This Love หนุ่มน้อยป่วนหัวใจรุ่นพี่สุดหล่อ
เขียนโดย 
คีมครับเรียกขมก็ได้
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.36 น.
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) บทที่8แนะนำตัวกับครอบครัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่8
"เฮ้อ สอบเสร็จซะที"เสียงฆีตะถอนหายใจอย่างโลงอกพลางมองไปทางสนามหญ้าขนาดใหญ่ของโรงเรียนผม
ซึ่งมีนักเรียนบางกลุ่มไปยืนถ่ายรูปบ้าง เดินเล่นบ้าง
"ปิดเทอมนี้จะไปเที่ยวไหนกันไหม"เสียงเฟรนถามแล้วหันมามองหน้าพวกผม
"ไม่รุดิ"ผมตอบก่อนจะหันไปมองรอบๆตัวซึ่งมีนักเรียนเยอะแยะไปหมด
"ไปเที่ยวกับแฟนอ่ะดิแกอ่ะ"
"บ้าเหรอยังไม่รู้เลย"
"โน้นไงมาแล้ว"ออกัสพูดพลางชี้ไปทางสนาม ซึ่งพี่คิวกำลังวิ่งมาทางนี้ ไม่ต้องถามมาหาผมแน่นอน เวลาอยู่กับ
ผมสองคนพี่คิวก็ดูจะอ่อนโยน แต่เวลาอยู่กันหลายๆคนพี่คิวกลับดูขรึมทำอะไรก็ต้องจริงจัง
"พี่ขอตัวซีลก่อนนะครับ จะไปเที่ยวไหรกันก็ขอให้สนุกนะครับ"พี่คิวดึงมือผมให้ลุกขึ้นก่อนจะลากให้เดินตาม
"ไปเที่ยวไหนอย่าลืมโทรมาบอกบ้างนะ"ผมตะโกนสุดเสียงเพื่อให้เพื่อนๆได้ยิน
"ปล่อยได้แล้วครับ ซีลเจ็บข้อมือ"ผมพูดแล้วสะบัดข้อมือพี่คิวออกเพราะเริ่มรู้สึกส่าเจ็บข้อมือ
"พี่ขอโทษ"
"ว่าแต่พี่จะพาซีลไปไหน"ผมนั่งลงมองหน้าผู้ชายสุดหล่อตรงหน้าที่ยืมมองผมด้วยแววตาคู่สวยนั่น
"พี่จะไปส่งที่บ้าน จะให้ซีลพาไปแนะนำตัวกับพ่อแม่ไง"
"อะไรนะ"พี่คิวจะให้ผมพาไปแนะนำตัวกับพ่อกับแท่ที่บ้าน จะทำไงดีล่ะ ยังไม่ได้เตรียมพร้อมเลย
"ได้ยินไม่ผิดหรอก โอเคนะ"
"แต่มีข้อแม้ครับ"
"อะไรล่ะ"
"ปิดเทอมนี้พี่ต้องพาซีลไปเที่ยวเซ็นทรัล"
"แค่เซ็นทรัล ใกล้แค่นี้เอง ไปบ่อยๆยังได้เลย
"จริงนะครับ"ผมรู้ตัวว่าตอนนี้ตาตัวเองคงกำลังเปล่งประกายอยู่อย่างแน่นอน ถึงแม้เซ็นทรัลจะอยู่ไม่ไกลแค่ผมก็
ไม่ค่อยได้ไปบ่อยนีก เพราะผมไม่รู้จะไปกับใคร เพื่อนก็ไปเดินบ่อยจนเบื่อ ผมก็เลยต้องหาโอกาสที่จะไปเอง
"งั้นไปบ้านซีลกัน"ผมรีบลุกขึ้นเดินมุ่งไปยังประตูโรงเรียน
"แม่ครับซีลกลับมาแล้วครับ"ผมตะโกนแหกปากเสียงดัง
"จ้ะๆจะตะโกนทำไมล่ะลูก"แม่เดินลงมาจากข้างบนก่อนจะยิ้มให้ผมกับพี่คิว
"เพื่อนเหรอลูกทำไมแม่ไม่เคยเห็นหน้าเลยล่ะ"
"อ๋อ ไม่ใช่เพื่อนครับแม่ นี่แฟนซีล"
"ห้ะ อะไรนะลูก แฟนซีลงั้นเหรอ"
"ใช่ครับ สวัสดีครับแม่"คราวนี้พี่คิวตอบแทนก่อนจะยกมือขึ้นไหว้แม่
