Curse moon คำสาปรัก มนต์จันทรา [Yaoi]

 
 “ป้าอรครับ ผมไปเรียนก่อนนะครับ” ผมบอกป้าอรแล้วรีบวิ่งออกไปทันที
 
 
มหาวิทยาลัย…………………………
 
“นาย วสิน” เสียงเรียกชื่อในห้องเรียน ของอาจารย์ “ครับ” “นายศศิชา” เงียบกริบ“นายศศิชา” เสียงอาจารย์เรียกชื่อซ้ำอีกครั้ง“นายศศิชา ไม่มาใช่ไหม” อาจารย์ถามนักศึกษาที่อยู่ภายในห้องเรียน“มาครับ……แฮกๆ แฮ่ๆ” เสียงหอบของผมเองครับ เพราะกว่าผมจะวิ่งจากลานจอดรถ จนมาถึงห้องเรียน ลิฟต์ก็ดันเต็มอีก แล้วห้องเรียนก็อยู่ตั้งชั้น 5 เล่นเอาผมหอบเลย “มาแล้วก็หาที่นั่งสิ” อาจารย์มองผมอย่างคาดโทษเลยครับ ผมลืมบอกไป อาจารย์คนนี้โหดมาก ปากจัดสุดๆ มีเช็กชื่อทุกคาบ ดีนะที่ผมมาสายเป็นครั้งแรก เลยรอดตัวไป“ครับๆ” ผมรีบเข้ามาในห้องแล้วมองหาที่นั่ง“ไอ้ เคย์ ทางนี้” เสียงของไอ้ น้ำ เพื่อนของผมเองครับ มันเรียกชื่อผมพร้อมกับกวักมือเรียก“มึงกล้ามาสายวิชานี้ได้ไงวะ อาจารย์ แม่ง โหดขนาดนี้” มันหันมา กระซิบกับผม “กูตื่นสายวะ ดูสิเนี่ยลืมยางรัดผมเลย” ผมบอกมันพร้อมกับเอามือเสยผมขึ้น ไอ้น้ำทำหน้าอึ้งนิดๆ ผมสังเกตเห็นเลยหันไปถามมัน“มึงเป็นไร”“ปะ…เปล่า” มันบอกแล้วก็หันหน้าไปทางอื่น ไอ้นี่ประสาทจริงๆ
 
 
 
ในที่สุดก็ถึงเวลาพักเที่ยง…..
 
“เฮ้ย ไอ้น้ำมึงมียางรัดผมไหมวะ” ผมถามหายางรัดผมเพราะเริ่มรู้สึกว่ามันน่ารำคาญ ผมสีเงินปลิวมาระกับใบหน้า“กูไม่มีหรอก กูถามมึงจริงๆเถอะ ทำไมมึงไม่ตัดผมสั้นวะ มองข้างหลังกูนึกว่าผู้หญิง ไหนจะสีผมมึงอีก” “ ก็กูอยากไว้ผมยาว มึงมีปัญหาไรไหม” คำถามของมันเล่นเอาผมติดสตั้นไปสามวิเลย เพราะร่างกายผมไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านเค้าซักเท่าไร จึงต้องเลี่ยงไปตอบคำถามที่มันกวนๆ เพื่อเปลี่ยนประเด็น“เออๆ กูไม่มีปัญหาครับ” ไอ้น้ำมันประชดผม หน้าแม่ง กวนทีนสุดๆ
 
ตอนนี้เราอยู่ในโรงอาหาร คนที่เดินผ่านโต๊ะของผมไปต้องหันกลับมามองแทบจะทุกคน หน้าผมเหมือน สิ่งมหัศจรรย์ของโลกหรอครับมองเสร็จแล้วก็หันกลับไปซุบซิบกัน แต่ผมก็ชินแล้วล่ะ เป็นแบบนี้ประจำตั้งแต่เด็กๆแล้ว“มองขนาดนี้ เอากับไปกินที่บ้านเลยไหมครับ” เสียงไอ้น้ำครับ มันไปแซวสาวๆที่มองมาทางผมก่อนที่ผมจะส่งยิ้มกลับไปให้ เล่นเอาสาวๆหน้าแดงกันเป็นแถว ก็คนมันหล่ออะนะ “ไอ้เคย์ มึงนี่เสน่ห์แรงจริงๆ กูล่ะอิจฉาชะมัดเลย” “กูหล่อ ^_^” ผมนี่โคตรภูมิใจเลยครับ “ มึงแค่หน้าแปลกมากกว่า” ไอ้นี่วอนโดนทีนจริงๆ กัดตลอดอิจฉากูอ่ะดิ“ เออๆ พอแล้วมึง กูขี้เกียจเถียงกับมึงแล้ว” “วันนี้มึงมีเรียนต่อไหม….” มันถามผม“หมดล่ะ…..ว่าจะกลับบ้านเลย”“กลับเร็วจังวะ วันนี้ไปเที่ยวกัน ที่ผับ GG อ่ะ” ไอ้นี่เรียนเสร็จเป็นเที่ยว“โทษทีว่ะ …. วันนี้กูมีธุระ” ผมบอกปัดไป เพราะวันนี้จะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับผม“เออๆ….ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูไปเรียนก่อนนะ ไว้เจอกัน”“อืม”
 
หลังจากแยกกันกับไอ้น้ำแล้ว ผมก็กลับมาที่รถเพื่อกลับบ้าน ก่อนกลับผมแวะที่ร้านสะดวกซื้อ เพื่อที่จะซื้อกรรไกร กับยางรัดผมใหม่เมื่อผมออกจากร้านสะดวกซื้อก็เจอกับ……….“เฮ้ย!!! หยุดเดี๋ยวนี้นะ” เสียงกลุ่มคนชุดดำ ตะโกนมาทางผม ข้างหน้าก็มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งตรงมาที่ผม แล้วก็……….“ยะ อย่า เข้ามานะโว้ย … ไม่งั้นไอ้เด็กนี่ตาย” แม่งเอ้ย ซวยชิบหายแล้วกูไปเกี่ยวอะไรด้วยวะ ปล่อยกู++++“ ไอ้เด็กนั่นไม่เกี่ยว….แกปล่อยคนที่ไม่เกี่ยวข้องไปดีกว่านะ” หนึ่งในกลุ่มคนชุดดำ พยายามเกลี่ยกล่อม ไอ้บ้าที่ล็อกคอผมอยู่ มืออีกข้างหนึ่ง เอาปืนจี่หัวผมไว้ “ฮึ ฮึ กูไม่ปล่อย ถ้าปล่อยกูก็ตายสิ” ไอ้เวรนี่เถียงคำไม่ตกฟาก“พี่…..ผมไม่เกี่ยวนะ ปล่อยผมไปเถอะ” งานนี้ต้องใจเย็นๆ ถ้าพลาดผมอาจจะตายได้ แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่าซื้อกรรไกรมาด้วย ถึงจะต้องเอามาใช้ไม่ถูงานก็เถอะ “หุบปาก!! ถ้ามึงยังไม่อยากตาย” ไอ้บ้านั่นมันตวาดดังลั่นขณะที่ผมกำลังหาจังหวะ ที่ไอ้บ้านั่นมันกำลังเผลอ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา เค้าแต่งตัวด้วยชุดสูทสีเทา ดวงตาคนกริบ จัดได้ว่าหล่อระดับเทพแค่มองก็รู้เลยว่าหมอนี่เป็นหัวหน้าของกลุ่มคนชุดดำพวกนั่น“แกคิดว่าจับไอ้เด็กนี่มาเป็นตัวประกันแล้วแกจะรอดหรอ” ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมกับเล็งปืนมาทางผม “ถ้าไอ้เด็กนี่ตาย แกก็ไม่มีตัวประกันแล้วจริงไหม” ผมถึงกับตะลึงกับคำพูดของหมอนั่น นี่เขาจะฆ่าผมงั้นหรอ ผมไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลยนะ แล้วไอ้บ้าที่ล็อกคอผมอยู่ก็ถึงกับสั่นเลยทีเดียว แล้วมันก็หันปืนไปทาง ไอ้คนที่ใส่สูทสีเทานั่น โอกาสของผมมาถึงแล้ว ผมใช้กรรไกรแทงไปที่แขนข้างที่ถือปืนของมัน แล้วเหวี่ยงตัวหลบ ผมหลุดออกมาจากการเกาะกุมของมันได้ แต่ก็เสียหลักล้มหัวกระแทกพื้นอย่างแรง แล้วเสียงปืนก็ดังขึ้น หนึ่งนัด ก็ที่ทุกอย่างจะดับวูบไป………………………….
 
 
 
ในห้องพักสุดหรู……………… ซัน ผมนั่งมอง คนที่นอนหลับอยู่บนเตียงตรงหน้า ที่หลับมาเกือบสามชั่วโมงแล้วยังไม่ยอมตื่นขึ้นมาซักที หลังจากที่ล้มหัวฟาดพื้นไป ผมให้หมอมาตรวจอย่างละเอียดแล้ว ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก สมองไม่ได้รับการกระทบกระเทือนแต่อย่างใด ผมนั่งมองมาตั้งสามชั่วโมงแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงหยุดมองไม่ได้ซักที เหมือนมีแรงดึงดูดให้ผมต้องมองอยู่อย่างนั้น ใบหน้าได้รูป ขนตาที่เรียงกันเป็นแพ งอนขึ้นโดยธรรมชาติ ไหนจะผมสีเงินยาวสลวย แถมยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ร่างกายก็บอบบาง ผิวที่ขาวเนียนนั่นอีก ผมเหมือนต้องมนต์สะกดให้มองอย่างหลงไหล จนกระทั่ง ร่างบางเริ่มรู้สึกตัว
 
“ตื่นแล้วหรอ…” นั่นเป็นคำถามแรกที่ผมได้ยิน คิดว่าตายไปแล้วซะอีกผมกระพริบตา เพื่อปรับแสงสองสามที แล้วหันไปมองรอบๆ ก็เจอกับ ไอ้หมอนั่น คนที่มันจะฆ่าผม“ที่นี่ที่ไหน” “โรงแรม……” “พาผมมาที่นี่ทำไม…..” ทำไมไม่พาไปส่งโรงบาลวะ“ก็นายล้มหัวฟาดพื้นสลับไป ฉันก็เลยพานายมาที่นี่”“แล้วทำไมไม่พาผมไปส่งโรงบาลล่ะ” ในที่สุดผมก็ถามสิ่งที่อยากรู้ออกมา“ไม่จำเป็น ฉันมีหมอส่วนตัว ไม่จำเป็นจะต้องไปให้ยุ่งยาก” ดูจากห้องที่ผมอยู่แล้ว หมอนี่น่าจะรวยน่าดู “แล้วนายเป็นยังไงบ้าง” กล้าถามนะเมื่อกี้ยังจะฆ่าฉันอยู่เลย แค่คิดนะ“ไม่เป็นไรแล้วครับ” แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่า ……….“เอ่อ……คือ ตอนนี้กี่โมงแล้วครับ” หมอนั่นทำหน้างงนิดๆ ก่อนที่จะยกนาฬิกาข้อมือมาดู “ใกล้จะหกโมงแล้ว”“อะไรนะ!!!” ผมตะโกนออกมาอย่างตกใจ“นายเป็นอะไร”“ปะ…เปล่าครับ เอ่อคือ…..ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ผมรีบลุกลงจากเตียง แต่เพราะรีบเกินไปหน่อยเลยสะดุดผ้าห่ม จนเกือบล้มยังดีที่ หมอนั่นมารับตัวผมเอาไว้ได้ทัน ไม่งั้นได้สลบอีกรอบแน่ “ระวังหน่อย นายพึ่งฟื้นนะ” หน้าของเราห่างกันแค่นิดเดียว “ผมไม่เป็นไรแล้วครับ…” ไม่รู้ทำไม หัวใจของผมถึงได้เต้นแรงขนาดนี้“เดี๋ยวฉันให้คนไปส่ง…”“ไม่เป็นไรครับ ผมกลับเองได้” “ไม่ได้หรอก ที่นายต้องมาเจ็บตัวแบบนี้ก็เพราะฉัน หรือจะให้ฉันไปส่ง”หมอนั่นไม่พูดเปล่ายังยืนหน้าเข้ามาใกล้ๆอีก “ให้คนของคุณไปส่งก็ได้ครับ” ตอนนี้จะยังไงก็ได้ ขอแค่ต้องกลับถึงบ้านให้เร็วที่สุด“งั้นก็ตกลงตามนี้”“อ่อ….ฉันลืมถามไป นายชื่ออะไร”“ชื่อ ศศิน ครับ”“ชื่อเล่น” “เคย์ ครับ”“ฉันชื่อ ซัน” แล้วหมอนี่จะยิ้มทำไมเนี่ย“คือ…ผมกลับได้รึยังครับ” ตั้งแต่ลงจากเตียงเค้ายังไม่ได้ปล่อยมือจากผมเลย ภาพตอนนี้นี้เหมือนเรากำลังกอดกันอยู่ “อืม” ซันตอบก่อนที่จะคลายอ้อมกอดออกอย่างเสียดาย
 
ที่บ้าน ศศิชา ……………………… หลังจากที่รถหรูมาหยุดที่หน้าบ้าน …..ผมก็รีบวิ่งลงจากรถทันที โดยไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณ คนของซันที่มาส่ง ก่อนจะรีบวิ่งเข้าบ้านไป……. เพราะตอนนี้ ฟ้าเริ่มมืด ดวงจันทร์เริ่มสอแสงไปทั่วท้องฟ้าแล้ว โชคดีที่ผมกลับบ้านได้ทันเวลา ก่อนที่จะเกิดอะไรบางอย่างขึ้นกับผม…………….
     
X