เกิดจากความใกล้ชิด

          สุดท้ายเวลาไปไหนมาไหนพี่โอมจะเป็นคนอุ้มผมไปตลอด เพราะพี่โอมรู้สึกผิดนิดหน่อย
          " พี่โอมผมอยากไปนั่งหน้าบ้าน "    สิบนาทีผ่านไป
          " พี่โอม! ผมหนาวอยากเข้าบ้านและ "    ห้านาทีผ่านไป
          " พี่โอมร้อนจังเปิดพัดลมให้หน่อยสิ "   สองนาทีผ่านไป
          " พี่โอมผมง่วงและ... "   ครั้งนี้ผมนอนจริงๆ
          " แกล้งพี่จนสาแก่ใจแล้วสินะ "   แล้วพี่โอมก็อุ้มผมท่าเจ้าสาว(?)ขึ้นห้องนอน
          " พี่โอม... "
          " ห้วย จะเอาอะไรอีก "
          " ผ้าห่ม "   ผมชี้ผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียง พี่โอมจัดการห่มผ้าให้ผม
          " ฝันดีครับ...จุ๊บ "   พี่โอมบอกฝันดีพร้อมจุ๊บที่แก้ม อะไรอ่ะ°*° ไอ้คนฉวยโอกาส นิสัยทะลึ่งซะจริงพอจุ๊บปุ๊บวิ่งออกไปปั๊บ
ไวซะจริงๆน้าาาา
          " ไอ้พี่โอมบ้า... "   โอ้ย! เจ็บขา เดี๋ยวเถอะไม่ชอบคบกับสาวๆคนไหนทำตวเป็นสุภาพบุรุษแต่กับผมนะ ชอบทำอะไรที่ผู้ชายเค้าไปทำกัน ช่วงนี้ใกล้จะเข้าฤดูหนาวแล้ว
   เช้าวันเสาร์
แสงแดดอุ่นๆทอแสงลอดเข้ามาทางหน้าต่างของห้องนอน
แต่มันไม่น่าจะอุ่นขนาดนี้นี่หน่า ผมค่อวๆลืมตา เฮ้อ...ก็ว่าอยู่ทำไมมันอุ่นๆ พี่โอมกอดผมเป็นหมอนข้างเลย หมอนข้างตัวเองหล่นอยู่ข้างเตียงโน่น ผมค่อยๆกระดึ๊บออกจากอ้อมแขนของควายป่า ก็ตัวใหญ่อย่างกับควายนี่ หลังจากผมอาบน้ำแต่งตัวหุงข้าว ก็เดินไปปลุกพี่โอม เพื่อให้เจ้าตัวลุกไปทำกับข้าวได้แล้ว
          " พี่โอมครับ... "   ผมเขย่าแขนพี่โอม
          " อืม ขอเวลานอก "    อะไรวะขอเวลานอก
          " พี่โอมครับ... "    ผมเขย่าแรงขึ้น
          " ห่วย วันเสาร์นะจะรีบไปไหน "    พี่โอมพูดงัวเงีย
          " เฮ้ย! "   พี่โอมดึงผมไปกอดเป็นหมอนข้างเฉยเลย
          " จะตื่นไม่ตื่น "     ผมพูดไปด้วยดิ้นไปด้วย
          " ไม่ตื่น... "    พร้อมกระชับอ้อมแขนให้แน่น
หายใจไม่ออก เราสองคนก็เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
เหมือนพี่น้องกันนั่นแหละ(หรา)
          " พี่โอมครับ ถามครั้งสุดท้ายจะตื่นมั้ยครับ "
          " ไม่ตื่น... "
          " ถ้าคนที่พี่โอมชอบมาเจอสภาพแบบนี้นะ พี่โอมได้กินแห้วตลอดชีวิตแน่ "    ถึงพี่ชายคนนี้จะหล่อแค่ไหน แต่....
ดูสภาพตอนนี้สิ ขี้หู ขี้ตา ยี๋หยะแหยง
          " ไม่สน "   โห่ย สุดจะทนแล้วนะ