ยัยติ่งต่องกับเจ้าชายเย็นชา

>>วันจันทร์<<<
"หนูไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ คุณแม่คุณพ่อ"วันนี้พ่อฉันอยู่บ้าน สงสัยไม่มีงานด่วนมั่ง
"จ้าลูกรัก โชคดีนะจ้า"แม่พูด
"ตั้งใจเรียนนะลูก เอ่อแล้วลูกต้องทำความรู้จักกับดิเกอร์รี่ให้มากๆนะ"พ่อพูด
"หวาดดีค่ะ"โธ้พ่อทำไมนะ ต้องให้ฉันทำแบบนั้นด้วย ชิส์ไอ่หน้าหล่อ ฉันเกลียดแกกกกก
>>>ถึงโรงเรียนแย้ว<<<
เอ๊ะนั่นเอมอลกับแมนนี่หนิ ไปทักดีกว่า
"hiเอมอล/แมนนี่"
"hiวีนัส มาแต่เช้าเรยนะ"แมนนี่พูด
"นี่ๆเรื่องจริงหรอ ที่เธอจะแต่งงานกับดิเกอร์รี่นะ"
"เฮ้ยย เทอรู้ได้งายงะ แล้วใครรู้เรื่องนี้บ้าง โอ้ยตายแน่ๆ"
"คือว่าดิเกอร์รี่เค้าบอกเราหนะ แต่มีแค่เรา2คนเท่านั้นที่รู้จะ"
"นายนั่นเนี่ยนะ บอกพวกเทอ" ชิส์อยากแต่งงานกับฉันก็ไม่บอก ต้องไปประกาศด้วย คริๆ(ประกาศตรงไหนฟะ นังปัญญาอ่อน)><
"เข้าห้องกันเถอะ ไปเอมอล/วีนัส"
"จ้า/ค๊าบบ"
ง่ะ ฉันอยากออกไปนอกห้องจริงๆเรย เพราะนายนั่นยืนอยู่ที่โต๊ะมองหน้าฉัยอยู่ งี้ๆ
"มองอะไรยะ"ฉันถามนาย หล่อนั่น
"......><"
"ชิส์"
อ่าา อาจานย์มาแล้วเหอะนั่งฆ่าเวลาตั้งนาน ช้าจริงเรย คนยิ่งเขินๆอยู่><
"เอาล่ะนักเรียนคือ เรื่องทัศนศึกษานอกสถานที่เราจะเร่งกิจกรรมให้เร็วขึ้นนะ ซึ่งวันที่จะไปก็คือวันพุธนี้นะจ๊ะ นักเรียน"
"ห๊ะ มีอย่างนี้ด้วยหรอเอมอล"
"ใช่จ๊ะ เค้าจัดทุกปี แต่ปีนี้ทำไมเร็วจังนะ
"นักเรียนจะที่ที่เราจะไปก็คือเกาะคาเมะนะ มีกติกา2ข้อคือ
1.นักเรียนต้องจับคู่ไปนะ
2.จะมีเกมให้เล่นเมื่อถึงเกาะคนเมะนะจ่ะ"
"ค่ะ/คับ"
"ดีมากนักเรียนทุกคน เราจะประชุมกันใหม่พรุ่งนี้นะจะ"
"เอาล่ะมาเข้าเรื่องเรียนกันเรยจ่ะ"
>>>>>>พักเที่ยง<<<<<
"อืออ อิ่มจังเรย อาหารที่นี้ตักให้น้อยจัง(อะไรว่ะตักให้น้อยแต่อิ่มจัง บ้าแล้วนางเอก)
"เอ่อนี้เราเลือกคู่ให้แล้วนะ"เอมอลพูด
"หึ ว่ามาสิ ฉันคู่เทอใช่ไหมเอมอล"
"ปาว เทอคู่ดิเกอร์รี่ ส่วนฉันคู่แมนนี่ ok"
"อ่าว ทำไมล่ะ เอมอล"
"ก็ฉันกับเอมอลเป็นแฟนกันเนี่ย"แมนนี่พูด
"แต่ ไม่ๆ"
"หรือว่าเทอจะให้ครูจัดให้ แต่ไม่รู้ว่าเทอจะได้คู่ใครนะบางทีได้คู่กับพวกเอ่ออะไรพวกนั่น"
"นายว่าไงล่ะ ดิเดอร์รี่"ฉันถามเค้า
"....แล้วแต่"
-0-พูดแค่เนี่ยนะ ไอ่ใบ้เอ่ยแต่หล่อนะ
"บางทีพวกเทอคู่กันจะได้ทำความรู้จักกันมากขึ้นไง"เอมอลพูด
"ฉันเห็นด้วยนะ"นายแมนนี่พูดทันที
"อือๆ ก็ได้"จริงแล้วฉันเนี่ยอยากคู่นายนั่นจะตาย ถ้าไม่ติดว่าต้องแต่งงานกันฉันก็ชอบนายนั่นแล้วแหละ(เอ่อฟังแปลงๆนะ)
>>>>>>ตอนเย็น<<<<
"บายฉันกลับบ้านก่อนะ"เอมอลกับแมนนี่พูด สงสัยอยู่บ้านหลังเดียวกันมั่ง5555
"เทอล่ะไม่กลับหรอ"แมนนี่ถาม
"คือฉันรอคนขับรถกนะ ปานนี้แล้วยังไม่มาเรย"
"อืมไปนะ"
"จ้า"นั่งรอ20นาทีแล้วทำไมไม่มาอีกนะ 4โมงแล้วเนี่ย โอ้ยมาถึงเมื่อไหร่เจอดีแน่
"นี่เทอ"
"อาว นายเองหรอดิเกอรี่"
"ทำไมไม่กลับบบ้าน"
"รอคนขับรถอยูหนะ"ขณะที่พูดอยู่ฉันก็มองรถของนายนั่น เท่ชะมัดรุ่นอะไรฟะ แพงแน่เรย สีดำป้ายแดงด้วย
"ขึ้นมาฉันไปส่ง"
"ไม่เอาหล่ะ ฉันรอดีกว่า"โอ้ยอยากไปกับนายจะแย่แล้วเนี่ย555
นายนั่นลงมาจากรถแล้วลากฉันไปขึ้นรถ โอ้ยชอบชะมัด ฉันทำเป็นปฎิเสธนิดๆแหละ
แต่ใจฉันอยากไปมาๆเรย
>>>....<<<<17.5นาทีผ่านไป
ถึงแล้ว เร็วชะมัด โครตเกร็งเรยนั่งมากับนายนี่ เงียบตลอดทางเรยงะ
"นี่ ขอบใจมากนะ"
"อืม"
ไปสิรออะไรอยูฟะ ชิ้วๆๆๆๆเเค่ยวพ่อมาเห็นต้องให้นายเข้าไปในบ้านด้วยแหงๆเลย
เอี้ยว แอง(เสียงเปิดประตู)
"ทำไมบ้านเงียบจังฟระ"
"แม่ พ่อ "เปิดไฟก่อนดีกว่า ปิ้งๆ กระดาษอะไรว่ะ เขียนว่า..
พ่อกับแม่ต้องเครียงานนะจ่ะวันนี้คงจะกลับดึกแหละ คนขับรถพอดีแม่ให้ไปทำงานอยู่
นะจ๊ะ ขอโทษด้วยนะที่ไม่มี่ใครไปรับลูก แต่พ่อลูกโทรไปบอกดิเกอร์รี่เรียบร้อยแล้วหล่ะ
ฝรรดีน๊าาลูกรักของพ่อแม่
"ห๊ะ โทรบอกนายนั่นหรอว่าทำไม ถึงใจดีที่แท้โดนใช้นี่หว่า
เฮ้ยไปอ่าบนำ้นอนดีว่า บายๆคนอ่าน
 
 
 
 
 
 
>>>สนุกมั้ย เม้นหน่อยดิ<<>>