Dangerous Love รักนี้ร้าย 1000%( Yaoi 18+)

 
 
                และอีกไม่นานพวกเราก็มาถึงสวนสาธารณะที่มีป้ายติดว่า สวนสาธารณะนางแบก ซึ่งผมล่ะอยากจะฆ่าไอ้คนที่มันเรียกว่าชะนีแหกจริงๆ มันแหกตรงไหนวะมันแบกชัดๆ
 
                “ พวกไอ้แมนอยู่นู้น ” ไอ้ไทพูดก่อนจะไปจอดรถข้างๆไอ้แมนที่ยืนหน้าเครียดยิ่งกว่าเดิมเมื่อมาถึงสถานที่นัด
 
                “ ไอ้แมน มึงไหวมั้ย ” ไอ้ยอดถามไอ้แมนอย่างเป็นห่วงเมื่อสังเกตเห็นสีหน้าไอ้แมนที่บงบอกว่าฟ่อชิบหาย
 
                “ กูไหว ขอบคุณที่พวกมึงตามมา ” ไอ้แมนตอบถึงแม้มันจะขัดกับอาการกลัวจนแทบจะฉี่ราดของมันก็ตาม
 
                “ แล้วนี่มึงไปมีเรื่องอะไรกับพวกมัน ” ผมถามมันด้วยความสงสัย
 
                “ ไอ้แรมโบ้มันหาว่ากูไปแย่งแฟนมัน ” ไอ้แมนตอบทำเอาผมถึงบางอ้อเลยที่แท้ก็เรื่องผู้หญิงนี่เอง
 
                “ ใช่เชอร์รี่แฟนคนใหม่ของมึงรึเปล่าวะ ” ไอ้ไทถามขึ้น
 
                “ อืม ”
 
                “ โถ่!! ไอ้เหี้ยอีนั้นแรดจะตาย!! ” ไอ้ยอดพูดขึ้นทำเอาผมกับไอ้แมนชักสีหน้าสงสัย เชอร์รี่น่ะเหรอแรด ไม่จริงมั่งออกจะเด็กเรียนเป็นท็อปของห้องสี่ด้วยเรียบร้อยจะตาย
 
                “ คนละเชอร์รี่รึเปล่าวะ ” ไอ้โจ้ถามขึ้น
 
                “ มีเชอร์รี่เดียวนั้นแหละ ห้องสี่ที่ทำตัวแบ๊วๆน่ะ พวกมึงไม่รู้อะไรสมัยก่อนมันเคยคบกับพี่กู แม่งแรดฉิบหาย ต่อหน้าทำเป็นใสซื่อบริสุทธิ์ แม่งตอแหลมันขอให้พี่กูเอามันตั้งแต่วันแรกที่คบกันนู้น ” ไอ้ยอดพูดขึ้นทำเอาพวกผมอึ่งจนพูดไม่ออกถ้าเชอร์รี่ที่มันพูดถึงคือเชอร์รี่แฟนสาวของไอ้แมนจริง
 
                “ ทำใจเพื่อน มึงโดนมันหลอกแล้วมึงต้องโดนไอ้พวกเทคนิคนั่นรุมยำจนเละ ” ไอ้ยอดพูดพร้อมกับตบบ่าไอ้แมนเบาๆเพื่อให้กำลังใจ เมื่อได้ยินเสียงบิดมอเตอร์ไซค์ดังสนั่นซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคู่กรณีของไอ้แมนที่ดูท่ามันจะลากเพื่อนมันมาเป็นโขยง
 
                “ จัดการเอาเองนะไอ้เพื่อนรัก ” ไอ้ไทพูดก่อนจะไปนั่งรอที่รถมอไซค์โดยมีไอ้โจ้เดินตามไปด้วย
 
                “ พวกมึงกลับไปก่อนก็ได้ทิ้งกูไว้ที่นี่แหละ ” ไอ้แมนพูดพร้อมกับพยายามหยุดขาของตัวเองไม่ให้สั่นไปมากกว่านี้
 
                “ ไม่!! กูจะอยู่ที่นี่แหละ ถ้ามึงโดนรุมกูก็จะช่วย ” ผมพูดก่อนจะหันไปที่ไอ้ไทกับไอ้ยอดที่นั่งอยู่บนมอไซค์ที่พอได้ยินผมพูดเช่นนั้นถึงกับหน้าถอดสี
 
                “ เป็นคำพูดที่ดีนิไอ้เตี้ยถ้ามึงรักเพื่อนมึงมากก็อย่าปล่อยให้มันมาแย่งเมียกูสิ ” ผมมองชายร่างใหญ่ที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างพูดไม่ออก แม่งไอ้นี่มันเป็นยักษ์กลับชาติมาเกิดรึไงวะตัวใหญ่ฉิบหาย!!
 
                “ เพื่อนกูไม่ได้แย่งเมียมึง!! ” ผมผู้ขึ้นอย่างไม่กลัวตายเมื่อไอ้ยักษ์ตรงหน้าพร้อมที่จะเอาท่อนเหล็กฟาดหัวผมทันทีที่ปากหมาใส่มัน
 
                “ ปากดีจังนะมึง ไอ้เตี้ย!! กูล่ะเกลียดไอ้เตี้ยแบบมึงที่สุด ” มันพูดก่อนจะโยนบุหรี่ทิ้งแล้วมองผมด้วยสายตาหาเรื่อง
 
                “ หาเมียให้ได้สูงกว่ากูแล้วค่อยมาปากดี ไอ้สัด!! ” เอาวะ! เรื่องปากหมากูชนะเลิศ
 
                “ ผัวะ!!! ” ทันทีที่ผมพูดจับมันก็จัดผมเลยครับหนึ่งดอก ตีนเต็มๆท้องเลย เจ็บฉิบหาย
 
                “ กูว่าจะใจดีไม่ตีลูกคุณหนูแบบพวกมึงแล้วนะ แต่แม่งกูอดไม่ไหววะ! พวกมึงกระทืบไอ้พวกทีเหลือเดี๋ยวไอ้ปากดีนี่กูจัดการเอง ” ไอ้ยักษ์สั่งพวกที่เหลือให้จัดการพวกไอ้ไทซึ่งไอ้พวกนั้นก็ฉลาดเป็นกรดบิดรถหนีอย่างรวดเร็วจนทำให้ตอนนี้เหลือแค่ผมกับไอ้แมนที่ถูกรายล้อมด้วยควายนับสิบที่มีอาวุธครบมือ
 
                “ อัก!! ” เสียงไอ้แมนโดนพวกห่านั่นถีบให้ล้มลงก่อนที่พวกมันจะกระทืบซ้ำ
 
                “ มึงอย่ามัวแต่ห่วงคนอื่นไอ้ควาย!! ” ไอ้ยักษ์นั้นพูดก่อนจะถีบที่ขาพับผมจนผมล้มลงก่อนที่พวกมันจะรุมกระทืบผมเป็นรายต่อไป ซึ่งผมก็ได้แต่งอตัวเอามือปิดหน้าเมื่อสารพัดตีนรุมกระทืบผมจนระบมไปหมดทั้งตัว
 
                “ ลุกขึ้นมาปากดีอีกสิวะไอ้หมา ” ไอ้ยักษ์พูดก่อนจะกระฉากตัวผมให้ลุกขึ้นมาจากพื้นก่อนจะถีบผมให้ล้มลงไปข้างๆไอ้แมนที่มีสภาพย่ำแย่กว่าผมมาก
 
                “ แน่จริงอย่ารุมสิวะ!!! ” ผมพูดขึ้นเมื่อรู้แน่ชัดแล้วว่าไอ้แมนสลบไปแล้ว
 
                “ จะขอเดี่ยวกับกูรึไง ไอ้ควาย ” ไอ้ยักษ์พูดก่อนจะหัวเราะอย่างชอบใจแล้วใช้ตีนเหยียบที่อกผม
 
                “ ที่ถ้ากูเหยียบมึงแรงๆมึงก็ตายห่าแล้ว แต่ก็เอาเถอะกูสงสารอย่างน้อยมึงก็หน้าเหมือนอีกระเทยในห้องกู ” ไอ้ยักษ์นั่นพูดก่อนจะยกตีนขึ้นแล้วนั่นยองๆลงต่อหน้าผม
 
                “ นี่ถ้ามึงร้องผัวๆกูจะยอมปล่อยไปก็ได้ ” และเมื่อมันพูดจบเพื่อนๆของมันต่างพากันหัวเราะอย่างสนุกสนาน
 
                “ ไอ้เวรเอ้ย!!!!! ” ผมพูดก่อนจะหยิบท่อนไม้ที่อยู่แถวนั้นฟาดหัวมันก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วพยายามจะวิ่งหนีแต่ไอ้ยักษ์นั่นกับคว้าข้อมือผมไว้แล้วบีบจนผมต้องร้องขึ้นด้วยความเจ็บ
 
                “ ปล่อยนะโว้ย!!! ” ผมพูดพร้อมกับพยายามจะเตะมันแต่ก็ถูกมันถีบให้ลงไปนอนที่พื้นอีกครั้ง
 
                “ ปากดีจังนะมึง ” มันพูดพร้อมกับเตะเข้าที่เอวผมอีกครั้งก่อนจะเหยียบที่มือซ้ายของผมอย่างเต็มแรงจนผมต้องร้องออกมาสุดเสียงเมื่อมันเจ็บและทรมานสุดๆ
 
                “ อ๊ากก..ปล่อย!! ” ผมพยายามจะขัดขืนแต่ก็มีไอ้เหี้ยอีกตัวจับขาผมเอาไว้พร้อมกับมือของมันที่คอยๆรูดซิบกางเกงผมออก
 
                “ เฮ้ๆ เสียงดังแบบนี้กูนอนไม่หลับว่ะ ” เสียงใครบางคนพูดขึ้นทำเอาไอ้พวกยักษ์ถึงกับหยุดไปชั่วขณะซึ่งผมก็ใช้โอกาสนั้นถีบพวกมันออกก่อนจะลุกขึ้นเตรียมจะวิ่งหนีทันที
 
                “ ไอ้กล้า… ” ไอ้ยักษ์นั่นเรียกชื่อชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าโดยที่อีกฝ่ายได้แต่ยืนหาวนอนบงบอกว่ายั่วโมโหสุดๆ แล้วตกลงไอ้เตี้ยนี่มันเป็นใครกันครับ ทำไมมันถึงทำตัวชิวสุดๆทั้งๆที่ตัวเองยืนอยู่ต่อหน้ายักษ์เป็นฝูง
 
                “ เฮ้ย! ไอ้เด็กนั่นน่ะถ้าไม่อยากถูกช้างตกมันทับตายก็รีบไส้หัวไป ” ผมที่ยืนมองอยู่ถึงกับทำอะไรไม่ถูกจะเอายังไงดี จะหนี หรือจะรอเก็บศพไอ้เตี้ยนี่กลับไปด้วยดี
 
                “ จะเอายังไงดีลูกพี่จู่ๆไอ้กล้าก็โผล่มา ” เสียงไอ้ยักษ์ที่เป็นลูกน้องถามขึ้น
 
                “ ก็ลุยสิ กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะเก่งสักแค่ไหน ” ไอ้ยักษ์หัวหน้าตอบ
 
                “ ถ้าอยากรู้ว่ากูเก่งแค่ไหนก็เข้ามาสิให้พวกควาย! ” ไอ้เตี้ยนั่นพูดขึ้นอย่างท้าทายทำให้ไอ้พวกยักษ์โกรธเลือดขึ้นหน้าก่อนที่จะวิ่งกรูเข้าไป ซึ่งผมสังเกตเห็นนะว่าในมือของไอ้ยักษ์หัวหน้ามันมีมีด
 
                “ ระวัง!! มันมีมีด ” ผมจะโกนบอกทำให้ไอ้เตี้ยนั่นหันมาทางผมก่อนจะแสยะยิ้มให้อย่างน่าสยดสยองเมื่อสีหน้าเขาไม่ได้บงบอกว่าตกใจหรือกลัวเลยแม้แต่น้อยเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายมีมีด
 
