คุณเพื่อนครับกู'รัก'มึงวะ

-

เขียนโดย บุรุษเด็ก

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.14 น.

  6 chapter
  0 วิจารณ์
  9,418 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2558 13.27 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ตอนที่4 แกล้งมาเป็นแฟนกันสักพักได้ไหม[คุณเพื่อนคร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่4 แกล้งมาเป็นแฟนกันสักพักได้ไหม[คุณเพื่อนครับกู'รัก'มึงวะ ]
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
เสร็จแล้วไอบีชก็ไอส่งพลอยขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน ตอนนี้ก็ประมาณ5โมง ผมก็เดินตามไอบีชไป
“มึงเดินตามกูมาทำไมเนี๊ย” มันหันมาถามผม
 
“เอ้าก็มึงบอกว่าให้เดินไปซื้อของเป็นเพื่อนมึงด้วย”ผมบอกมันแบบงงๆ
 
“ไม่ต้องละ กูจะให้แค่พลอยไม่ต้องเป็นห่วงแค่นั่น”
 
“เอ่อ งั่นก็แยกกันตรงนี้นะ”ผมบอกมันแบบเศร้าๆ
“เห้ยเดี้ยวก่อน” มันหันมาเรียกผม
 
“มีอะไรอีกวะ”
 
“มึงจะไปเป็นเพื่อนกูได้ป่ะล่ะ”
 
“ได้ดิ กูยังไม่อยากกลับบ้าน”
 
ผมกับมันเดินไปหาซื้อของกัน จนเสร็จผมกับมันก็หาที่นั่งกันตรงแถวๆนั่น
“กัปตัน มึงกลับบ้านยังไงวะ”มันาถามผม เหมือนไม่มีอะจะถามแล้ว
 
“เดียวกูนั่งรถไฟฟ้ากลับ ถามไม”
 
“ไปทางไหนละ กูจะได้กลับด้วย”
 
“กูลงทองหล่อ” ผมบอกมันไป
 
“บ้านมึงอยู่แถวนั่นหรอ…เดะกูกลับด้วยนะกูจะลงเอกมัย” มันบอกผม
 
“เอ้อมึงแล้วเรื่องที่กูจะให้ทำตกลงจะทำไหม”
 
“ทำอะไร...อ้อๆทำก็ได้ๆ”
 
“พรุ่งนี้มาเจอกูได้ไหมตอนเที่ยง ที่สยามตรงนี่อ่าเดียวกูบอกว่าทำอะไร”
 
“เอ่อๆ”
 
ผมกลับมันเดินขึ้นรถไฟฟ้ามา แล้วจนถึงสถานีทองหล่อผมก็แยกกับมันคับ
 
ผมกลับมาถึงบ้านแล้วครับแล้วก็คุรไอนอนอยู่บนห้องงครับพรุ่งนี้คือวันหยุดเสาร์อาทิตคับ
ผมก็มีนัดกับไอบีชคับ RRRRRRRRRR- ลุกซ์
 
[มึงพรุ่งนี้ตอนบ่ายว่างไหม] ไอลุกซ์ถามผมมา ผมก็จำได้ว่านัดกับไอบีชที่สยามตอนเที่ยง
 
“ที่ไหนวะ ตอนเที่ยงกูมีนัดไม่รู้ทันไหม”
 
[ที่สยาม อะ กูอยากดูหนังหนังพึ่งมาใหม่เลยๆไปเป็นเพื่อนกูหน่อย]
 
“เอ้ออไปได้ๆกูอยากดูพอดี”
 
ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด...
 
โอ๊ยยยง่วงนอนนน
 
-----------------------วันต่อมา------------------------------------
 
ผมออกจากบ้านตั่งแต่แปดโมงเช้าครับกะว่าจะไปเดินเล่นแถวๆนั่นก่อนเวลาครับ
ตอนนี้ผมกำลังเดินไปจุดนัดคับจะไปดูว่ามันมารึยัง เพราะนี่ก็ก่อนเวลา 1-2ชั่วโมงครับ
ตอนนี้ผมก็เดินไปที่มันนัดครับ เจอมันนั่งเล่นโทรศัพอยู่ครับผมเลยเดินเข้าไป
 
“ ขอมาก่อนเวลานัดได้ป่ะ” ผมเดินไปบอกมัน
 
“มาแล้วเหรอ เอ่อมาก่อนเวลาก็ดี”มันยิ้มแล้วบอกผม
 
“ว่าแต่จะให้กูทำอะไร”
 
“มึง แกล้ง มาเป็นแฟนกูหน่อยได้ไหม”มันถถามผมอย่างกลัวๆ
 
“เห้ย มึงกับกูเนี๊ยนะ บ้ารึป้าว”ผมนี่ตกใจมากเลยครับ ชาย ชาย ฮ่าๆๆ
 
“เอ่อ ก็แค่แกล้งๆ กูจะออกห่างจากพลอยให้ได้วะ”
 
