เกิดจากความใกล้ชิด

          " แล้วน้องคีย์เป็นไงบ้าง "    พี่โอมเปลี่ยนเรื่อง ผมลืมบอกสินะว่าผมมีน้องสาวคนหนึ่งอายุน้อยกว่าผมหนึ่งปี เป็นผู้หญิงรึเปล่ายังไม่แน่ใจ ก็แหม...ห้าวกว่าผมอีกที่โรงเรียนดังในหมู่สาวๆ
เล่นดนตรี กีฬา สุดๆ จะไม่ให้ดังในหมู่สาวๆได้ไงก็มันอยู่โรงเรียนหญิงล้วน
          " ก็สบายดี สาวเยอะเหมือนเดิม "    ผมตอบ
          " แล้วคิสตี้ล่ะเนื้อหอมเหมือนน้องรึเปล่า "
          " ไม่ต้องมาตอกย้ำเลยนะ!!! "    ผมมองค้อนพี่โอม
          " เปล่าน๊าาาา>.< "    ต้องใช่แน่ๆ ไอ้คีย์มันต้องแย่งความเนื้อหอมของผมไปแน่ๆT•T (พาลซะงั้น)
          " เออ! ให้มันจริง แล้วคุณลุงจะกลับมาวันไหน "
พี่โอมอยู่กับพ่อสองคนส่วนแม่ก็หย่าร้างกันไปชีวิตเศร้าเหมือนกัน(อย่าเพิ่งดราม่าสิ)เลยอยู่กับพ่อแค่สองคน แต่เมื่อสองสามปีก่อน คุณลุวต้องย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัด(เป็นตำรวจ)เพราะเห็นว่าพี่โอมโตแล้วเลยให้อยู่บ้านคนเดียว
          " คงจะปีใหม่ล่ะมั้ง แล้วมาติวที่บ้านพี่มั้ย "
          " เดี๋ยวบอกแม่ก่อนนะ "
          " OK  งั้นนอนห้องเดียวกันนะ ขี้เกียจทำความสะอาด "
ตอนนี้พวกผมมาถึงโรงเรียนแล้วผมและพี่โอมแยกกันเพราะอยู่คนละชั้น  ชั้นมั้ธยมแต่ละช่วงชั้นมีสิบสองห้อง พอผมเปิดประตู
ก็เจอสิ่งที่เจอประจำ
          " เฮ้ย! คิสเตี้ยลงเปล่าวะ "    นั่นไง
          " แกนั่นแหละที่สูงเกินไอ้วายุ "    ตลอดอ่ะมันชอบพูดประโยคที่แสนจะทิ่มแทงใจ จะให้บอกมันอีกกี่ครั้งว่าไม่ได้เตี้ย
ไอ้วายุสูงเกิน นิสัยอ่ะ...ลำเอียงที่ไอ้คีย์สูงเท่าผม ชมมันว่าสูง
ทีผมมาบอกว่าเตี้ย( คิส: 171 , วาย: 182 , โอม: 184 )
          " เอ่อ...น้องครับเข้าห้องผิดเปล่าครับ ตึกนี้ตึกมปลายนะครับ ตึกม.ต้นอยู่อีกตึกหนึ่ง "      ไอ้เวหาคู่หูคูฮา คู่แฝดของวายุ
          " เอ่อ...มิทราบว่ามรึงตาบอดหรอครับใส่ชุดม.ปลายเนี่ย
สูงแค่176ทำเป็นพูดจังนะ "
          " 180 แล้วครับ "    มันพูดยิ้มๆ เจ็บใจนัก! สูงกันหมดเลย
          " ทำไมพวกนายสูงขึ้นทุกวัน แล้วทำไมฉันถึงสูงได้แค่นี้ "
ผมถามด้วยความข้องใจ
          " สงใส DNA เคะของนายมันแรง!! "   เวหาและวายุพูดออกม่พร้อมกัน
          " เคะ เคอะอะไรพูดอะไรอ่ะ "   ผมงงกับคำพูดของพวกมันมากเลยตอนนี้
          " อ้าว...ไม่รู้จักหรอ เดี๋ยวอีกสักพักนายก็จะรู้เองแหละ "  อะไรว้า พูดอะไรที่ลับลมคมในแบบนี้ ไอ้พวกนี้พูดอะไรกัน
ไม่เห็นรู้เรื่อง°•°?