                “ เฮ้! อย่าเล่นมีดสิ กูกลัวนะ ” เขาพูดก่อนจะเตะเข้าที่ท้ายทอยไอ้ยักษ์นั่นอย่างแรงจนอีกฝ่ายล้มลง สุดยอด! ผมที่ยืนดูอยู่ถึงกับต้องพูดออกมาเมื่อไอ้เตี้ยนั้นจัดการเจ้าพวกนั้นได้อย่างง่ายดายโดยที่ตัวเองไม่บาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย
 
                “ ไอ้หมาตรงนั้นน่ะ นี่ใช่เพื่อนเอ็งรึเปล่า ” ไอ้เตี้ยนั่นพูดพร้อมกับใช้ตีนเขี่ยไอ้แมนที่นอนสลบอยู่ข้างๆพวกไอ้ยักษ์ที่นอนหมดแรงอยู่ที่พื้น
 
                “ เออ…คือ ”
 
                “ ไม่ต้องพูดขอบคุณ ยังไงกูก็ไม่ได้ตีพวกมันเพราะช่วยมึง กูรำคาญเพราะพวกมันที่เสียงดังและเข้ามาในถิ่นของกูโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต ” ผมมองคนตรงหน้าก่อนจะยิ้มให้เจือนๆคือ หน้าตาหน้ารักแต่ทำไมถึงได้โหดจังวะ
 
                “ มึงยิ้มห่าอะไรกูหลอน!! ” ผมรีบเอามือปิดปากทันทีอย่าลืมสิขนาดไอ้พวกนั้นยังน่วมซะขนาดนั้นนับประสาอะไรกับผมที่แค่ถีบเบาๆผมก็กระเด็นไปนู้นแล้ว
 
                “ รีบกลับโรงเรียนมึงไปซะ ก่อนที่พวกกูจะมา ”
 
                “ ครับ ” ผมรีบทำตามที่อีกฝ่ายสั่งทันที รีบไปลากตัวไอ้แมนมา แต่แม่งตัวไอ้แมนก็หนักฉิบหายไอ้เชี้ยนี่มันตายแล้วศพมันอืดรึไงวะ
 
                “ อ่ะนี่กระเป๋าตังค์มึง ” เขาพูดพร้อมกับยื่นกระเป๋าสตางค์ลายไททันสุดรักสุดหวงคืนให้ผม
 
                “ ขอบคุณครับ ” ผมกล่าวขอบคุณก่อนจะรับกระเป๋าสตางค์คืนมาอย่างรวดเร็ว
 
                “ รีบไสหัวไปซะแล้วอย่าโผล่หัวมาที่นี่อีก เพื่อนกูกำลังจะมา ” ผมมองตามเขาไปทางสนามบอลที่มีชายชุดดำราวๆยี่สิบคนกำลังเดินตรงมาทางนี้อยู่ชั่วครู่ก่อนจะลากตัวไอ้แมนไปที่รถมอไซค์ที่จอดอยู่ ดีนะที่ไอ้พวกนั้นมันทิ้งรถเอาไว้ให้ไม่อย่างงั้นผมคงได้ฆ่าพวกมันทิ้งแน่หากจะทิ้งเพื่อนแล้วหนีเอาตัวรอดแบบนั้น
 
                “ ขับไหวมั้ยล่ะมึง ” ผมหันไปยิ้มแห้งๆให้อีกฝ่ายก่อนจะพยักหน้าแล้วจัดการลากไอ้แมนขึ้นรถแล้วขับบึ่นออกไปจากที่นี่ทันที โดยที่ขับมาได้สักครู่ผมก็คิดได้ว่าลืมอะไรไป
 
                “ ไอ้สัดไอโฟนกู!!!!!!!!!!!!!!! ” ผมถึงกับตะโกนออกมาด้วยความโกรธเมื่อล้วงเข้าไปในถุงกางเกงแล้วไม่เจอไอโฟนที่พ่อเพิ่งซื้อให้ อ๊ากก!!! ไม่อยากจะคิดหากมันจะหล่นหายไปตอนนั้น
 
____________________________________________________________
 
                                                   ฝากติดตามด้วยนะ