กๆเเละเป็นเพื่อนคนเดียวของฉันความจริงวายุไม่รู้เรื่องที่ฉันอยู่กลุ่มสิทธิสตรีหรอกทำไมชิวิตอนาถจริงๆ
"เธอเป็นอะไรเนี่ยอารมณ์เสียปกติเธอความอดทนเธอสูงเฉียดฟ้าหนิ"
"อยู่กับนายฉันความอดทนสูงด้วยเหรอ"
"ไม่สนุกเลยไปเข้าห้องน้ำดีกว่า"
"เออ"
"ไปกินข้าวกัน"
"ไม่ไปอึเเล้วเหรอ"
"ไม่อะหิวมากกว่า"
"จะบ้าตาย"
"ถ้าไม่ไปฉันจะใช้กำลังนะ"
"ก็ได้
"ป้าครับขอส้มตำ พัดไทย มัสมั่น ยำทะเล ต้นตำรับ"
สั่งเยอะขนาดนั่นฉันก็ไม่เขาอ้วนเลย
ฉันเหลือบไปเห็นกลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่งถ้าจำไม่ผิดกลุ่มนั่นมีสามคนคนเเรกเป็นคนน่าตาน่ารักหวานเเหววเธอชื่อเเองจี้ผู้หญิงอีกคนนึงสวยชื่อปริ๊นผู้หญิงอีกคนสวยน่ารักชื่อหมิงนะถ้าจำไม่ผิดเด็กผู้หญิงห้อง1หนิ
"เห็นไอ้ลีเนสเล้วกินไม่ลงวะ"
เเล้วฉันก็เหลือบไปได้ยิน
"ฉันจูบเธอกี่ครั้งก็ได้จำไว้"
คำพูดนี้ทำให้ฉันเเล่นคิดถึงคำที่ว่าอย่าให้ฉันเจอเธออีกทีจีเนสว่าฉันสยองมาก
"ใจเย็นวายุ"
"ฉันไม่เคยเห็นพวกนั้นคบใครจริงๆจังๆสักที"
คบจริงๆจังๆเหรอถ้าหาคู่ให้พวกนี้พวกนี้ก็จะย่อยสลายไปเองโอ้วความคิดบรรเจิดมาก
"ขอบใจนะวายุ"
"เรื่องอะไร..เฮ้..."
"ฉันทำธุระเเปปนึงนะเจอกัน"
"ไอ้ประธานขี้จุ๊จอมยัดเยียดอยู่ไหน!!!"
"อยู่นี้ฉันกำลังกินข้าวอยู่"
"โรงเรียนเรามีงบพอไหม"
"จะเอาไปทำอะไร"
"ฉันคิดเเผนออกเเล้ว"
"ยังไง"
"ฉันจะให้พวกนั้นไปอยู่กับผู้หญิงที่ต่างประเทศเเล้วพวกนั้นก็จะผูกพันกันเเล้วลีเนสก็จะย่อยสลายลงไป"
"อืม"
"มีงบพอไหม"
"โอเคๆฉันจะตรวจดูให้"
ตาประธานนั่นตรวจดูอย่างชำนานก็ไม่เเปลกเขาทำงานเก่งมาก
"พอเเต่เเค่คู่เดียว"
"เหลือที่ไหนบ้าง"
"ญี่ปุ่น"
"เเล้วจะบอกครูยังไง"
"ไปทัศนศึกษาไง"
"เดี้ยวจะประกาศให้นะ"
"เเล้วเลื่องส่งครูละ"
"ส่งทางจีเมลเเล้ว"
"ฉันกลับล่ะ"
"เดี่ยว!!!!!"
"อะไรเนี่ยฉันจะไปเรียน"
"จะส่งคู่ไหนไปล่ะ"
โอ้ย...เเค่นี้ก็คิะไม่เป็นใครหูหนวกตาบอดให้ตานี้เป็นประธานเนี่ย
"ก็จับฉลากไง.....สมองตันขนาดนั้นเลยเหรอ"
"โอเคๆเข้าใจๆเก็ตๆ"
"ฉันกลับห้องล่ะ"
"คร้าบ"
"..คุณ...ครูมัลลิกา"
"ด.ญ พรรณญา วิกัลยาเธอไปไหนมาเธอเลดไปครึ่งชั่งโมงนะ"
เอ่อ...จะให้ฉันตอบว่าหนูไปช่วยประธานมาค่ะมันคงไม่มีใครเชื่อ
"หนูไปเรือนพยาบาลไปช่วยคุณหมอวิยาเก็บของค่ะ"
"อืม....ไปเข้าที่"
"ค่ะ"
รู้สึกผิดกับมุกเก่าๆที่โกหกครูเเฮะ
"เอาล่ะหมดเวลาเเล้วกลับบ้านดีๆนะ"
"ฟอริสกลับบ้านกัน"
"ขอโทษนะวายุฉันมีธุระ"
"เธอจะทิ้งฉันเหรอ"
"ก็ได้ๆ "
"โรงเรียนขอประกาศให้ทราบว่าเราจะมีการจับฉลากลุ้นไปญี่ปุ่นใครสนใจกรุณาไปลงชื่อที่ห้องสภาค่ะ"
"โรงเรียนเรางบเยอะเนอะฟอริส"
"เนอะ...วายุ
งบไม่พอน่ะสิ
"โอ้ยถ้านายปวดอึนักนายก็ไปเข้าห้องน้ำสิไปเลี้ยวซ้ายไป๊คนยิ่งเครียดๆอยู่"
"ฉันรู้ฟอริส"
"ถ้ารู้ก็เดินไปเซ้มาท่องเป็นคาถาไปได้"
