รักวุ่นวายของพี่เลี้ยงจำเป็น

'' ฮะ....ฮิซาเมะ.. '' ฉันพูดเมื่อเห็นฮิซาเมะยืนอยู่ตรงหน้า เเละตอนนี้ฉันก็อยู่ในอ้อมกอดของอากิระ

'' โชคดีจริงๆเลย ที่ตามมา '' ฮิซาเมะพูดพร้อมกับมาดึงมือฉัน เค้ากำมือฉันแน่นมาก

'' ผมคงไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือไปอีกเเล้วล่ะ '' อากิระพูดพร้อมกับดึงแขนฉันเอาไว้

ทั้งสองดึงกันไปดึงกันมาฉันไม่ใช่เชือกน่ะย่ะจะได้มาดึงกันเนี้ย! Q^Q

'' โอ้ย..นี้ปล่อยกันได้แล้วน่า! ''

'' คงจะไม่ได้หรอก ''  ฮิซาเมะพูดพร้อมกับหันมาทางฉัน

'' ผมเองก็ไม่ปล่อยเหมือนกัน '' อากิระทำสีหน้าจริงจังมากเลย

ถึงจะมีความพยายามแค่ไหนแต่ช่วยปล่อยฉันเถอะ =[]=;

'' ยูกินะจัง? '' เสียงของมามิมองมา เวรล่ะไง 2 คนยังพอได้ นี้ 3 คนเลยหรอ

ฉันรีบสบัดมือออกเเล้วรีบวิ่งไปพร้อมกับมามิ

20 นาที ผ่านไป

'' เอ่อ..ขอโทษทีน่ะ ที่ดันพามาด้วยแบบนี้ '' =[]=; ฉันพูดในขณะที่นั่งพักเหนื่อยอยู่

'' ไม่หรอก ฉันดีใจสุดๆไปเลย! '' *[]*

'' ระ...หรอ '' -[]-;

'' ไหนๆก็มาด้วยกัน 2 ต่อ 2 แล้ว ไปหาไรกินกันเถอะ '' มามิพูดพร้อมกับดึง(ลาก)ฉันไป เเต่ไอตรง

' 2 ต่อ 2 ' นี้มันชวนให้เข้าใจผิดน่ะ >[]<

แต่ในระหว่างเดินนั้นฉันสังเกตได้ว่าเทอดูมีความสุขสุดๆไปเลย นี้เทอชอบเราจริงๆหรอเนี้ย!?

'' อะ! นี้ '' มามิพูดพร้อมกับยื่นไอติมมาให้ฉัน

'' ขอบใจ '' ฉันพูดพร้อมกับรับไอติมมา

'' นี้ยูกินะจัง ผู้ชาย 2 คนนั้นน่ะเป็นใครหรอ '' *[]*

'' เอ่อ..คือ คนนึงคือเพื่อน คนนึงคือน้องน่ะ แต่ไม่ใช่น้องแท้ๆหรอก '' - -;

'' หรอ... '' มามิพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

''....... ''

'' งั้นเอาไว้เจอกันพรุ่งนี้น่ะ '' ^^ 

'' พรุ่งนี้? '' ฉันยังพูดไม่ทันจบมามิก็วิ่งออกไปแล้ว ปล่อยแํนนั่งอยู่ในสนามหญ้า

'' หนีมาแบบนี้ไม่ดีเลยน่ะ.. '' เอ๊ะ! เสียงเเบบนี้มัน..ฮิซาเมะ เค้าพูดพร้อมกับกอดอยู่ข้างหลังฉัน

'' ฮิซาเมะ! ''

'' แบบนี้ต้องโดนลงโทษแล้วล่ะ '' เค้าพูดพร้อมกับดึงมือฉันเเละเดินกลับไปทางบ้าน

'' น่ะ นี้ ''

'' ....... '' เค้าไม่ได้พูดอะไรจนฉันรู้สึกผิดแทนเลย T^T