Crows Honey รักนี้ต้องจับกด YAOI

คนเราโกหกเพื่ออะไร....
โกหกเพื่อความสนุก
เพื่อคนที่เรารัก
หรือเพื่อตัวเอง
เกือบทุกถ้อยคำที่ออกมาจากผมล้วนเป็นแต่คำลวง
จงอย่าได้เชื่อ...
"ปอง....ปะ ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย"
หลังจากเรียนคาบเคมีศาสตร์เสร็จผมก็โดนสาวน้อยตัวเล็กดึงชายเสื้อไว้...คนที่เจอกันตอนนั้น
"อ้าว..เธอ"อ่า ชื่ออะไรวะ"ลิ"
"ลิลิธคะ"เธอกลั้นขำ"หัดจำชื่อคนอื่นให้ได้บ้างสิคะ"
"ได้สิ"ผมยิ้มบางๆให้เธอ"แล้วเราจะไปกินข้าวกันที่ไหนดีละ"
"นายอยากกินของหวานหรือว่าอยากกินข้าวละ"
"อยากกิน...เธอ"
"บ้าาา!!"เธอหน้าแดงแล้วเอาร่มสีดำมาฟาดผม
"ลูกผู้ชายอย่างฉันก็ต้องกินเนื้อสิ"
และสถานที่ที่เธอพาผมมาคือเลาจ์สวนลอยฟ้า...เหยดแหม่!!วิวแหล่มสุดๆบนนี้มีปีศาจที่มีปีกด้วยวะ สาวๆเต็มไปหมดเลย หุ่นสะบึมทุกคน
"คนแน่นไปหมดเลยแฮะ นั่งไหนดีเนี่ย"
"ไปโซนวีไอ---"และลิลิธก็กลืนคำพูดตัวเองลงคอทันที
"เฮ้!ลูกพี่ หาที่นั่งอยู่หรอ"
"เฮ้ย ไอ้รุ่นพี่ซาเคียว"
ผมกระดิกหางแล้วลากลิลิธไปหาไอ้รุ่นพี่เวรที่ผมล้มมันลงได้ หลังๆผมเริ่มสนิทกับไอ้รุ่นพี่เวรนี่มากขึ้นละจริงๆหมอนี่เป็นคนดีนะแต่ชอบหาเรื่องไปหน่อย
"พาสาวมาด้วยหรอเนี่ย"
"สวัดดีคะ ลิลิธคะ('  ')"
"แหม..สาวน้อยแวมไพร์ด้วยนะแก ตาแหลมใช่ย่อย"
"มานั่งกับฉันมา"ซาเคียวตบเก้าอี้ข้างๆให้พวกเรานั่ง
"รบกวนด้วยนะคะ"
และผมก็ได้รู้อะไรหลายๆอย่างเลย หนึ่ง พวกแวมไพร์ส่วนใหญ่เป็นชนชั้นสูงและจะนั่งกินข้าวเฉพาะโซนวีไอพีเท่านั้น สอง ยัยนี่มีแฟนคลับมากมาย ทุกสายตาต่างจ้องมาที่โต๊ะผมแต่เมื่อไอ้รุ่นพี่หันไปก็ไม่มีใครกล้าแหยม
"พวกเรามีเรียนคาบถัดไปนะ ไปก่อนนะไอ้รุ่นพี่"
"รุ่นพี่คนนั้นตลกดีนะ"
"ไอ้รุ่นพี่นั่นเหมือนคนบ้ามากกว่านะ"
คาบนี้พวกเราเรียนศิลปะป้องกันตัวสินะ อ่า ไม่เคยจับพวกดาบหรือมีดอะไรเทือกนั้นเลยแฮะ ปกติใช้แต่ร่างกายอย่างเดียว(' ')
"เอาละ ชายกับคู่กับชาย หญิงจับคู่กับหญิงนะ"อจ.พูด"ส่วนอาวุธเลือกได้ตามใจชอบเลยนะ"
"เฮ้ นายหมาป่ามาคู่กับฉันเหอะ"
"นายยังไม่มีคู่นี่"
"คู่กับฉัน"
แหม่...รู้สึกเนื้อหอมแฮะ แต่จะดีกว่านี้มากถ้าคู่กับสาวๆ
"ผมขอคู่ด้วยนะครับ"
"อ้าว..เลย์"ผมยิ้มให้หมอนี่"ถ้าอยากคู่กับฉันก็เป่ายิ้งฉุบกันให้ชนะสิ"
ผมคิดว่าถ้าพูดปัญญาอ่อนคงไม่มีคนเล่นด้วยและถอยไปเอง แต่ผิดคาดวะ พวกแม่งทำตามที่ผมสั่งด้วย และคนที่คู่กับผมก็คือ เจ้าแมวน้อย..เลย์
"เอาละ มาสู้กันดีกว่า"เลย์จ่อดาบที่หน้าผม
"ไอ้ดาบนี่ใช้ยังไงหน่ะ?"ผมเหวี่ยงดาบไปมา
"อ๊ะ!อย่าบอกนะว่าคุณไม่เคยใช้อาวุธ ทั้งๆที่เก่งขนาดนั้น"เลย์ทำหน้าตกใจ
"ไม่เคย"ผมถูดาบเบาๆ
"ว้าว!ดูเหมือนว่าท็อปของคลาสนี้จะได้คู่มือแล้วสินะ"อาจารย์ยิ้มบางๆ
