เกิดจากความใกล้ชิด

10.0

เขียนโดย nongfin

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.29 น.

  12 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.37K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ในเวลาเลิกเรียนทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าชมรม เวหากับวายุแน่นอนมันก็อยู่ด้วยกันนั่นแหละ  ชมรมฟุตบอล ส่วนผม...เห็นผมอย่างนี้ผมอยู่ชมรมการแสดงนะครับ แต่...เป็นช่างไฟอยู่หลังเวที-_-   อืม...เอ้อส่วนพี่โอมเห็นบอกว่าอยู่ชมรมคหกรรม เหลือเชื่อเลยใช่ม้าาา~แต่ก็เป็นเรื่องถนัดของพี่เค้าน่ะนะ นอกจากทำอาหารเก่งกับหน้าตาดีแล้วก็ไม่มีดีอย่างอื่นแล้วล่ะ น้องใหม่ม.4 มีแต่คนน่ารักทั้งนั้นเลยมีแต่คนสวยๆเข้าชมรมการแสดง คราวนี้แหละจะได้มีสาวควงกับเค้าสักที รุ่นน้อง

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งประมาณสามสี่คนเดินมาทางผมพร้อมไอ้บาสเพื่อนร่สมห้อง

          " นี่...คิสเป็นช่างไฟคอยควบคุมไฟหลังเวทีมีอะไรก็ปรึกษามันได้มันใจดีคิดซะว่าเป็น'พี่สาว'ก็ได้ "     อ้าวเฮ้ย! 

พูดงี้ได้ไงวะ มรึงตัดอนาคตตูT•T ไอ้บาสเป็นผู้ชายที่ตอแหลมากถึงมากที่สุด ทุกคนในชมรมหันมามองผมแล้วเชื่อไอ้บาสกันเฉยเลย ส่วนผมน่ะหรอไม่รู้จะทำยังไงเลยยิ้มแห้งๆตอบไป

และระหว่างที่ผมกำลังเดินกลับบ้าน

          " เอ่อ...พี่คิสคะ "   ผมหันไปทางด้านหลังตามเสียงเรียก

รู้สึกจะเป็นรุ่นน้องในชมรมชื่อแพทล่ะมั้ง

          " ครับ "

          " คือ...หนูมีอะไรจะถามได้มั้ยคะ "

          " ได้สิครับ "

          " พี่คิสไปทำอะไรมาถึงหน้าเนียนขาวใส

อย่างนี้ล่ะคะ>•<  "   ผมมองหน้าน้องแพทด้วยความอึ้งกิมกี่

ความจริงน้องเค้าก็หน้าใสนะมีแค่สิวนิดๆหน่อยๆ

          " เอ่อ...พี่ก็ไม่ได้ทำอะไรอ่ะครับ มันเป็นกรรมพันธ์ "

ผมขาวได้แม่ครับ

          " อ๋อ~ดีจัง แล้วทำยังไงถึงจะสวยเหมือนพี่คิสล่ะคะ "

อ้าว น้องครับทำไมถึงถามพี่อย่างนี้อ่ะ ใช่อะไรคิด...เพราะ

ไอ้บาสคนเดียว

          " น้องก็สวยนะครับน่ารักดี แค่ดูแลตัวเองอีกนิด "    ตอบแบบนี้ไปละกัน อยากตอบเหลือเกินว่า...ไปเกิดใหม่เป็นผู้ชายสิครับ

          " หรอคะ...ขอบคุณค่า "    แล้วน้องเค้าก็วิ่งไปหากลุ่มเพื่อน อะไรว้าาาาไปไวมาไวซะเหลือเกิน ผมล่ะปวดหัว

          " แม่ครับ...กลับมาแล้วครับ "    แต่ไม่มีเสียงใดจากแม่เจอแต่ไอ้คีย์ คีย์ก็ไว้ผมทรงเดียวกับพี่โอมนั่นแหละ...แต่ดวงดีฮอตเหมือนพี่โอม  ผิดกับผม

          " คีย์แม่อ่ะ "    ผมถามไอ้น้องสาวหรือชาย

          " ไปตลาดอ่ะ กินขนมมั้ย "   มันคุยกับผมอย่างห้าวหาญ

          " เออกินดิ แต่แปลกเนอะแบ่งขนมให้เฮียกิน "   เมื่อก่อนหวงขนมจะตาย

          " เพื่อนในห้องทำมาให้น่ะ แต่เยอะเกินเลยกินไม่หมด เฮียจะกินมั้ย  "    ที่แบ่งเพราะเป็นของเหลือสินะ

          " กินดิ... "

                              

          

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา