ลำนำพิภพมนตรา
เขียนโดย Brownies_PK
วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 09.58 น.
แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 19.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เอนิล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ'อาาาาา~'
ความรู้สึกนี้มันอะไรกันนะ? ความรู้สึกเหมือนกำลังจะจมน้ำ ให้ตายสิ! นี่ฉันตายแล้วนี่นา ยังจะรู้สึกแบบนั้นอยู่ได้
"ดูเหมือนเธอจะได้สติแล้วนะขอรับ ท่านเอนิล"
เสียงนี้เป็นเสียงของใครกัน หรือเป็นเสียงแห่งทูตสวรรค์ที่มารับฉัน ต้องใช่แน่ๆ!! ฉันตายแล้วจริงๆด้วย
"งั้นก็จับเธอกดน้ำต่อ จะได้ฟื้นเร็วๆ"
เสียงใครอีกคนเอ่ย ว่าแต่เมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะ!? จับกดน้ำต่อ! บ้าน่า ทูตสวรรค์ที่ไหนจะโหดร้ายขนาดนี้!!
"ขอรับ ท่านเอนิล"
เสียงใครบางคนพูด ก่อนที่ฉันจะรู้สึกเหมือนว่ากำลังถูกใครบางคนจับศีรษะของฉันกดลงน้ำอยู่
แฮ่กๆ...แฮ่ก...
ฉันไม่ได้คิดไปเองสินะ แต่นี่คือเรื่องจริง! ฉันกำลังถูกใครบางคนจับฉันกดน้ำอยู่น่ะสิ และที่สำคัญคือ...!!
'ฉันหายใจไม่ออก!'
"ดูเหมือนจะยังไม่ฟื้นนะขอรับ ท่านเอนิล"
เสียงของคนๆนั้นยังคงพูดต่อ ก่อนที่จะตามมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ของใครอีกคนที่ทำให้ฉันต้องลืมตาขึ้นทันที!!
"งั้นก็จับกดน้ำต่อ-_-"
"ขอรับท่านเอ..."
"หยุดเดี๋ยวนี้!!..."
ฉันพูด พร้อมกับลืมตาขึ้นก่อนที่จะถูกจับกดน้ำอีกรอบ และสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของฉันคือ...
ผะ...ผะ...ผะ...ผู้ชาย!!
"เธอฟื้นแล้วขอรับ ท่านเอนิล"
ชายคนที่กำลังจะกดศีรษะของฉันให้จมน้ำพูดกับผู้ชายอีกคน ผู้ชายที่จัดได้ว่าหน้าตาดีคนหนึ่ง คิ้วเข้มรับกับดวงตาสีนิล ริมฝีปากสวยสีชมพูอ่อน จมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้าหล่อเหลาคมคาย เส้นผมสีดำเช่นเดียวกับสีนัยน์ตาถูกปล่อยสยายจรดเอว ช่างเป็นผู้ชายที่ผมยาวมากจริงๆ
...ให้ตายสิ ผู้ชายคนนี้หล่อชะมัดเลย...
นี่คือความคิดของฉัน ผู้ชายคนนั้นกำลังมองมาที่ฉัน ก่อนจะเอ่ยกับผู้ชายอีกคนที่เป็นคนจะจับฉันกดลงน้ำ
"พาตัวเธอขึ้นมา แล้วนำไปส่งให้เทียร์"
ผู้ชายคนนั้นดูไม่ค่อยสบอารมณ์นัก เมื่อเอ่ยชื่อของใครคนนึง
"แล้วท่านไม่ไปหรือขอรับ ท่านเอนิล"
"ข้าไม่จำเป็น อีกอย่างข้าก็ไม่ต้องการพบมัน! เจ้าช่วยไปบอกมันด้วยว่าคนที่มันต้องการ ฟื้นแล้ว"
"ขะ...ขอรับท่านเอนิล"
ใครกันคือคนที่ผู้ชายคนนั้นเรียกว่า 'มัน' ดูจากสีหน้าแล้ว ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนไม่พอใจบุคคลที่เขากล่าวถึงนะ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น!! ประเด็นที่ฉันอยากจะรู้มากที่สุดในตอนนี้คือ...
'ที่นี่มันที่ไหนกัน!?'
"คือ...ที่นี่คือที่ไหนคะ?"
ฉันเอ่ยถามผู้ชายตรงหน้า แต่สิ่งที่ได้มาคือแววตาเย็นชาที่เขามองมาที่ฉัน บ้าจริง! ไอ้หมอนี่!!
"ข้าไม่จำเป็นต้องบอกเจ้า"
นี่คือคำที่ฉันได้ยิน สั้นๆแต่ได้ใจความ
"แต่ฉันอยากรู้!"
"..." ไม่มีเสียงตอบรับจากร่างกายที่ท่านเรียก
ให้ตายสิ! หยิ่งชะมัดเลย หน้าตาก็ดีอยู่หรอก ว่าแต่การแต่งตัวของคนพวกนี้ทำไมแปลกจังนะ โดยเฉพาะไอ้หมอนี่ที่แต่งตัวคล้ายกับอัศวินในนิทานของอังกฤษเลย หรือพวกเขาจะแต่งคอสเพลย์กัน
แต่ฉันก็รู้แล้วว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉัน เขาชื่อ...
'เอนิล!!'
โปรดติดตามตอนต่อไป. - - ->
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