เกิดจากความใกล้ชิด

10.0

เขียนโดย nongfin

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.29 น.

  12 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.53K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          " ทำไมหรอ "

         " ... "    พี่โอมอ่านอีกรอบพร้อมกับมองกระดาษสลับกับมองผม

          " อย่าบอกนะ... "    ผมจ้องหน้าพี่โอมอย่างใจจดใจจ่อรอฟังว่าพี่โอมจะพูดอะไร

          " ตัวเล็ก "    พี่โอมอ่านในกระดาษแล้วเอื้อมมือมาจับเอวผม เล่นซะผมสะดุ้ง แล้วก็ลูบตามใบหน้าของผมทำอะไรอ่ะจั๊กจี้แปลกๆ

          " อย่าบอกนะว่าในกระดาษหมายถึงคิสตี้  "   เพิ่งรู้หรอครับจะล้วงเข้าไปในเสื้ออยู่แล้ว

          " แล้วไง มืออ่ะเอาออกจากเอวผมได้แล้ว "

          " ก็แหม ดูดีๆคิสตี้ก็น่ารักนี่หน่าตัวก็ห้อม...หอม "

          " อะไรอ่า อย่ามาหื่นแถวนี้นะ...ออกไปเลย "

เฮ้ย ผมไม่ใช่สาวน้อยนะ

          " จะพอได้ยัง เดี๋ยวผมกลับบ้านค่ำต้องเตรียมของมาบ้านพี่โอมอีก "

          " โอเค...ปะกลับบ้านกัน "   แล้วพี่แกก็เดินเนียนๆจับมือผมไปตลอตทาง อะไรว๊ะ

          " แม่ครับผมไปล่ะนะ "

          " จ้า "

          " เออ เดี๋ยวคีย์ดูแลแม่เอง "    ไอ้คีย์ทำหน้ารำคาญ เออ...แล้วของใช้หนังสือสมุดเสื้อผ้าล่ะมันเยอะมากนะ ค่อยๆทยอยขนหลายๆเที่ยวละกัน

ผมเดินไปกลับบ้านพี่โอมประมาณสี่ห้ารอบ ดูสิดู๊ดู

เจ้าของบ้านไปไหนเนี่ยไม่ยอมเปิดไฟมื๊ดมืด ผมจึงกดโทรหาเจ้าของบ้านตู๊ด~ตู๊ดคลิก!

          " พี่โอมอยู่ไหนครับเนี่ย "

          " [อยู่หน้าบ้านน่ะ หันหลังสิ] "

          " ถุย! แล้วก่อนหน้านี้ไปไหนมาบอกให้คนอื่นเค้ามารอ "

          " ไม่ใช่คนอื่น คนข้างบ้านต่างหาก "

          " แฮร่ เดี๋ยวกัดเลย "    ผมแยกเขี้ยวใส่พี่โอม

          " หน่า น่า เย็นๆ เดี๋ยวช่วยยกของเข้าบ้านนะ โอเค "    เอไม่ช่วยยกก็งอนแ่ะเอาดิ

พอรู้เหตุผลที่ไม่อยู่บ้านก็พออภัยเพราะไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อมาืำข้าวเย็น  ถึงพ่อของพี่โอมจะเป็นนายตำรวจยศดีมีเงินเดือนสูงแต่ก็เป็นฝ่ายหาเงินส่งให้ลูกอยู่ฝ่ายเดียวพี่โอมก็เฃยพยายาม

ไม่ใช้จ่ายกับสิ่งที่ไม่จำเป็นมากนัก พี่โอมจึงเป็น

ผู้ชายสบายๆส่วนผมคุณพ่อเป็นเจ้าของบริษัท

พริกป่นแห่งประเทศไทยและโรงงานผลิต

น้ำตาลปี๊บของแม่ เมื่อพ่อเสียไปแม่จึงรับภาระตำแหน่งผู้บริหารเมื่อมีประชุมแม่ก็จะเข้าบริษัทส่วนเวลาปกติแม่ก็จะมอบหมายเป็นหน้าที่ของเลขา

          " ผมเปลี่ยนใจละ เดี๋ยวจะช่วยออกค่าน้ำค่าไฟด้วย แม่บังคั๊บบังคับมาด้วย "   บังคับมาจริงๆนะครับ

          " จะดีหรอ "   พี่โอมเลิกคิ้วมองหน้าผม

          " ดีดิ "

          " งั้นก็ตามใจ "

           

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา