ลำนำพิภพมนตรา

9.3

เขียนโดย Brownies_PK

วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 09.58 น.

  5 power
  19 วิจารณ์
  8,506 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 19.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) อควอ...สายน้ำแห่งความหวัง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

  

  ผู้ชายเย็นชาตรงหน้าฉันชื่อเอนิล!

 

  เขาหันมามองหน้าฉันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหันไปมองดอกนาร์ซีซัสที่ถูกประดับตกแต่งไว้ในแจกัน ก่อนที่เขาจะขยับปากยกยิ้มขึ้นมา

 

  "เจ้าน่ะหรือ! คนที่เทียร์ต้องการ หึ! ช่างน่าขันสิ้นดี"

 

  ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเขาต้องการสื่อความหมายว่าอะไร แต่ที่ฉันไม่เข้าใจคือ 'ทำไมฉันต้องมาอยู่ที่นี่!!'

 

  "เจ้าคงจะตกใจมากสินะ ที่มาอยู่ที่นี่"

 

  เอนิลพูด ก่อนที่เขาจะละสายตาจากแจกันมามองที่ฉัน. ด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกและความเย็นชาของเขา ทำให้ฉันขนลุกอย่างบอกไม่ถูก

 

  "คะ...ค่ะ"

 

  "หึ!  เดี๋ยวเจ้าก็จะรู้เอง"

 

  เอนิลพูดก่อนจะละสายตาจากฉันไปมองดอกนาร์ซีซัสที่อยู่แจกันเหมือนเดิม  ฉันมองลักษณะของเขาอย่างละเอียด ความจริงแล้วเขาก็จัดเป็นผู้ชายที่สูงพอสมควร จากการคาดคะเนของฉัน เขาน่าจะสูงไม่น่าจะต่ำกว่า 180 เซนติเมตร ผิวของเขาไม่ค่อยขาวซีด แต่ออกไปทางผิวสีขาวอมชมพูมากกว่า และที่ดึงดูดสายตาของฉันมากที่สุด ก็น่าจะเป็นรอยสักรูปดอกกุหลาบที่ปรากฏอยู่บนหลังฝ่ามือของเขา 

 

  "จ้องรอยสักของข้าทำไม"

 

  เอนิลหันมาถามฉันก่อนที่ฉันจะตอบบ่ายเบี่ยงออกไป ขืนฉันตอบไปตามจริง มีหวังเขาต้องหาว่าฉันเป็นพวกชอบสำรวจร่างกายคนอื่นแน่เลย

 

   "ฉันไม่ได้มองรอยสักคุณนะ! ฉันมองดอกนาร์ซีซัสต่างหาก!!"

 

  เอนิลมองฉันอย่างไม่ค่อยเชื่อ ก่อนที่เขาจะถามคำถามที่ฉันไม่คิดว่าคนที่เย็นชาอย่างเขาจะถามฉัน

 

  "เจ้าชื่ออะไร?"

 

  เขาสนใจชื่อเสียงเรียงนามของฉันด้วยเหรอ?

 

  "อควอ...ฉันชื่ออควอ"

 

  "หึ!!" 

 

  ดูเหมือนเขาจะยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อฉัน

 

  "ชื่ออควอรึ!...น่าสนใจดี"

 

  เขาหันมามองฉัน ก่อนจะค่อยๆเดินเข้ามาหาฉัน  แล้วกระซิบที่ข้างหูฉันว่า...

 

  "หลับไปซะ!"

 

  ให้ตายสิ! คำพูดของเขาคล้ายกับสั่งฉันได้ สติของฉันเริ่มหายไป ก่อนที่ฉันจะไม่รับรู้อะไรอีกเลย นอกเสียจากคำพูดของเขาที่พูดกับฉันก่อนฉันจะหลับว่า...

 

  "อควอ...สายน้ำแห่งความหวัง สงสัยฉันคงต้อนรับการมาของเธออย่างพิเศษซะแล้วมั้ง"

 

  แล้วฉันก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย...

 

  'โปรดติดตามตอนต่อไป - - - >'

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา