คุณเพื่อนครับกู'รัก'มึงวะ

ตอนที่2  พรมลิขิตหรือเวรกรรม ที่ทำให้เจอกัน
.
.
[คุณเพื่อนครับกู'รัก'มึงวะ ].
.
.
.
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ฮ่าๆๆ   วันนี้เป็นวันรับผลสอบ และ รายงานตัวขึ้นม.4ครับ
 
“ไงเด็กชายกัปตัน ได้อยู่ห้องใหนหรอครับ” ไอลุกซ์เดินเข้ามาถามผมพร้อมกับเพื่อนอีกสองสามคน
 
‘‘ยังไม่รู้เลยวะ เดะกำลังเดินไปดูบอร์ดอยู่นี่แหละ ” ผมตอบไอลุกซ์อย่าง ไม่แน่ใจ
 
“เอ้อไม่ต้องไปดูแล้วกูดูมาให้แล้ว”ไอลุกซ์บอกผมผมก็ทำหน้าดีใจ
 
“มึงอยู่ห้องเดียวกับกูห้องสอง”
 
“แล้วครูก็จะเรียกขึ้นห้องแล้วด้วย”ผมกับไอลุกซ์เดินไปขึ้นชั้นเรียน...แล้วผมก็เห็นอะไรสะดุดตา
 
“ลุกซ์มึงจำคนที่กูป๊าดหน้ารถเขาที่เกาะช้างได้ป่ะ”ผมถามอย่าง งงๆ เมือเห็นคนคร้ายๆที่เคยเจอ
 
“คนใหนวะ....อ้อ...เอ้อๆ จำได้ดิ ก็มึงเล่นไปป๊าดหน้ารถเขาแล้วด่าเขาอีก”ไอลุกซ์ตอบผมแบบกวนๆ
 
“กูถามแค่ว่าจำได้ไหม ไม่ใช้ให้บรรยายครับเพื่อน” ผมบอกมันพรางเขกหัวมันไปทีนึ่ง
 
“เอ้อแล้วมึงถามถึงเขาทำไมวะ”มันถามผมกลับ
 
“มากี่กูเห็นหน้าตาครายๆ กันวะ”ผมบอกมันไป
 
“มึงเห็นตรงไหนวะ...ตาฝาดรึป้าว”มากี่ผมเห็นตรงแถวหน้าห้องม.4/2ผมเห็นมันเร็วมากจนไม่แน่ใจ
 
“ตรงหน้าห้องเรียนเราวะ” ผมบอกมันไป
“กูว่ามึงตาฝาดแล้วแหละ มันจะมาทำอะไรที่นี่วะ”
 
“เอ้อๆ เมือเช้ากูก็ตาฝาดมาแล้วรอบนึ้งน่าจะฝาดอีกรอบแหละ”ผมบอกมันแล้วเดินต่อไปที่ห้อง
 
“ตรงนั่นไงห้องเรียนเรา”ไอลุกซ์ชี้นิ้วไปยังห้องข้างหน้าเราถัดไปสามสี่ห้อง
 
“เอ้อป่ะ รีบไปหาที่นั่งกันก่อนดีกว่า” ผมบอกมันพรางจับมือมันแล้วพาวิ่งไป
 
ผมบอกกับไอลุกซ์ว่าให้มันเข้าไปก่อนแล้วจองที่ให้ด้วยข้างๆมัน ผมจะไปเข้าห้องน้ำ
 
{ลุกซ์}
 
“เอ้อไอบุ๊คมึงรีบไปนะเดียวครูใกล้จะเข้าแล้ว”ผมบอกไอบุ๊คไปพรางเดินเข้าห้อง
 
        ผมเดินเข้าไปในห้องแล้วสิ่งที่ผมเจอคนแรกคือ คนที่ไอลุกซ์ไปป๊าดหน้ารถเขาผมทำอะไรไม่ถูก
ผมเดินเอากระเป๋าบังหน้าเอาไว้
 
‘เฮ้ยนี่ก็แปลว่าสิ่งที่ไอบุ๊คเห็นก็ไม่ใช้ตาฝาดสิว่ะ แล้วไอบุ๊คจะโดนอะไรใหมเนี๊ย’ ผมพูดในใจพรางมองไปดู
 
‘เฮ้ยทำไงดีโทรบอกไอบุ๊คก่อนใหมเนี๊ย’ผมรีบหยิบโทรศัพขึ้นมาพรางมองหาชื่อไอบุ๊คแต่ไม่ทันครับมันเดินเข้าห้องมาแล้ว
 
