คุณเพื่อนครับกู'รัก'มึงวะ

ตอนที่1 พบครั่งแรก

ตอนนี้ก็ผ่านมาเป้นอาทิต ก็เหลือเวลาอีก3วัน ผมจะได้ไปผักผ่อน

แต่ผมก็เกิดจำอะไรขึ้นมาได้ ไอลุกซ์ผมเลยรีบโทรศัพท์หามันเลยครับ

RRRRRRRRRRRRRR

{ฮัลโลมีอะไรวะไอบุ๊ค} ไมต้องตกใจหรอกครับว่าชือใครชือผมเองแหละครับผมขอโท่ษๆๆ ที่ลืมบอกชือเล่น

‘’ก็มีแหละนะ เรื่องไปเที่ยวอะแหละ กูจะชวนมึงไปเกาะช้างด้วยจะไปไหม?’’

{เฮ้ยไปดิว่ะ ว่าแต่ไปเมือไหร่ละ}

“ก็อีก3วันนะ กูจองโรงแรมไว้ 1ห้อง ถ้าไปจะได้จองเพิ่ม”

{เอ่ออก็บอกว่าไปยังไงละ}

“เอ้อ นั่งเครื่องไปนะ จะให้จองตั๋วให้ด้วยใหม”

{จองดิวะ} เสียงของไอลุกซ์ดูตื้นเต้นเอามากๆๆ

“เออเดี้ยวจองไห้ มาวันจันทร์ตอน 9โมงนะ เครื่องออก 10.30น.’’

{เออ้ออ แค่นี้ก่อนนะ }

ตู๊ด....ตู๊ด....ตู๊ด.... แล้วมันก็วางสายไปโดยปริยาย

...........วันนี้คือวันจันทร์ผมก็กำลังนั่งแท็กซี่ไปขึ้นเครื่องที่สนามบินครับ..........

ผมนั่งเครื่องไปถึง จังหวัดตราดประมาณเกอบเที่ยงครับ

เราขึ้นรถไปต่อเรือเฟอร์รี่ที่ท่าเทียบเรือ เกาะช้าง

ผมกับลุกซ์กั่งรอเรือกันอยู่สักแปปนึ่งผมก็พูดกับไอลุกซ์ว่า

“ลุกซ์ เดะมานะไปเดินเล่นแปปนึ่ง”ไอลุกซ์ก็พยักหน้ารับ

“ไอบุ๊ค ๆๆๆ เรือมาแล้วโว๊ยยยย’’ ผมก็รีบวิ่งไปหามันเพื่อหิบกระเป๋าสัมภาระ

แล้วเราก็เดินไปนั่งบนเรือเฟอรรี่ ชั่นบน

“ลุกซ์ๆ ไปถ่ายรูปตรงนั่นกันป่ะ วิวดู จัง’’

“อือไปดิ อยากถ่ายรูปไห้พ่อแม่ดู”

“ลุกซ์กูปวดฉี่วะเดะมานะ” ผมก็บอกพรางเดินไปเข้าห้องน้ำ

ผมเจอคนๆนึ่งที่เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่จำไม่ได้ครับ

เขาทั่งหล่อ หน้าตาดี และขาวด้วยครับ เขารุ่นราวคราวเดี้ยวกับผมเลยครับดูจากท่าทางแล้ว

สติผมหายไปแปปนึ่งและกลับมาใหม่ผมเดินไปเข้าห้องน้ำและออกมาเขาก็ยังอยู่ที่เดิม

ผมก็เดินไปหาไอลุกซ์ครับ

“ลุกซ์แล้วทำไมมึงถึงอยากมากับกูวะ”

“ก็กูไม่ค่อยไปไหนกับใครบ่อยนอกจากมึง”

“เอ้อ แล้วมึงเรียนม.4ต่อไหนวะ”ผมถามอย่างอยากร็คำตอบมากๆ

“ก็เรียนที่เดิมแหละแล้วมึงละ” มันถามผมกลับอย่างไม่รอช้า

“ก็เรียนที่เดิมเหมือนกันแต่เราจะได้อยู่ห้องเดียวกันอีกป่ะวะ”ผมตอบไปแล้วก็ทำเหมือนถามลุกซ์ไป

“…”ลุกซ์มันเงียบบ ครับ

สักพักผมก็มาถึงเกาะช้างแล้วครับ

ผมรีบหารถนั่งต่อไปยังที่พักโดยด่วนนนน

ผมเดินไปหยุดตรงเคาเตอร์

“สวัสดีค่ะ โรงแรมXXX ยินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบว่าจองไว้ยังค่ะ”พนง.ถามอย่างยิ้มแย้ม