ฉันตวาดใส่วายุ....วายุเเละฉันเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่งเด็กๆเเละเป็นเพื่อนคนเดียวของฉันความจริงวายุไม่รู้เรื่องที่ฉันอยู่กลุ่มสิทธิสตรีหรอกทำไมชิวิตอนาถจริงๆ
"เธอเป็นอะไรเนี่ยอารมณ์เสียปกติเธอความอดทนเธอสูงเฉียดฟ้าหนิ"
"อยู่กับนายฉันความอดทนสูงด้วยเหรอ"
"ไม่สนุกเลยไปเข้าห้องน้ำดีกว่า"
"เออ"
"ไปกินข้าวกัน"
"ไม่ไปอึเเล้วเหรอ"
"ไม่อะหิวมากกว่า"
"จะบ้าตาย"
"ถ้าไม่ไปฉันจะใช้กำลังนะ"
"ก็ได้
"ป้าครับขอส้มตำ พัดไทย มัสมั่น ยำทะเล ต้นตำรับ"
สั่งเยอะขนาดนั่นฉันก็ไม่เขาอ้วนเลย
ฉันเหลือบไปเห็นกลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่งถ้าจำไม่ผิดกลุ่มนั่นมีสามคนคนเเรกเป็นคนน่าตาน่ารักหวานเเหววเธอชื่อเเองจี้ผู้หญิงอีกคนนึงสวยชื่อปริ๊นผู้หญิงอีกคนสวยน่ารักชื่อหมิงนะถ้าจำไม่ผิดเด็กผู้หญิงห้อง1หนิ
"เห็นไอ้ลีเนสเล้วกินไม่ลงวะ"
เเล้วฉันก็เหลือบไปได้ยิน
"ฉันจูบเธอกี่ครั้งก็ได้จำไว้"
คำพูดนี้ทำให้ฉันเเล่นคิดถึงคำที่ว่าอย่าให้ฉันเจอเธออีกทีจีเนสว่าฉันสยองมาก
"ใจเย็นวายุ"
"ฉันไม่เคยเห็นพวกนั้นคบใครจริงๆจังๆสักที"
คบจริงๆจังๆเหรอถ้าหาคู่ให้พวกนี้พวกนี้ก็จะย่อยสลายไปเองโอ้วความคิดบรรเจิดมาก
"ขอบใจนะวายุ"
"เรื่องอะไร..เฮ้..."
"ฉันทำธุระเเปปนึงนะเจอกัน"
"ไอ้ประธานขี้จุ๊จอมยัดเยียดอยู่ไหน!!!"
"อยู่นี้ฉันกำลังกินข้าวอยู่"
"โรงเรียนเรามีงบพอไหม"
"จะเอาไปทำอะไร"
"ฉันคิดเเผนออกเเล้ว"
"ยังไง"
"ฉันจะให้พวกนั้นไปอยู่กับผู้หญิงที่ต่างประเทศเเล้วพวกนั้นก็จะผูกพันกันเเล้วลีเนสก็จะย่อยสลายลงไป"
"อืม"
"มีงบพอไหม"
"โอเคๆฉันจะตรวจดูให้"
ตาประธานนั่นตรวจดูอย่างชำนานก็ไม่เเปลกเขาทำงานเก่งมาก
"พอเเต่เเค่คู่เดียว"
"เหลือที่ไหนบ้าง"
"ญี่ปุ่น"
"เเล้วจะบอกครูยังไง"
"ไปทัศนศึกษาไง"
"เดี้ยวจะประกาศให้นะ"
"เเล้วเลื่องส่งครูละ"
"ส่งทางจีเมลเเล้ว"
"ฉันกลับล่ะ"
"เดี่ยว!!!!!"
"อะไรเนี่ยฉันจะไปเรียน"
"จะส่งคู่ไหนไปล่ะ"
โอ้ย...เเค่นี้ก็คิะไม่เป็นใครหูหนวกตาบอดให้ตานี้เป็นประธานเนี่ย
"ก็จับฉลากไง.....สมองตันขนาดนั้นเลยเหรอ"
"โอเคๆเข้าใจๆเก็ตๆ"
"ฉันกลับห้องล่ะ"
"คร้าบ"
"..คุณ...ครูมัลลิกา"
"ด.ญ พรรณญา วิกัลยาเธอไปไหนมาเธอเลดไปครึ่งชั่งโมงนะ"
เอ่อ...จะให้ฉันตอบว่าหนูไปช่วยประธานมาค่ะมันคงไม่มีใครเชื่อ
"หนูไปเรือนพยาบาลไปช่วยคุณหมอวิยาเก็บของค่ะ"
"อืม....ไปเข้าที่"
"ค่ะ"
รู้สึกผิดกับมุกเก่าๆที่โกหกครูเเฮะ
"เอาล่ะหมดเวลาเเล้วกลับบ้านดีๆนะ"
"ฟอริสกลับบ้านกัน"
"ขอโทษนะวายุฉันมีธุระ"
"เธอจะทิ้งฉันเหรอ"
"ก็ได้ๆ "
"โรงเรียนขอประกาศให้ทราบว่าเราจะมีการจับฉลากลุ้นไปญี่ปุ่นใครสนใจกรุณาไปลงชื่อที่ห้องสภาค่ะ"
"โรงเรียนเรางบเยอะเนอะฟอริส"
"เนอะ...วายุ
งบไม่พอน่ะสิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