นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

-

เขียนโดย romanticsine

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.27 น.

  46 ตอน
  0 วิจารณ์
  42.08K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 14.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

28) ว๊าย!ตื่นเต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
พอเลิกเรียนเสร็จปุ้บฉันก็หายตัวไปทันทีอย่างรวดเร็ว  แน่นอนละ  วันนี้ฉันให้คนที่บ้านมารับ...
 
บอดีการ์ดสุดหล่อทึ่มนั่นแหละ  ฉันรีบกลับบ้านแล้วไปแต่งตัวทันที  จ้างช่างเสริมสวยที่จ้างเป็นประจำมา  ใช้เวลาไปหลายชั่วโมงเหมือนกัน  พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้วความมืดเข้าปกคลุม  มีเพียงแสงจันทร์สีนวลผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง
 
“”เรียบร้อยแล้วค่ะ””  ช่างเสริมสวยเอ่ยขึ้นและยิ้มอย่างชื่นชมกับฝีมือการทำงานของเธอไม่เคยตก  ฉันยิ้มอย่างพอใจกับการแต่งหน้าที่เข้ากับชุดเดรสเกาะอกสั้นเหนือเข่าสีแดงเพลิงระบายลูกไม้รอบอกระหว่างอกเว้าเล็กน้อยเผยเนินอกเอิบอิ่มให้พ้นเนื้อผ้าชั้นดีอย่างพอเหมาะ... ผมยาวถูกดัดเป็นลอนใหญ่ๆก่อนจะมัดเป็นมวยขึ้นสูงมีเพียงลูกผมเพียงเล็กน้อยที่ตกลงมาละต้นคอให้ดูไม่เรียบจนเกินไป  เผยให้ลำคอระหงส์ขาวเนียน  ใบหน้าใสอ่อนบัดนี้ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางราคาแพงอย่างเหมาะเจาะไม่ดูเข้มจนแก่เกินวัยแล้วก็ไม่ดูเป็นเด็กจนเกินไป ริมฝีปากทรงกระจับถูกทาด้วยอุทัยทิพย์สีแดงสดก่อนจะเคลือบด้วยลิปสติกมันเงาวับน่าจุมพิต  ขนตายาวงอนทาทับด้วยมาคาล่าโดยไม่ต้องพึ่งขนตาปลอมเลยสักนิด.... แฮะๆๆ  ฉันสวยจริงๆเลย  ภูมิใจจัง
 
“”อย่าจับหน้าแบบนั้นสิค่ะคุณหนู  เดี๋ยวก็เละหมดหรอกค่ะ””     ช่างเสริมสวยเตือน  ฉันยิ้มเจือๆ  ลืมตัวเลยเผลอจับหน้าจับตา  ดูสิๆผมฉันก็ส๊วยสวย... ฮิฮิ
 
“”นี่ค่ะเครื่องเพชร””  ว่าจบสาวใช้ในบ้านก็เปิดกล่องกำมะหยีสีแดงออก  เพชรของพาสเตอร์...
 
“เ”หมาะกับคุณหนูมากเลยนะค่ะ””  สาวใช้กล่าวพร้อมกับทาบสร้อยเพชรน้ำดีลงบนคอของฉัน  สวยจริงๆด้วยแฮะ  ทำไมมันเหมาะกับชุดนี้จัง  เหมือนกับว่าพาสเตอร์จงใจเลือกให้เหมาะกับชุดนี้ทั้งๆที่เขาก็ไม่รู้นี่หน่าว่าฉันจะใส่ชุดอะไรและสีไหนไปในงาน...
 
“”เพชรนี่... มันคือ””  ช่างเสริมสวยเอ่ยเสียงเบา  ฉันมองเขาอย่างแปลกใจ  คืออะไรเหรอ?
 
“”เสร็จรึยัง””  แล้วพี่เพชรก็เดินเข้ามาโดยไม่เคาะประตู  หล่อจังเลย!ทำไมพี่เพชรหล่อแบบนี้เนี่ย  อยู่ด้วยกันมาตั้งนานเพิ่งมองเห็นความหล่อของพี่ก็วันนี้
 
“”ฉันขอเตือนว่าถ้านี่คือห้องของเจ้าสาวที่กำลังเตรียมตัวจะเข้าพิธีแต่งงานกับพี่ฉันคิดว่าพี่คงโดนตบ”” 
 
“”พูดมากจริงเด็กคนนี้... เธอใช่ยัยเด็กดื้อนั่นจริงเหรอ””  พี่เพชรหรี่ตามองอย่างสำรวจ
 
“”ใช่นะสิค่ะคุณล้อมเพชร... ดิฉันคือ นางสาวคริษมายัน  ฤทธิ์เลิศธาราราม” ”  ฉันแนะนำตัวอย่างประชดพี่ชายก่อนจะโค้งตัวเล็กๆ
 
“”ท่าทางบ้าๆแบบนี้สงสัยจะไม่ผิดคนแฮะ””  พี่เพชรหัวเราะก่อนจะเดินเข้ามาหาฉัน
 
“”เพชรนี่... เธอไปเอามาจากพาสเตอร์เหรอ””   พี่เพชรจ้องมองที่คอฉัน
 
“”ใช่ เขาให้ยืม”  เหมาะกับฉันไหม”    
 
“”เหมาะสิ  เหมาะแบบไม่น่าเชื่อเลย” ”
 
“”พูดงี้หมายความว่าไงฮะพี่เพชร””  ชอบหาเรื่องจริงๆเลยพี่คนนี้หนิ
 
“”เปล่า... เลือกแล้วสินะ””  แล้วพี่เพชรก็พึมพำอะไรสักอย่าง  ฉันก็ไม่ได้สนใจนักหรอกยืนยิ้มกับตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจกอย่างปิติ
 
“”วางตัวถูกใช่ไหม””   พี่เพชรเอ่ยถาม  ฉันคล้องแขนพี่ชายและเดินไปพร้อมๆกัน
 
“”ถูกสิ””  ฉันตอบและยิ้มแก้มปริ  อยากเจอเวคินเต็มทนแล้ว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา