รักวุ่นวายของพี่เลี้ยงจำเป็น

'' ฮะ....ฮิซาเมะ.. '' ฉันพูดเมื่อเห็นฮิซาเมะยืนอยู่ตรงหน้า เเละตอนนี้ฉันก็อยู่ในอ้อมกอดของอากิระ
'' โชคดีจริงๆเลย ที่ตามมา '' ฮิซาเมะพูดพร้อมกับมาดึงมือฉัน เค้ากำมือฉันแน่นมาก
'' ผมคงไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือไปอีกเเล้วล่ะ '' อากิระพูดพร้อมกับดึงแขนฉันเอาไว้
ทั้งสองดึงกันไปดึงกันมาฉันไม่ใช่เชือกน่ะย่ะจะได้มาดึงกันเนี้ย! Q^Q
'' โอ้ย..นี้ปล่อยกันได้แล้วน่า! ''
'' คงจะไม่ได้หรอก ''  ฮิซาเมะพูดพร้อมกับหันมาทางฉัน
'' ผมเองก็ไม่ปล่อยเหมือนกัน '' อากิระทำสีหน้าจริงจังมากเลย
ถึงจะมีความพยายามแค่ไหนแต่ช่วยปล่อยฉันเถอะ =[]=;
'' ยูกินะจัง? '' เสียงของมามิมองมา เวรล่ะไง 2 คนยังพอได้ นี้ 3 คนเลยหรอ
ฉันรีบสบัดมือออกเเล้วรีบวิ่งไปพร้อมกับมามิ
20 นาที ผ่านไป
'' เอ่อ..ขอโทษทีน่ะ ที่ดันพามาด้วยแบบนี้ '' =[]=; ฉันพูดในขณะที่นั่งพักเหนื่อยอยู่
'' ไม่หรอก ฉันดีใจสุดๆไปเลย! '' *[]*
'' ระ...หรอ '' -[]-;
'' ไหนๆก็มาด้วยกัน 2 ต่อ 2 แล้ว ไปหาไรกินกันเถอะ '' มามิพูดพร้อมกับดึง(ลาก)ฉันไป เเต่ไอตรง
' 2 ต่อ 2 ' นี้มันชวนให้เข้าใจผิดน่ะ >[]<
แต่ในระหว่างเดินนั้นฉันสังเกตได้ว่าเทอดูมีความสุขสุดๆไปเลย นี้เทอชอบเราจริงๆหรอเนี้ย!?
'' อะ! นี้ '' มามิพูดพร้อมกับยื่นไอติมมาให้ฉัน
'' ขอบใจ '' ฉันพูดพร้อมกับรับไอติมมา
'' นี้ยูกินะจัง ผู้ชาย 2 คนนั้นน่ะเป็นใครหรอ '' *[]*
'' เอ่อ..คือ คนนึงคือเพื่อน คนนึงคือน้องน่ะ แต่ไม่ใช่น้องแท้ๆหรอก '' - -;
'' หรอ... '' มามิพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
''....... ''
'' งั้นเอาไว้เจอกันพรุ่งนี้น่ะ '' ^^ 
'' พรุ่งนี้? '' ฉันยังพูดไม่ทันจบมามิก็วิ่งออกไปแล้ว ปล่อยแํนนั่งอยู่ในสนามหญ้า
'' หนีมาแบบนี้ไม่ดีเลยน่ะ.. '' เอ๊ะ! เสียงเเบบนี้มัน..ฮิซาเมะ เค้าพูดพร้อมกับกอดอยู่ข้างหลังฉัน
'' ฮิซาเมะ! ''
'' แบบนี้ต้องโดนลงโทษแล้วล่ะ '' เค้าพูดพร้อมกับดึงมือฉันเเละเดินกลับไปทางบ้าน
'' น่ะ นี้ ''
'' ....... '' เค้าไม่ได้พูดอะไรจนฉันรู้สึกผิดแทนเลย T^T