ก็อกๆ หัวใจห้องนี้มีคนอยู่รึเปล่าครับ [Yaoi]

“อืม”ผมตื่นขึ้นมาก็พบว่าข้างกายไม่มีพี่แดนผมก็เริ่มเป่าปี่ทันที

“ฮึกฮือออออแค่กๆฮืออออ”ผมร้องไห้ไปไอไปอย่างเจ็บคอ

“น้ำหนึ่งเป็นอะไรครับ” พี่แดนวิ่งหน้าตาตื่นพร้อมกับถ้วยโจ๊กเข้ามาในห้องผมก่อนที่จะวางถ้วยโจ๊กและกอดปลอบผมอีกครั้ง

“เป็นอะไรครับคนเก่ง”

“ฮึกฮืออพี่ฮึกแค่กๆแดนทิ้งเค้า”ผมร้องไห้ทุบหลังพี่แดนไปก่อนที่จะคลายอ้อมกอด

“พี่ไม่ได้ทิ้งน้ำหนึ่งครับแต่พี่ไปทำโจ๊กให้น้ำหนึ่งกินไงเห็นไหม”พี่แดนยกถ้วยโจ๊กให้ผมเห็นก่อนที่จะเป่าโจ๊กไล่ความร้อนและเอามาจ่อที่ปากผม

“หึ”ผมหันหน้าหนีโจ๊ก

“ไม่แค่กๆกินโจ๊ก”ผมพูดอย่างเอาแต่ใจโจ๊กทำผมร้องไห้ผมแถมเอาพี่แดนไปอีกจะไม่แดกโจ๊กอีกต่อไปแล้ว

“อ้าว!งั้นจะกินอะไรละครับ”

“ไอติม”พอพูดเสร็จผมก็ยิ้มกว้าง

“ไม่ได้ครับยังป่วยอยู่เลยจะกินไอติมได้ยังไง”พี่แดนทำเสียงดุ

“ไม่สนจะกินไอติมแค่กๆจะกิน”

“ถ้าหายหวัดพี่จะพาไปกินไอติมโอเคไหมครับ”

ผมไม่ตอบแต่ส่ายหน้าแทน

“จะกินตอนนี้”ผมพูดอย่างเอาแต่ใจ

“งั้นระหว่างไอติมกับพี่น้ำหนึ่งเลือกอะไรครับ”ผมทำท่าคิดก่อนที่จะตอบ

“2อย่างไม่ได้หรอ”ผมทำหน้าอ้อน

“ไม่ได้ครับ”

“งั้นเค้าเลือก…….พี่แดน”ผมพูดประโยคท้ายอย่างแผ่วเบา

“น่ารักอย่างนี้ไงพี่ถึงตัดใจไม่ลง”พี่แดนพูดแล้วยิ้ม

“อ้าม กินเร็วจะได้พักผ่อน”พี่แดนถือโจ๊กจ่อปากผม ผมก็เลยกินที่พี่ป้อนตามด้วยยาTT

.

.

.ขณะที่ผมนอนอยู่ผมก็รู้สึกว่าอะไรเย็นๆมาป่วนเปียนแถวคอ

“อือ”ผมเอามือปัดอย่างรำคาญ

“ไม่ดื้อนะครับพี่แค่จะเช็ดตัวให้”พอพี่แดนพูดจบผมก็หลับไปเลย

Z

Z

Z

.

.

.

.

มาเเบบสั้นๆค่า5555

*ประกาศ*

รีดเดอร์อ่านนิยายเราเเล้วรู้สึกว่าตัวหนังสือเล็กไปมีคำผิดหรือมีปัญหาตรงไหนคอมเม้นบอกเราได้เลยน้าาาา เพราะเราจะได้เเก้ไขให้เเบบด่วนจี๋ไม่ต้องกลัวเรานะ เราฉีดยาเเล้วเเต่ขอเเค่อย่าเป็นคำหยาบก็พอ ไข่เจียวบอบบาง 5555