“แล้วกูนี่นะ ทำไมไม่เป้นผู้หญิงคนอื่นวะ”
 
“ถ้าเป็นผู้หญิงพลอยก็คงไม่เลิกแน่ แต่ผู้ชายนี่แหละ”
“แล้วกูจะไปมองหน้าเพื่อนกูได้ยังไงวะ” ผมบอกมันอย่างเกร็งๆ
 
“เอ่อน่า นะ” มันตื้นผมมากๆครับ
 
“เอ่อๆๆ แล้วให้ทำยังไงถึงตอนไหน” ผมถามมันอย่างไม่เต็มใจ
 
“ก็จนกว่ากูจะไปคบกับไอลุกซ์ให้ได้”
 
“กูว่ากูชอบไอลุกซ์นะ มึงอย่าบอกมันนะ”
 
“เอ่อได้” ผมทำหน้าอย่างเสียใจ แต่มันไม่สังเกต
 
“เอ่อ แล้วมีอะไรอีกมั๊ยกูมีธุระต่อ”
 
“ไม่มีแล้ว เอ่อ งั่นเดี๊ยวกูไปแหละ”
 
-----เมือผมคุยกับไอบีชเสร็จผมก็เดินไปหาไอลุกซ์ภายใน20นาที-----
 
“ไงไอลุกซ์กูมีเรื่องจะคุยกับมึงวะ”
 
“เรื่องอะไรวะ”
“คืออย่างงี้ไอบีชมันให้กูไปคุยเรื่องข้อตกลงเรื่องขอโทษมันอ่า”
“แล้วกูก็ไปตกลงกับมันเรื่องจะทำอะไรให้มันแทน”
“แล้วมันให้กูไปแกล้งเป็นแฟนมัน!!!”
 
“อะไรนะมึงเนี๊ยนะ!!!”ไอลุกซ์ตกใจมากๆ
 
“เอ่อกูนี่แหละ”
“เดะกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
 
----------ผมเข้าห้องน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา-----------
 
ผมเห็นไอลุกซ์ ยืนคุยกับไอบีชอยู่
 
“บีชกูเล่าเรื่องที่กูแกล้งเป็นแฟนมึงให้ไอลุกซ์ฟังแล้วนะ”
“ว่าแต่มึงมาทำอะไร”
 
“อ้อกูโทรชวนมันเองแหละ เพราะเห็นมันบอกว่าทำธุระแถวนี้”
 
“อือๆ ป่ะซื้อต๋วหนังกัน”
“กูฝากซื้อใบนึง”แล้วผมก็ยื่นเงินไปให้ไอลุกซ์
 
“ไอบุ๊คกูอยากคุยกับมึงหน่อยวะ”
“มึงบอกไอลุกซ์ทำไม”
 
“ก็มันจะได้เข้าใจยังไงละ”
“ทำไมหรอ”
 
“เอ่อป้าว”
ผมเดินกลับไปหาไอลุกซ์ครับ แล้วหนังก็ใกล้ฉายพนักงานเปิดประตูให้เขา พวกผมกูเดินเข้าไปกันพวกผมก็ดูหนังเสร็จก็แยกย้ายไปกันครับ
 
 
ผ่านไป1วันก็วันจันทร์แล้วครับบ
 
“ผมเจอไอลุกซ์นั่งอยู่ตรงศาลาทางเข้าโรงเรียนเหมือนมันจะรอใครอยู่”
 
“ไอลุกซ์ มึงรอใครอยู่วะ”
 
“ก็รอมึงนั่นแหละ”
“ว่าแต่ทำไมวันนี่มึงมาสายจัง” ไอลุกซืถามผม พรางเดินขึ้นไปบนห้องเรียน
 
“ก็วันนี้รถแมร้งติด กูว่าจะขอพ่อมาอยู่หอ แถวโรงเรียนแล้ววะ”
 
“เอ่อมาดิวะ กูก็ว่าจะขอแม่อยู๋เหมือนกันฮ่าๆๆ”
 
“เดียววันนี้กูกลับไปคุยกับพ่อและๆ แล้วก็หาหอรอเลยย”
“มึงมาเป็นรูมเมทกูมา”
 
วันนี้ผ่านไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากมายๆผมกลับบ้านไปคุยกับพ่อ
 
“พ่อผมขอไปอยู่หอได้ไหมครับ”
“เอ่อแล้วแต่มึงเลยแต่ต้องกลับบ้านทุกเสาร์อาทิตนะ”
“ครับ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
100% ผมอยากบอกว่า ไม่คอยได้ตรวจคำผิดเลยย
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา