Bad girl love หลงรัก ยัยตัวร้าย

หลังจากวันที่ผมได้เจอกับมิน จนมาถึงวันที่ผมจะต้องจากมินไปในที่ๆอยู่ห่างจากที่นี่ ถึงแม้ว่าผมเพิ่งจะย้ายเข้ามาอยู่ผมก็ถูกคุณแม่ของผมเรียกตัวให้ ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศผมเหลือเวลาอีกแค่ 7 วันก่อนที่จะสอบปิดภาคเรียน  
                  ผมตั้งใจว่าจะบอกกับมินว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเขา แต่ผมก็ยังไม่รู้เลยว่าผมจะทำอย่างไรให้เขาได้รู้ความในใจที่มันฝังไว้ส่วนที่ลึกข้างในใจของผม ผมก็ภาวนาให้มินได้เข้าใจความคิดและความรู้สึกของผมตลอด4เดือนที่ผ่านมา :ลูกๆออกไปซื้อมะนาวให้แม่หน่อย เสียงที่ดังขึ้นมาในหัวผมกลับไม่ใช่เสียงที่อ่อนหวานแต่เป็นเสียงที่ดังมาก แว่วเข้ามาในหัวของผมจนทำให้ผมสดุ่งขึ้นมาเลย ผมก็รีบวิ่งลงไปข้างล่างโดยที่ไม่ได้สนใจอะไรแล้วรีบปั่นจักรยานไปซื้อมะนาวให้แม่อย่างด่วน พอไปถึงร้านค้าผมแทบไม่อยากเข้าไปสั่งของเลยเพราะว่าร้านนั้นเป็นร้านของแม่ของมิน
ทำให้ผมรู้สึกขนลุกขึ้นมาเหมือนมีลมเป่ามาทางผม ผมเลยตัดสินใจเดินไปพร้อมความกลัวที่มันตามมาพอไปถึงหน้าร้านผมก็ตะโกนขึ้นมาว่า  "มะนาว 5 ลูกครับบบบบ" เสียงตะโกนอันดังลั่นทำให้มินวิ่งออกกมาหน้าร้านแล้วพอเห็นหน้าว่าเป็นใครก็ยืนอึ่งไปลย และก็หยิบมะนาวใส่ถุงแล้วก็ยื่นให้ผมในทันใดนั้น  มือของผมสั่นเป็นจังหวะพอยื่นเงินให้แล้วก็รีบวิ่งออกมา พร้อมกับปั่นจักรยานไปด้วยความรวดเร็ว
                วันต่อมาผมก็ปั่นจักรยานเล่นรอบหมู่บ้านเพราะตอนนั้นบรรยากาศมันช่างสดใสมีสายลมอ่อนๆพัดมาออกอากาศหราวเย็นนิดนึงทำให้ผมตัดสินใจออกกำลังกายด้วยการปั่นจักรยานไปรอบๆ   แต่สิ่งที่ผมไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองคือ มินก็มาออกกำลังกายเช่นเดียวกันผมก็เลยคิดว่าคงเป็นเพราะพรมลิขิตให้เราได้เจอกัน