ก็อกๆ หัวใจห้องนี้มีคนอยู่รึเปล่าครับ [Yaoi]

ย้อนไปเมื่อคืนหลังกลับมาจากโรงพยาบาล

 

“น้องน้ำหนึ่งทำอะไรนะครับ”พี่แดนถามผมที่กำลังดื่มน้ำเย็น

 

“ดื่มน้ำเย็นไงพี่แล้วก็เรียกผมหนึ่งเฉยๆก็ได้”พอพูดเสร็จผมก็ดื่มน้ำเย็นโชว์พี่แดน

 

“เป็นลมมากินน้ำเย็นถ้าเป็นไข้จะทำยังไง”พี่แดนทำเสียงดุ

 

“โห่ พี่แดนผมออกจะแข็งแรงไม่เป็นอะไรหรอก”

 

“แล้วที่เป็นลมวันนี้ละ”

 

“อันนั้นมันเพราะว่าเมื่อคืนผมตื่นเต้นจนนอนไม่หลับต่างหาก”ผมเถียงพี่แดนข้างๆคูๆ

 

“คร้าบๆ”พี่แดนตอบรับเพราะขี้เกียจที่จะเถียงกับผมไปมากกว่านี้

 

“ถ้าพรุ่งนี้เป็นไข้มาพี่จะจับตีก้นเสียให้เข็ด”

 

“ไม่มีทางหรอก แบร่ !” พอผมพูดเสร็จผมก็รีบวิ่งเข้าห้องทันที พร้อมกับได้ยินเสียงพี่แดนโวยวายอยู่ข้างนอก

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

วันนี้ตอนเช้าของผมช่างไม่น่าภิรมย์เสียเหลือเกินผมตื่นมาพร้อมกับอาการปวดหัวและเมื่อยตัวอย่างหนักหน่วงรู้อย่างนี้เชื่อที่พี่แดนพูดก็ดีหรอกTT

 

“น้ำหนึ่งสายแล้วนะออกมาได้แล้ว”พี่แดนยืนพูดอยู่หน้าห้องผม

 

“ผ ผมไม่สบายเเค่กๆ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งและเบาจนไม่รู้ว่าพี่เขาจะได้ยินรึเปล่า

 

“พี่ขอเข้าไปนะ”พี่แดนเปิดประตูและเข้ามาในห้องผมและเดินมาหาผมที่เตียงและเอามือแตะหน้าผากผม

 

“ตัวร้อนจี๋เลย”พี่แดนพูดพึมพำก่อนที่จะเอาเก้าอี้มาวางไว้ข้างเตียงผมและเดินออกจากห้องไปพร้อมกับเสียงกุกกัก

 

“มาแล้วครับ”พี่แดนเดินกลับมาพร้อมกับโจ๊กร้อนหอมฉุยก่อนที่จะนั่งข้างเตียงผมวางโจ๊กและช่วยพยุงผมขึ้นนั่ง

 

“อ้าม!”พี่แดนเป่าโจ๊กไล่ความร้อนก่อนที่จะเอามาจ่อปากผมพร้อมกับทำเสียงอ้ามผมก็เลยอ้าปากกินโจ๊กที่พี่แดนป้อน จนกินหมดไปครึ่งชามก็เกิดอาการอิ่มขึ้นมาซะงั้น

 

“อื้อ!ไม่เอาแล้วอิ่ม”ผมส่ายหน้าหนีพี่แดนที่จะป้อนผมอีกคำ

 

“กินอีกคำนะคนเก่ง”

 

“อีกคำเดียวนะ”ผมพูดด้วยเสียงออดอ้อนเวลาผมป่วยผมจะชอบอ้อนและก็ขี้แยกับเอาแต่ใจเอามากๆ

 

“ครับคำสุดท้ายจริงๆ”พี่แดนพูดพร้อมกับพยักหน้า

 

“อ้าม!” ผมอ้าปากกินคำสุดท้าย ก่อนที่พี่แดนจะส่งน้ำพร้อมกับยาให้

 

“แค่กๆ ไม่กินไม่ได้หรอ”ผมทำเสียงอ้อนพี่แดน

 

“ไม่ได้ครับต้องกินถ้าเป็นหนักขึ้นมาจะทำยังไง”พี่แดนทำเสียงดุ

 

“พี่แดนดุเค้า ฮึอฮือออออออออ” พี่แดนเห็นผมเป่าปี่ก็ถึงกับตกใจก่อนที่จะรีบโอ๋ผมทันที

 

“โอ๋ๆไม่ร้องนะครับ”พี่แดนพูดและลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน

 

“ถ้าน้ำหนึ่งกินยาพี่จะเปิดนารูโตะให้ดูเอาไหมครับ”พี่แดนพูอย่างเอาใจผม

 

“ฮึก นารูโตะ หย๊อ” -3- ผมหยุดสะอื้นพร้อมกับทำท่าคิดพร้อมกับทำปากยื่น

 

“ก็ได้”พอพูดเสร็จผมก็รีบเอายาเข้าปากตามด้วยน้ำ

 

“ขมอ่ะแหวะยาไม่อาหย่อยเลยสู้ลูกอมก็ไม่ได้”T^T ผมเบะปากก่อนที่จะโดนพี่แดนเอาเจลลดไข้มาแปะหน้าผากผม

 

“พี่แดนๆ”ผมดึงเสื้อพี่แดน

 

“มีอะไรหรอครับ”

 

“นอนเป็นเพื่อนเค้าหน่อยเค้าไม่อยากอยู่คนเดียว”

 

“ไม่ได้หรอ”พูดเสร็จผมก็เอียงคอและทำหน้าอ้อนพี่แดน

 

“ได้สิครับแต่พี่ขอไปเปลี่ยนเสื้อก่อนเดี๋ยวพี่มา”พี่แดนพูดพร้อมกับหันหลังแต่ก็หยุดเดินเพราะมือของร่างบางดึงเสื้อเขาอยู่

 

“ไม่เอา เค้าไม่อยากอยู่คนเดียวเพราะฉะนั้นเค้าไปด้วยน้า”

 

“ถ้าหนึ่งตามพี่ไปหนึ่งจะเจอมังกรตัวใหญ่น่ากลัวมากๆอยู่ในห้องเพราะฉะนั้นรอพี่อยู่ห้องนี้แหละเด็กดี”

 

“เค้าอยากเห็นมังกรพาเค้าไปด้วยน้าๆ”ผมเอาหน้าถูแขนพี่แดนอย่างอ้อนๆ

 

“งั้นเอาอย่างนี้ตอนที่พี่ไปเปลี่ยนเสื้อเดี๋ยวพี่จะเปิดนารูโตะให้ดูตามที่สัญญาโอเคไหมครับ”

 

“นารูโตะ!!! หรอเอาอย่างนั้นก็ได้แต่พี่แดนต้องมาหาเค้าเร็วนะ” พอผมพูดเสร็จพี่แดนก็เดินออกจากห้องและเดินกลับมาพร้อมกับแผ่นซีดีนารูโตะ

 

“ช้า!!!”ผมพูดก่อนที่จะพองลมที่แก้ม

 

“พี่ขอโทษครับ”พี่แดนพูดพร้อมกับเปิดการ์ตูนเรื่องนารูโตะ

 

“เย้ๆ”

 

ช่วงที่ร่างบางสนใจทีวีแดนก็แอบออกมาจากห้องและเข้าไปในห้องตัวเองและเปลี่ยนเสื้ออย่างรวดเร็วก่อนที่จะโทรหาสิงหาว่าไม่ไปมหาลัยเพราะน้ำหนึ่งไม่สบายพอแดนเดินไปถึงห้องก็ต้องรีบเปิดประตูเพราะเขาได้ยินเสียงน้ำหนึ่งร้องไห้

 

“ฮึกฮืออออออออออออ”น้ำหนึ่งสะอื้นตัวแรงเพราะตอนที่ดูนารูโตะแล้วมองหาพี่แดนแล้วไม่เจอ

 

“น้ำหนึ่ง”พี่แดนเรียกชื่อผมก่อนที่จะวิ่งมากอดผมที่ร้องไห้พร้อมกับลูบหัว

 

“ฮึกพี่แดนใจร้ายทิ้งเค้าฮืออออ”ผมพูดพร้อมกับกอดพี่แดนสะอื้น

 

“ชู่ว! หยุดร้องไห้ได้แล้วพี่อยู่นี่แล้วไงครับหยุดร้องได้แล้วตาบวมแล้วเห็นไหม”พี่แดนพูดก่อนที่จะคลายกอดผมพร้อมกับเอามือลูบเปลือกตาผมอย่างโยนและจูบอย่างแผ่วเบาบนเปลือกตาผม

 

ตึกตักตึกตักผู้ชายคนนี้จะทำให้หัวใจเต้นเร็วไปถึงไหนกัน

 

“พี่แดนสัญญากับเค้าก่อนว่าจะไม่ทิ้งเค้า” ผมยื่นนิ้วก้อยให้พี่แดน

 

“ครับพี่สัญญาว่าจะไม่ทิ้งน้ำหนึ่งไม่อะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม”พี่แดนยื่นนิ้วก้อยมาเกี่ยวนิ้วผม

 

“นอนได้แล้วเด็กดื้อ”พี่แดนพูดก่อนที่จะปิดนารูโตะและล้มตัวนอนบนเตียง

 

“เค้าไม่ใช่เด็กดื้อนะ”ผมพูดก่อนที่จะล้มตัวนอนตอนนี้หน้าผมกับพี่แดนห่างกันแค่คืบทำให้ผมรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆของพี่แดน

 

“กอดหน่อย”พอผมพูดเสร็จพี่แดนก็กอดผมตามที่ขอพร้อมกับแขนผมที่กอดพี่แดนคืน

 

ทำไมกันนะผมถึงรู้สึกดีรู้สึกสบายในอ้อมแขนนี้กันนะ

 

 

 

แต่ว่าตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วขอไปนอนก่อนนะครับzZZ

 

.

 

.

 

.

 

ขอโทษที่อัพช้านะค่ะพอดีไข่เจียวติดธุระพอเสร็จธุระเเล้วรีบอัพลงเลย(ยังได้ตรวจคำผิดนะค่ะเจอคำผิดตรงไหนคอมเม้นบอกไข่เจียวได้เลยนะค่ะเพราะเวลาอ่านจะได้ไม่สะดุดกัน)

 

เม้นติชมเป็นกำลังใจให้ไข่เจียวด้วยน้า รักรีดเดอร์มั๊กจุ้บ

 

เพลงอาย