"หล่อจังเลยค่ะน้องซีล"เสียงพี่หวานพูด ตอนนี้พี่หวานกับพี่กิ๊กมองเป็นคิวเป็นตาเดียวกันเลย ก็หล่อจริงๆนี่เนอะ
"พอเลยหวาน กิ๊ก ไปทำงานต่อเลยไป"แม่ออกคำสั่ง
"ค่ะ คุณนาย"พี่กิ๊กกับพี่หวานต่างก็แยกย้ายไปทำงานของตนเองทันที
"ว่าแต่ชื่อไรล่ะจ๊ะ"แม่มองหน้าพี่คิวอย่างปลื้มปริ่ม
"ชื่อคิวเทนครับ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับคิวจะดูแลน้องให้ดีที่สุดเลย"
"จร้า งั้นเดี๋ยสแม่ไปทำกับข้าวไว้ให้นะจ้ะ"พูดเสร็จอม่ก็เดินเข้าครัวไป ปล่อยให้ผมยืนอยู่กับพี่คิวสองคน รู้สึกเขิน
กับคำพูดเมื่อกี้ของพี่คิวจังเลยแฮะ
"พี่คิวขึ้นห้องกันเถอะครับ"
"แหม๋ ติดใจถึงขนาดชวนจึ้นห้องเลยเหรอ"
"พี่คิวบ้า งั้นก็อยู่ล้างล่างนี่แหละไม่ต้องไปข้างบน"พูดเสร็จผมก็เกินขึ้นห้องแล้วก็ได้ยินเสียงพี่คิววิ่งตามหลังมา
"อ่ะ พี่ซี"ผมอุทานด้วยความตกใจเมื่อดันเดินไปชนแผงอกพี่ซีเข้า
"เดินไม่ระวังเดี๋ยวก็หกล้มหรอก"พี่ซีดุผมแล้วเดินไปทางบันได
"เฮ้ย นี่แกเป็นใครเนี่ยแล้วเข้ามาอยู่ในบ้านฉันได้ยังไง"พี่ซีตกใจเมื่อจู่ๆก็ดันเดินไปเจอพี่คิว เมื่อเห็น
อย่างนั้นผมจีบรีบไปดีงมือพี่คิวให้เดินมาอยู่กับผม
"นี่พี่คิวครับ แฟนซีลเอง"
"อ๋อเหรอ ยินดีที่ได้รู้ตักล่ะกันนะ"พูดเสร็จพี่ซีก็เดินลงบันไดไป
"พี่ชายเหรอ หน้าคล้ายกันเลย"ผมหันไปมองพี่คิวที่ตอนนี้เอาแต่มองสำรวจบ้านผม
"เข้ามาๆ"ผมเปิดประตูก่อนจะเดินเข้ามาในห้องแล้วเรียกให้พี่คิวเข้ามา
"ห้องเรียบร้อยดีนี่"
"แน่นอน ห้องซีลเรียบร้อยอยู่เลย"ผมหันไปพูดก่อนจะแสยะยิ้ม
~~โป๊ก~~
"โอ้ย พี่คิวซีลเจ็บนะ"ผมโวยวายเมื่อจู่ๆพี่คอวก็เขกหัวผม
"ฮ่าๆๆๆๆ"พีคิวขำก่อนจะลูบหัวผมเบาๆ ผมมองสบตาคู่สวยของพี่คิวก่อนที่พี่คิวจะประกบริมฝีปาก
เนียนนุ่มลงมาอย่างแผ่วเบา
"ไม่เอาๆ"ผมดันตัวพี่คิวออกก่อนจะจุ๊บแก้มแทน
"คืนนี้พี่นอนกับซีลได้มั้ยครับ"พี่คิวพูดอ้อนก่อนจะกอดผมแล้วเอาหน้ามาซุกที่คอ ไปมาๆ
"ได้ครับ แต่มีข้อแม้"
"ข้อแม้อะไร"
"พรุ่งนี้เซ็นทรัล"
"ได้เลย"
"ปล่อยนะ จักจี๋"ผมนอนดิ้นไปมาด้วนงยความรู้สึกจักจี๋เมื่อพี่คิวเอาหน้ามาซุกคอผมอีกครั้งแล้วถูไปถู
มา ก่อนที่ผมจะหมดแรงและนอนเฉยๆให้พี่คิวขึ้นคร่อม
"จะทำไรอ่ะพี่คิว"
"จุ้ๆอย่าเสียงดังไป"
"ไม่เอา ปล่อยๆ"ผมขัดขืาเพราะรู้ว่าพี่คิวจะทำอะไร แล้วก็รู้ว่ามันใหญ่เกินกว่าที่ผมจะรับไหว
"ไม่รอดหรอกซีลเอ๋ยยยย"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
