เกิดจากความใกล้ชิด

          " 555+ ยอมแล้วยอมแล้ว "
          " ให้มันจริง...ลุกเลย "    สงสัยล่ะสิว่าผมทำอะไร ผมจั๊กจี้พี่โอม  ผู้ชายอะไรบ้าชี้
          " ขาไม่เจ็บแล้วหรอ "    พี่โอมถามเมื่อเห็นผมเดินได้ตามปกติ
          " อืม "     พอพวกผมกินข้าวเช้าเสร็จก็มานั่งติวหน้าบ้าน
พี่โอม
          " a ใช้แทนอะไร "
          " ชื่อย่อของไอ้อุ้ม "    พี่อุ้มเป็นเพื่อนร่วมห้องของพี่โอมเป็นเพื่อนสาวคนเดียวของพี่แก
          " โอ้ย! ตีพี่ทำไมอ่ะเจ็บนะ "    ผมเอาไม้ตีแมลงวันฟาดที่แขนพี่โอมหนึ่งที 
          " หึ สม...เรียนฟิสิกส์มีหรออุ้มน่ะ "
          " ก็คนมันไม่รู้นี่หน่า "    ยังเถียง
          " แล้วเรียนมายังไงไม่รู้ล่ะเนี่ย "    ยอมเค้าเลย
          " a ไม่ใช่อุ้มแล้วอะไร "    ผมง้างไม้ตีแมลงวัน
          " อะ รู้แล้วไม่ใช่อุ้มสินะ "
          " a คือ ความเร่ง "   
          " อ้อ ใช่ๆติดอยู่ที่ปาก "   พี่โอมพยักหน้า
          " เดี๋ยวช่วยเอาไม้ตีแมลงวันงัดออกให้ "
          " ไม่เป็นไรจ้ะ "    และแล้วก็เที่ยงสักที ผมนั่งติวให้พี่โอมจนถึงเที่ยง เหมือนเอาเด็กมานั่งเรียนเลย แต่ก็ยังดีที่อุตส่าห์นั่งจนถึงเวลาข้าวเที่ยง
          " เฮีย! "
          " อ้าว คีย์ไม่ได้เจอตั้งนานหล่อขึ้นเป็นกองเลยนะ "   พี่โอมทักไอ้คีย์ที่ตอนนี้อยู่ตรงหน้าผม
          " แหมเฮียโอมอ่ะ ไม่ต้องชมคีย์เลยเฮียโอมก็หล่อขึ้นทุกวันฮียเวหากับเฮียวายุก็ดูดีขึ้นทุกวัน มีแต่เฮียนั่นแหละที่สวยขึ้นทุกวัน "   ไอ้คีย์ตอบพี่โอมพร้อมประโยคสุดท้ายหันมาทางผม
          " พี่เห็นด้วย "   พี่โอมรับมุขไอ้คีย์ อะไรของพวกแกสองคนมามองแปลก
          " พอเลย! ทั้งสองคน และแกมีอะไร "    ผมเข้าประเด็น
          " เออ จริงสิ วันนี้แม่อยู่บ้านเลยทำกับข้าวเที่ยงมาให้ 
แม่บอกว่าให้พี่โอมกินด้วย ไปล่ะ!วันนี้จะไปเที่ยวกับน้อวแจน "
ดูมันมาเร็วเครมเร็วซะจริงนะ
          " แหม น้าเคสทำกับข้าวเผื่อพี่ด้วยกับข้าวฝีมือน้าเคสอร๊อย~อร่อย "
          " ถ้าชอบ มาเป็นลูกแม่ผมมั้ย "
          " ได้งั้นหรอขอเป็นลูกเขยนะ "
          " ให้มันน้อยๆหน่อย ไอ้คีย์มันไม่ชอบผู้ชายนะครับ "
          " แล้วคิสตี้ล่ะ... "