"ใครวะท็อปคลาส"ผมหันไปมา
"ผมไง ^^"
"ห้ะ!"ผมอึ้งไปแปปนึง"อืม...ถ้านายเก่งดาบแล้วทำไมตอนนั้นถึงสู้ไม่ชนะละ"
"ก็ผมใช้ดาบเป็นอย่างเดียวนี่ครับ"เขาพูดเสียงเบา
"ครูว่าพวกเรามาจับตาดูทั้งสองคนดีกว่านะ"
พอครูพูดพวกเพื่อนๆในคลาสก็รีบไปนั่งกันที่สเตเดียมเฉยเลย เห้ยยย!!ไม่ดีม้าง
"เข้ามาเลย"
พอหมอนั่นพูดผมก็วิ่งแล้วฟาดดาบไปที่หมอนั่นแต่มันหลบได้และเอาสันดาบกระแทกที่ท้องผม
"อย่าเสียสมาธิสิครับ"
ไหวมั้ยเนี่ย...เดี๊ยวหมอนั่นก็ตายหรอกครับ
พวกคนในคลาสเริ่มบอกให้ผมหยุดเพราะผมเป็นฝ่ายตั้งรับอย่างเดียวหลังจากโดนดาบหมอนี่ฟันเข้าหลายจุดจนร่างกายจับการเคลื่อนไหวได้
"อาจารย์ผมขอยอม..."
"ยอมแพ้หรอ ถ้างั้น"
"โกหกน่า ใครจะไปยอมแพ้ง่ายๆวะ"
ผมสแยะยิ้มแล้ววิ่งเข้าใส่หมอนี่แบบตรงๆอ่า หมอนี่ง้างดาบขึ้นเพื่อจะฟันไหล่ผม แต่โทษทีวะ อ่านออกหมดแล้ว ในจังหวะที่หมอนี่ง้างดาบจะฟันผมก็ใช้เท้าถีบไปที่ท้องมันจนเซก่อนจะฟันไปที่ท้องของหมอนี่แล้ววิ่งถอยออกมา
"แฮ่ก..แฮ่ก ความเร็วระดับนั้นมันอะไรกัน"
โอ๊ะ!แย่ละโทรศัพท์เรามันไปตกอยู่ตรขอบสนามได้ไงวะ?ผมเกาหัวแล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
เสียงฝีเท้าเบาๆที่วิ่งมาทางผม...
เสียงลมหายใจที่เหนื่อยอ่อน...
เสียงของดาบที่กระทบกับสายลม...
อา...ลอบกัดนี่หว่า ไม่แมนเลย
ผมยิ้มบางๆก่อนจะเอามือจับดาบของหมอนั่นที่ง้างเพื่อจะฟาดฟันตัวของผม...อา ช่างเป็นดาบที่เปราะบางเหลือเกิน
เปรี๊ยะ!!
"จิตสังหารใช้ได้นี่"ผมบี้ดาบหมอนี่จนแหลกคามือก่อนจะโยนดาบที่อยู่บนพื้นให้หมอนี่
เคร้ง เคร้ง เคร้ง!!
เสียงดาบกระทบกันลั่นไปทั้งสนาม...พอจับทางได้แล้วไอ้ดาบนี่ก็ใช้ง่ายกว่าที่คิดแฮะ
หมอนั่นที่ฟันดาบสองมือเริ่มล้าลง ซึ่งต่างกับผมที่พละกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เคร้ง!ผวั๊ะ!!
ผมฟันดาบไปที่ดาบของหมอนั่นจนดาบหมอนั่นหล่นลงพื้นแต่ไม่จบแค่นั้นผมใช้เท้าถีบไปที่ท้องของหมอนั่นจนมันนอนกองบนพื้น...อา สนุกชะมัด
"เฮ้!ลุกขึ้นมาสิ"
"ไม่ไหวแล้วครับ"หมอนั่นยิ้มแหยๆให้ผม
"แกนี่เก่งชะมัด"(โครตกากเลยวะสัส)
"นักเรียนใหม่เอาชนะท็อปคลาสได้"อาจารย์พูดเสียงดัง
เฮฮฮฮ!!
"หึ!กระจอกน่า แน่จริงฟันหัวฉันสิ"
เสียงนั่น!ผมหันไปมองที่ประตูแล้วเห็นไอ้กาเวรนั่นทำท่ากวนส้นอยู่ที่ประตู ด้วยความที่ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงหยิบมีดสั้นในกล่องอาวุธปาไปที่หัวของไอ้เวรนั่น
"เห้ย!สัส ผมแหว่งเลย"ไอ้กาเวรโวยวายเสียงดัง
"น่าเสียดายวะ กูเล็งที่หัวมึงไว้ต่างหาก เหอะ!"ผมยักไหล่แล้วดึงเลย์ขึ้นมาจากพื้น
---คอยดูเหอะ!ฉันคนนี้เนี่ยแหละจะล้มแกให้ได้ ไอ้ประธานนักเรียนเวร---