“จองไว้แล้วครับ ชือนายกัปตัน คับ” ผมบอกพร้อมยืนใบจองให้พี่พนักงานครับ

“ได้ค่ะรอสักครู่นะค่ะ เดะเราจะพาท่านไป” รอไม่นานก็มีคนพาผมกับไอลุกซ์ไปส่งที่ห้อง

แล้วผมก็เดินกลับไปยังเคาร์เตอร์อีกครั่งเพื่อถามอะไรบางอย่าง

“เอ้อพี่ครับ แถวนี่มีให้เช่าจักยานยนต์ หรือ รถยนต์ มั่งไหมครับ”

“เอ้อพอมีนะคะน้อง น้องต้องเดินออกจากโรงแรมแล้วเลี้ยวซ้ายไปประมาณ 50เมตรอ่ะคะ”

“ขอบคุณนะครับ”

และผมก็เดินไปกับไอลุกซ์

“ไอบุ๊ค ทำไมมึงถึงอยากมาที่นี่วะ” ลุกซ์ถามอย่าง งงๆๆ

“ก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะๆ”ผมตอบกลับไปแบบกกวนๆ

ผมกับไอลุกซ์ขับรถไปยังจุดชมวิว...ผมได้เจอกับเขาอีกแล้ว...

ผมก็ขับไปป๊าดหน้ารถของเขา

“คุณขับรถภาษาอะไรมาป๊าดหน้าคนอื่นเนี๊ย มันเสียเวลารู้ใหม”

“ขอโทษครับ” ผมต้องบอกขอโทษไปเพราะ ผมก็ผิดจิงๆๆแหละๆ

“ขอโทษแล้วมันเอาเวลาที่เสียไปกลับคืนมาได้ไหม”

“อ้าว ก็คนมันขอโทษแล้วนิวะจะไห้ทำไงได้ละ”ผมตะคอกไปเสียงดังก่อนที่ไอลุกซ์จะมาห้ามไว้

“ผมขอโทษแทนเพือนผมด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลา”

“เอาเบอร์เราไปก่อนใหมครับเพื่อมีอะไรจะไห้ชดใช้ที่หลังก็ว่ากัน”

“ไม่ต้องหรอกครับ.บอกเพื่อนคุณด้วยละครับว่าขับรถไห้มันดีๆหน่อย”

แล้ว มันก็ขับรถออกไป.....

“หน่อยยแหนะ...มึงพูดดีกับมันทำไมวะ เห็นไหมมันด่ากูก่อนอ่า”

“กูเห็นไง เห็นว่ามึงไปป๊าดหน้าเขาก่อนนิ” มันโทษผมครับ

“อ้าวก็คนมันไม่ตั่งใจนี่หว่า ถ้าแจออีกจะเอาคืนให้สาสมเลยคอยดู”

..........หลังจากนั่นเราก็เที่ยวจนสนุก ครบ 3 วัน 2 คืนเรียบร้อยครับ.........

เรานั่งเครื่องกลับบ้านกันครับ มาแยกกันตรงหน้าสนามบิน

“ลุกซ์ เขามีประชุมผู้ปกครองกันวันไหนวะ”

“ก็เดือนหน้า วันที่16อ่า”

“เออแล้วเจอกันวันนั่นนะ”

ผมต่างแยกย้ายกันไปครับ จนผมกลับถึงบ้านแล้วก็นอนหลับไป จนตื้นเช้ามาเจอพ่อกับแม่

ผมก็ตกใจเพราะเขากลับก่อนกำหนด 2-3 วันเลย

“อ้าวแม่ทำไมรีบกลับจังครับ”

“ก็ไอกรนี่สิ มันไม่สบายเลยต้องรีบกลับมา”

“มันเป้นอะไรมากรึป้าวครับแม่”

“มันก็แค่อาหารเป็นพิษนะ”

ผมก็นั่งคุยกับแม่ๆไปเรือยๆๆ หลายๆเรื่องงๆๆๆๆ จนแม่ต้องขอตัวไปนอน ละครับ

ฮ่าๆๆๆ มีความสุขจังเลยยย ที่ได้เจอไอปากม้อม คนนั่น

เอะ แต่มีความสุขเรื่องอะไรละ …

++++++++++++++++++++++++++++++++

ตอนที่2คร๊าบบบบบ