นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

-

เขียนโดย romanticsine

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.27 น.

  46 ตอน
  0 วิจารณ์
  41.98K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 14.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

29) โดนหลอก(อีกแล้ว)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

รถลีมูซีน(ของที่บ้านฉันเอง)จอดเทียบหน้างาน  มาถึงนี่แล้วอดที่จะตื่นเต้นไม่ได้แฮะ

 

”“รู้ใช่ไหมว่างานนี้นะคนในวงการมาเฟียมากันเยอะ””   พี่เพชรเอ่ยเสียงเนิบ  ฉันที่ทำหน้าตื่นเต้นอย่างลืมตัวพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะพยายามอยู่ในนิ่งก่อนที่ผมจะเสียงทรง

 

“”แกคงไม่ทำให้ฉันขายขี้หน้านะ””

 

“”รู้แล้วน่า  บ่นมากจริงๆเลย””

 

“”ฟังนะ... ไม่ว่าฉันจะไปไหนแกก็ต้องเกาะฉันไว้””

 

“”รู้แล้วๆ””  ฉันบอกปัดๆ  ประตูเปิดออกฉันก้าวขาเดินลงมาก่อนจะยืดและเชิดหน้าตัวเล็กน้อยเมื่อสายตาของคนอื่นๆเริ่มมองจับจ้องกันแล้ว  ฮิอิ  ภูมิใจ

 

“”ไป””  พี่เพชรกล่าวฉันคล้องแขนพี่เพชรแล้วเดินเข้าในงาน

 

                พี่เพชรถูกทักมากมายไม่ว่าจะเป็นคนสูงอายุกล่าวหรืออายุรุ่นราวคราวเดียวกันพี่เพชรนี่ถือว่าเป็นใหญ่ในวงการนี้เชียวแหละนะ... ใครๆต่างก็นับหน้าถือตาและไม่กล้ามาแหย่เล่นกับพี่เพชรที่เปรียบว่าเป็นมังกรที่หลับอยู่ใต้น้ำ  ถ้ามังกรตัวนี้โดนแหย่เมื่อไหร่ละก็จุดจบของคนพวกนั้นคงไม่พ้นความตาย    ฉันเองก็ถูกถามและทักทายจากผู้ใหญ่หลายๆคน  บ้างก็ถามว่าถ้าเรียนจบแล้วจะสืบสานงานต่อจากพ่อแม่ไหม  ฉันก็ตอบไปว่ารอดูอีกทีก่อน  จริงๆแล้วฉันไม่คิดที่จะทำงานและรับตำแหน่ง ‘เลดี้‘ (หัวหน้าฝ่ายหญิง) หรอก  ฉันคิดว่ามันไม่เหมาะกับฉันเลย 

 

“”พี่เพชร ฉันไปหาของกินก่อนนะ””  ฉันกระซิบบอกพี่ชายที่กำลังถูกสาวๆมากหน้าหลายตาที่เป็นพวกลูกสาวหลานสาวของแก๊งอื่นๆเข้ามาคุยด้วย

 

“”อืมๆ””  แล้วทีงี้ละรีบไล่ฉันเลย  พอได้สาวๆแล้วลืมน้อง  ฉันเดินออกมาและเดินไปเรื่อยๆ  จริงๆไม่ใช่หรอก  ฉันมาหาเวคิน  เขาอยู่ไหนนะ  .....

 

และสายตาของฉันก็ไปสะดุดอยู่ที่ผู้ชายร่างสูงสง่าคุ้นตาที่กำลังยืนคุยกับผู้ใหญ่แล้วก็มีสาวรุ่นๆท่าทางอายุก็คงประมาณฉันที่คล้องแขนตาลุงนั่นอยู่  คงเป็นลูกสาวละมั้ง  เวคิน... หล่อมากเลยแฮะ!*0* ชุดสูทสีดำเมื่อวางอยู่บนเรือนร่างที่ดีของเขาแล้วมันช่างลงตัวเสียนี่กระไร  ทรงผมที่แต่ก่อนยุ่งๆ  บัดนี้ถูกเซ็ทให้เรียบตามแบบฉบับลูกคุณชาย  อยากจะเดินเคียงข้างนายจังแฮะ  วันนี้ฉันเหมาะสมที่จะเดนข้างนายแล้วรึยัง

“ "คุณคริสตัลใช่ไหมค่ะ  ขอถ่ายรูปหน่อยนะค่ะ”"  ฉันละสายตาจากเวคินมาอย่างรวดเร็ว  นักข่าวรีบกดชัตเตอร์

 

อย่างรวดเร็ว  อ๊าย!ยัยบ้า  ฉันยังไม่ทัน เก๊กเลย  ถ้าหน้าฉันหลุดออกไปแบบทุเรศนะฉันจะสั่งฆ่าเลยหนิ

 

“"เพชรชุดนี้ได้มาได้ยังไงค่ะ”" นักข่าวยื่นไมล์เข้ามาจ่อปากฉัน

 

“"อะเอ่อ"”  ยังไม่ทันจะตอบอีกคนก็เข้ามาแทรก

 

"“เพชรชุดนี้เป็นเพชรประจำตระกูลภักดิ์วิรัศการณ์ไม่ใช่เหรอค่ะ"  คนที่จะได้สวมมันคือเจ้าสาวของคุณพายัพไม่ใช่เหรอค่ะ...” 

 

อะไรกันเนี่ย  เพชรนี่!ระหรือว่า...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา