Curse moon คำสาปรัก มนต์จันทรา [Yaoi]

 “ป้าอรครับ ผมไปเรียนก่อนนะครับ” ผมบอกป้าอรแล้วรีบวิ่งออกไปทันที

มหาวิทยาลัย…………………………

“นาย วสิน” เสียงเรียกชื่อในห้องเรียน ของอาจารย์
“ครับ”
“นายศศิชา” เงียบกริบ
“นายศศิชา” เสียงอาจารย์เรียกชื่อซ้ำอีกครั้ง
“นายศศิชา ไม่มาใช่ไหม” อาจารย์ถามนักศึกษาที่อยู่ภายในห้องเรียน
“มาครับ……แฮกๆ แฮ่ๆ” เสียงหอบของผมเองครับ เพราะกว่าผมจะวิ่งจากลานจอดรถ จนมาถึงห้องเรียน ลิฟต์ก็ดันเต็มอีก แล้วห้องเรียนก็อยู่ตั้งชั้น 5 เล่นเอาผมหอบเลย
“มาแล้วก็หาที่นั่งสิ” อาจารย์มองผมอย่างคาดโทษเลยครับ ผมลืมบอกไป อาจารย์คนนี้โหดมาก ปากจัดสุดๆ มีเช็กชื่อทุกคาบ ดีนะที่ผมมาสายเป็นครั้งแรก เลยรอดตัวไป
“ครับๆ” ผมรีบเข้ามาในห้องแล้วมองหาที่นั่ง
“ไอ้ เคย์ ทางนี้” เสียงของไอ้ น้ำ เพื่อนของผมเองครับ มันเรียกชื่อผมพร้อมกับกวักมือเรียก
“มึงกล้ามาสายวิชานี้ได้ไงวะ อาจารย์ แม่ง โหดขนาดนี้” มันหันมา
กระซิบกับผม
“กูตื่นสายวะ ดูสิเนี่ยลืมยางรัดผมเลย” ผมบอกมันพร้อมกับเอามือเสยผมขึ้น ไอ้น้ำทำหน้าอึ้งนิดๆ ผมสังเกตเห็นเลยหันไปถามมัน
“มึงเป็นไร”
“ปะ…เปล่า” มันบอกแล้วก็หันหน้าไปทางอื่น ไอ้นี่ประสาทจริงๆ

ในที่สุดก็ถึงเวลาพักเที่ยง…..

“เฮ้ย ไอ้น้ำมึงมียางรัดผมไหมวะ” ผมถามหายางรัดผมเพราะเริ่มรู้สึกว่ามันน่ารำคาญ ผมสีเงินปลิวมาระกับใบหน้า
“กูไม่มีหรอก กูถามมึงจริงๆเถอะ ทำไมมึงไม่ตัดผมสั้นวะ มองข้างหลังกูนึกว่าผู้หญิง ไหนจะสีผมมึงอีก”
“ ก็กูอยากไว้ผมยาว มึงมีปัญหาไรไหม” คำถามของมันเล่นเอาผมติดสตั้นไปสามวิเลย เพราะร่างกายผมไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านเค้าซักเท่าไร จึงต้องเลี่ยงไปตอบคำถามที่มันกวนๆ เพื่อเปลี่ยนประเด็น
“เออๆ กูไม่มีปัญหาครับ” ไอ้น้ำมันประชดผม หน้าแม่ง กวนทีนสุดๆ

ตอนนี้เราอยู่ในโรงอาหาร คนที่เดินผ่านโต๊ะของผมไปต้องหันกลับมามองแทบจะทุกคน หน้าผมเหมือน สิ่งมหัศจรรย์ของโลกหรอครับมองเสร็จแล้วก็หันกลับไปซุบซิบกัน แต่ผมก็ชินแล้วล่ะ เป็นแบบนี้ประจำตั้งแต่เด็กๆแล้ว
“มองขนาดนี้ เอากับไปกินที่บ้านเลยไหมครับ” เสียงไอ้น้ำครับ มันไปแซวสาวๆที่มองมาทางผม
ก่อนที่ผมจะส่งยิ้มกลับไปให้ เล่นเอาสาวๆหน้าแดงกันเป็นแถว ก็คนมันหล่ออะนะ
“ไอ้เคย์ มึงนี่เสน่ห์แรงจริงๆ กูล่ะอิจฉาชะมัดเลย”
“กูหล่อ ^_^” ผมนี่โคตรภูมิใจเลยครับ
“ มึงแค่หน้าแปลกมากกว่า” ไอ้นี่วอนโดนทีนจริงๆ กัดตลอดอิจฉากูอ่ะดิ
“ เออๆ พอแล้วมึง กูขี้เกียจเถียงกับมึงแล้ว”
“วันนี้มึงมีเรียนต่อไหม….” มันถามผม
“หมดล่ะ…..ว่าจะกลับบ้านเลย”
“กลับเร็วจังวะ วันนี้ไปเที่ยวกัน ที่ผับ GG อ่ะ” ไอ้นี่เรียนเสร็จเป็นเที่ยว
“โทษทีว่ะ …. วันนี้กูมีธุระ” ผมบอกปัดไป เพราะวันนี้จะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับผม
“เออๆ….ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูไปเรียนก่อนนะ ไว้เจอกัน”
“อืม”

หลังจากแยกกันกับไอ้น้ำแล้ว ผมก็กลับมาที่รถเพื่อกลับบ้าน ก่อนกลับผมแวะที่ร้านสะดวกซื้อ เพื่อที่จะซื้อกรรไกร กับยางรัดผมใหม่
เมื่อผมออกจากร้านสะดวกซื้อก็เจอกับ……….
“เฮ้ย!!! หยุดเดี๋ยวนี้นะ” เสียงกลุ่มคนชุดดำ ตะโกนมาทางผม ข้างหน้าก็มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งตรงมาที่ผม แล้วก็……….
“ยะ อย่า เข้ามานะโว้ย … ไม่งั้นไอ้เด็กนี่ตาย” แม่งเอ้ย ซวยชิบหายแล้วกูไปเกี่ยวอะไรด้วยวะ ปล่อยกู++++
“ ไอ้เด็กนั่นไม่เกี่ยว….แกปล่อยคนที่ไม่เกี่ยวข้องไปดีกว่านะ” หนึ่งในกลุ่มคนชุดดำ พยายามเกลี่ยกล่อม ไอ้บ้าที่ล็อกคอผมอยู่ มืออีกข้างหนึ่ง เอาปืนจี่หัวผมไว้
“ฮึ ฮึ กูไม่ปล่อย ถ้าปล่อยกูก็ตายสิ” ไอ้เวรนี่เถียงคำไม่ตกฟาก
“พี่…..ผมไม่เกี่ยวนะ ปล่อยผมไปเถอะ” งานนี้ต้องใจเย็นๆ ถ้าพลาดผมอาจจะตายได้ แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่าซื้อกรรไกรมาด้วย ถึงจะต้องเอามาใช้ไม่ถูงานก็เถอะ
“หุบปาก!! ถ้ามึงยังไม่อยากตาย” ไอ้บ้านั่นมันตวาดดังลั่น
ขณะที่ผมกำลังหาจังหวะ ที่ไอ้บ้านั่นมันกำลังเผลอ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา เค้าแต่งตัวด้วยชุดสูทสีเทา ดวงตาคนกริบ จัดได้ว่าหล่อระดับเทพแค่มองก็รู้เลยว่าหมอนี่เป็นหัวหน้าของกลุ่มคนชุดดำพวกนั่น
“แกคิดว่าจับไอ้เด็กนี่มาเป็นตัวประกันแล้วแกจะรอดหรอ” ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมกับเล็งปืนมาทางผม
“ถ้าไอ้เด็กนี่ตาย แกก็ไม่มีตัวประกันแล้วจริงไหม”
ผมถึงกับตะลึงกับคำพูดของหมอนั่น นี่เขาจะฆ่าผมงั้นหรอ ผมไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลยนะ แล้วไอ้บ้าที่ล็อกคอผมอยู่ก็ถึงกับสั่นเลยทีเดียว
แล้วมันก็หันปืนไปทาง ไอ้คนที่ใส่สูทสีเทานั่น โอกาสของผมมาถึงแล้ว ผมใช้กรรไกรแทงไปที่แขนข้างที่ถือปืนของมัน แล้วเหวี่ยงตัวหลบ ผมหลุดออกมาจากการเกาะกุมของมันได้ แต่ก็เสียหลักล้มหัวกระแทกพื้นอย่างแรง แล้วเสียงปืนก็ดังขึ้น หนึ่งนัด ก็ที่ทุกอย่างจะดับวูบไป………………………….

ในห้องพักสุดหรู………………
ซัน
ผมนั่งมอง คนที่นอนหลับอยู่บนเตียงตรงหน้า ที่หลับมาเกือบสามชั่วโมงแล้วยังไม่ยอมตื่นขึ้นมาซักที หลังจากที่ล้มหัวฟาดพื้นไป ผมให้หมอมาตรวจอย่างละเอียดแล้ว ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก สมองไม่ได้รับการกระทบกระเทือนแต่อย่างใด ผมนั่งมองมาตั้งสามชั่วโมงแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงหยุดมองไม่ได้ซักที เหมือนมีแรงดึงดูดให้ผมต้องมองอยู่อย่างนั้น ใบหน้าได้รูป ขนตาที่เรียงกันเป็นแพ งอนขึ้นโดยธรรมชาติ ไหนจะผมสีเงินยาวสลวย แถมยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ร่างกายก็บอบบาง ผิวที่ขาวเนียนนั่นอีก ผมเหมือนต้องมนต์สะกดให้มองอย่างหลงไหล จนกระทั่ง ร่างบางเริ่มรู้สึกตัว

“ตื่นแล้วหรอ…” นั่นเป็นคำถามแรกที่ผมได้ยิน คิดว่าตายไปแล้วซะอีก
ผมกระพริบตา เพื่อปรับแสงสองสามที แล้วหันไปมองรอบๆ ก็เจอกับ ไอ้หมอนั่น คนที่มันจะฆ่าผม
“ที่นี่ที่ไหน”
“โรงแรม……”
“พาผมมาที่นี่ทำไม…..” ทำไมไม่พาไปส่งโรงบาลวะ
“ก็นายล้มหัวฟาดพื้นสลับไป ฉันก็เลยพานายมาที่นี่”
“แล้วทำไมไม่พาผมไปส่งโรงบาลล่ะ” ในที่สุดผมก็ถามสิ่งที่อยากรู้ออกมา
“ไม่จำเป็น ฉันมีหมอส่วนตัว ไม่จำเป็นจะต้องไปให้ยุ่งยาก” ดูจากห้องที่ผมอยู่แล้ว หมอนี่น่าจะรวยน่าดู
“แล้วนายเป็นยังไงบ้าง” กล้าถามนะเมื่อกี้ยังจะฆ่าฉันอยู่เลย แค่คิดนะ
“ไม่เป็นไรแล้วครับ” แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่า ……….
“เอ่อ……คือ ตอนนี้กี่โมงแล้วครับ” หมอนั่นทำหน้างงนิดๆ ก่อนที่จะยกนาฬิกาข้อมือมาดู
“ใกล้จะหกโมงแล้ว”
“อะไรนะ!!!” ผมตะโกนออกมาอย่างตกใจ
“นายเป็นอะไร”
“ปะ…เปล่าครับ เอ่อคือ…..ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ผมรีบลุกลงจากเตียง แต่เพราะรีบเกินไปหน่อยเลยสะดุดผ้าห่ม จนเกือบล้มยังดีที่ หมอนั่นมารับตัวผมเอาไว้ได้ทัน ไม่งั้นได้สลบอีกรอบแน่
“ระวังหน่อย นายพึ่งฟื้นนะ” หน้าของเราห่างกันแค่นิดเดียว
“ผมไม่เป็นไรแล้วครับ…” ไม่รู้ทำไม หัวใจของผมถึงได้เต้นแรงขนาดนี้
“เดี๋ยวฉันให้คนไปส่ง…”
“ไม่เป็นไรครับ ผมกลับเองได้”
“ไม่ได้หรอก ที่นายต้องมาเจ็บตัวแบบนี้ก็เพราะฉัน หรือจะให้ฉันไปส่ง”
หมอนั่นไม่พูดเปล่ายังยืนหน้าเข้ามาใกล้ๆอีก
“ให้คนของคุณไปส่งก็ได้ครับ” ตอนนี้จะยังไงก็ได้ ขอแค่ต้องกลับถึงบ้านให้เร็วที่สุด
“งั้นก็ตกลงตามนี้”
“อ่อ….ฉันลืมถามไป นายชื่ออะไร”
“ชื่อ ศศิน ครับ”
“ชื่อเล่น”
“เคย์ ครับ”
“ฉันชื่อ ซัน” แล้วหมอนี่จะยิ้มทำไมเนี่ย
“คือ…ผมกลับได้รึยังครับ” ตั้งแต่ลงจากเตียงเค้ายังไม่ได้ปล่อยมือจากผมเลย ภาพตอนนี้นี้เหมือนเรากำลังกอดกันอยู่
“อืม” ซันตอบก่อนที่จะคลายอ้อมกอดออกอย่างเสียดาย

ที่บ้าน ศศิชา ………………………
หลังจากที่รถหรูมาหยุดที่หน้าบ้าน …..ผมก็รีบวิ่งลงจากรถทันที โดยไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณ คนของซันที่มาส่ง ก่อนจะรีบวิ่งเข้าบ้านไป…….
เพราะตอนนี้ ฟ้าเริ่มมืด ดวงจันทร์เริ่มสอแสงไปทั่วท้องฟ้าแล้ว โชคดีที่ผมกลับบ้านได้ทันเวลา ก่อนที่จะเกิดอะไรบางอย่างขึ้นกับผม…………….

X