ขีดเส้นใต้บอกหัวใจยังไงก็รักเธอ
สาวน้อยจากเเดนเกาหลี
3) บทที่3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อืมไปญี่ปุ่นด้วยสิ เธออยากไปด้วยหนิ"
"เอ่อ...ก็จริงนะ"
ฉันเคยบอกวายุว่าอยากไปนี่นา
"ไปลงชื่อสิ"
"เออ..โอเค"
ฉันตอบไปเเบบส่งๆ
"อืม"
เเต่ว่านี่มันในคาบเรียนนะยังนอนเล่นเกมกดอีกเอ่อเเล้วครูมัจจุรินมองเเล้วด้วย
"ด.ญพรรณญา ด.ชวายุกัณล์ เธอกำลังทำอะไร"
"เอ่อ.....หนู"
"เอ่อ...ผม"
"ครูจะริบธามาก็อตเธอ"
"เอ่อ....ครับ"
กริ่ง. กริ้ง
ในที่สุดวิชาที่สุดเเสนจะน่าเบื่อก็ผ่านไป
เมื่อเธอจุมพิตฉัน. มันทำให้ฉันละทิ้งทุกอย่าง
ริงโทนโทรศัพท์ฉันดังขึ้น
(ฟอริส)
(อะไรประธาน)
(มีคนสนใจโครงการเธอเเยะเลยนะ)
(เเล้ว...)
(ดังนั้นเธอใช้ สิทธิในการเป็นประธานหนึ่งวันเเล้วนะ)
(ไอ้ประธานขี้จุ๊!!!!)
(ที่ฉันจะพูดคือพอฉันส่งเมจเสจไปให้เธอมาเลยนะ)
(โอเค)
ตรู้ด
คาบบ่ายฉันไม่ได้ฟังที่อาจารย์พูดเลย
ตี้ด
มาเเล้วๆเย้ๆ
"อาจารย์วิมภาค่ะ...หนูปวดหัวขอไปเรือนพยาบาลค่ะ"
"อืม..ไปสิ"
อาจารย์วิมภาหยุดจากการสอนมามองฉันอย่างเย็นชา
รู้สึกเเย่มากที่ฉันโกหกอาจารย์วิมภาด้วยมุขเก่าๆ
"ไหนกล่องอยู่ไหนประธาน"
"อยู่นี่ๆ"
ฉันกระเเทกกระดาษจากกล่องฝ่ายชายออกเเล้วฉันก็เขียนชื่อ เดรอน เอกอนร์ จีเนสใส่เข้าไปเเทนส่วนของผูหญิงไม่ยุ่งดีกว่า
"ฉันกลับล่ะ"
"อืม"
"ฟอริส"
"วายุ"
"ไปฟังผลประกาศกันฟอริส"
"อืมๆ"
"เอาละครับผมขอจับฉลากเลยนะครับ"
เสียงตาประธานดังเเล้ว
"วายุไปเร็ว"
"โอเค"
"ผมขอจับเลยนะครับฝ่ายชายคือจีเนสห้องหนึ่งครับ"
"อะไรประธาน!!!!!!!!!"
"จะนับเเล้วนะครับ"
"1"
ตานั่นไม่ยอมยกมือเเน่
"จีเนสเเมงมุมเกาะเสื้อนาย"
เป็นจริงอย่างที่ฉันคาดนายนั่นยกมือเพื่อสำรวจ
"เอาเป็นว่าเราได้ฝ่ายชายเเล้วนะครับ"
เเต่ก็น่าสงสารผู้หญิงที่ต้องเป็นคู่นายนั่นเเฮะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