{กัปตัน/บุ๊ค}
 
“เฮ้ยไอลุกซ์ เป็นไรวะหน้าซีดเลยออกมานี่หน่อยดิ”ผมมองไอลุกซ์แล้วตะโกนเรียกมัน
แต่สิ่งนึ่งที่ผมไม่ทันสังเกตคือ มีอีกคนนึ่งมองมาทางผมอย่างรำคาญผมเลยมองกลับไป
“เฮ้ย ไอปากเสีย มาทำอะไรที่นี่วะ”ผมถามมันไปอย่างกลัวๆ แต่มันก็ปากเสียจิงๆ
 
“แล้วมึงละไอไม่ยอมรับผิด มึงมาทำอะไร”มันเรียกผมว่าไม่ยอมรับผิด หน่อยยย มึงนะมึง
บอกแล้วว่าอย่าให้เจออีก
“กูก็มาเรียนไงทำไมหน่อยยถึงกับมาเอาคืนเลยเหรอ ก็ขอโทษไปแล้วนิ”ผมพูดจบไอลุกซ์ก็เข้ามา
 
“เฮ้ยพวกมึงจะกัดอะไรกันนักกันหนาวะ น่ารำคาญ”ไอลุกซ์ บอกพวกผม
“ยุ่ง/ยุ่ง”ผมกับมันก็บอกกับไอลุกซ์พร้อมกัน แต่มีเสียงอีกเสียงนึ่งแทรกขึ้น
 
“เอ้าละนักเรียน หยุดทะเลาะกันแล้วกลับไปนั่งที่ได้แล้ว”ครูที่ปรึกษาของห้องผมครับ
 
“ครับ/ครับ/ครับ”ผมกับไอลุกซ์ และไอนั่นตอบครูพร้อมกัน
 
“เอาละนักเรียน เดะแนะนำตัวทีละคนนะตามแถวตั่งแต่หน้าห้องไปเลย”
 
ไอคนนั่นมันนั่งอยู่หน้าห้องครับ มันนั่งตรงกระดานเลยครับ พวกผมนั่งอยู่กันตรงริมหน้าต่างแถวหน้าสุดครับ เอ้อก็ใกล้ๆกลับมันแหละครับ นับจากแนว นอนก็ ห่างกัน 3-4 โต๊ะเองครับ
 
“อะเริ่มจากตรงฝั่งหน้าต่างก่อนรึกัน” คุณครูบอก และตรงหน้าต่างคือไอลุกซ์
 
“สวัสดีครับผมนายกวิน ครับ ชื่อเล่นชื่อลุกซ์ครับ” มันแนะนำตัวเสร็จ คนต่อไปก็คือผม
 
“สวัสดีครับผมนายกัปตัน ครับ ชื่อเล่นชื่อบุ๊คครับ”ผมมองไปทางมัน มันทำท่าพูดชือผมอยู่ในใจแบบเม้มปาก
 
คนต่อไป และคนต่อไปจนถึงมันครับ
“สวัสดีครับผมชื่อนายมังกร ครับ ชือเล่นชื่อ บีช ครับ” มันแนะนำตัวผมก็พยายามจดจำชือไว้
 
------ขณะนี้เวลา 11นาฬิกา 30นาที หมดเวลาคาบที่3แล้ว ----------
 
เสียงออดโรงเรียนผมแหละครับ
ตอนนี้ก็พักเที่ยงแล้วครับ  ผมกับไอลุกซ์เดินไปยังโรงอาหารครับเดินไปก็ห็นไอบีช นั่งกินข้าวอยู่คนเดียว
และไอลุกซ์ก็เดินเข้าไปหามัน
 
“ไอลุกซ์ มึงจะเดินไปไหน” ผมถามมันอย่าง งงๆๆ
 
“ก็เดินไปหาเพื่อนยังไงละ”ไอลุกซ์บอกผม
 
“ใคร เพื่อนคนใหน”  ผมถามมันแล้วทำเสียงเข้ม
 
“เพื่อนใหม่ยังไงวะ” มันบอกผม
 
“มึงจะไปหามันทำไม กูกับมันไม่ถูกกันนะ” ผมบอกมันแบบเสียงเข้ม
 
“เอ้อ เดียวกูทำให้ถูกกันเองแหละ”
 
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เอ่อ นี่ก็พึ่งตอนที่2นะครับ.....ผมจะบอกว่า
ไอคุณลุกซ์ เนี๊ย ไม่ใช้ นายเอกนะครับ
เจอกันตอนต่อไปครับ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++