รักนะ...ยัยบ้า! [ YURI 18+ ]
8.3
เขียนโดย poppill
วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.04 น.
2 chapter
5 วิจารณ์
8,138 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 14.39 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันจันทร์
"ผลัก!!!" ปั้ดโธ่ อะไรฟะเนี่ย อยู่ๆก็มีคนวิ่งมาชนแต่เช้าเลย อย่างกับซีรี่ย์ที่นางเอกวิ่งมาชนพระเอกยังไงอย่างงั้น เดี๋ยวก่อนๆ งั้นฉันก็เป็นพระเอกของเรื่องน่ะสิ ไหนๆขอดูหน้านางเอกให้ชื่นใจหน่อยดีฟ่าาาา
"เป็นอะไรรึเปล่า?" ฉันก้มหน้าลงไปมองสาวร่างเล็ก เธอเงยหน้าขึ้นมามอง ดวงตาหวาน ริมฝีปากอมชมพู ผิวขาวซีด ใบหน้าอันงดงาม กำลังจ้องฉันอยู่ โอ้พระเจ้า นี่มันนางฟ้าชัดๆ ปากอันเรียวบางของเธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
"เสียมารยาท!" อ...เอ้ะ? เสีย...มา...ระ...ยาท? "กล้าดียังไงเดินมาชนฉัน!" อู้ววว แก้มเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูแล้ว>//< คิ้วเริ่มขมวดแล้วๆ
"เดี๋ยวๆ- - คนที่ชนคือเธอไม่ใช่หรอ?"
"แล้วยังไงล่ะ!?" อ่าวกรรม แล้วยังไงต่อวะ
"ก...ก็ไม่ยังไงหรอก" อะไรฟะเนี่ยผู้หญิงอะไรเย็นชาชะมัด ยิ่งกว่ารินอีกนะเนี่ย
"ดีมาก แล้วก็ขอโทษมาซะด้วย"
"ห้ะ?"
"พูด!!!"
"ข...ขอโทษ" นี่มันบังคับกันชัดๆ แล้วทำไมฉันต้องทำตามด้วยฟะ เจอคนสวยก็เป็นงี้ทุกทีเลยกรู- -
"ก็แค่นั้นแหละ" เธอพูดก่อนจะเดินจากไป พี่นี่อึ้งเลยย้ง พอมองดีๆแล้วยัยนั้นใส่กระโปรงนักเรียนสีแดงแฮะ ก็หมายความว่า...เป็นนักเรียนรร.ซะกุระน่ะสิ!!? เป็นรร.หญิงล้วนเครือข่ายกับรร.เทตัน(รร.ฉันเอง)
เห็นแบบนี้ อยู่ๆก็หงุดหงิดขึ้นมาเลย ส่วนตัวฉันก็เกลียดรร.นั้นจะตายอยู่แล้ว ยังต้องมาเจอกับยัยเมื่อกี้นี้อีก นิสัยไม่ได้แตกต่างกันเลยแต่ละคน พวกลูกคุณหนูก็เงี้ยน่าเบื่อชะมัด(ได้ข่าวว่าเมื่อกี้กรูยังหลงยัยนั่นอยู่เลยนี่หว่า)
"โว้ยยยย โดนยัยนั่นมาหว่านเสน่ห์ซะได้!" แต่ไม่เป็นไรหรอก ยัยนั่นมันสวยนี่นา จะให้อภัยเป็นกรณีพิเศษ แต่หลังจากนี้จะไม่มีอีกแล้ว!
"ปัง!!!" เสียงตบโต๊ะดังสนั่นลั่นห้อง
"ว่าไงนะ? พรุ่งนี้รร.เราจะต้องจัดงานนิทรรศกาลกับรร.ซะกุระจริงๆหรอ?" ฉันโหวกเหวกโวยวาย
"ใช่...จะตกใจไปทำไม?" รินพูดพึมพำ
"แกก็รู้นิ ว่าฉันเกลียดรร.นั้นจะตาย ทำไมจะต้องไปจัดร่วมกับพวกคุณหนูด้วย!?"
"ก็ผอ.สั่งมา แกจะไปข้องอะไรกับเจ้เค้าได้ล่ะ"
"ฮึ่ยยยย!" น่าโมโหชะมัด จริงสิ "ริน!"
"อะไร?"
"ที่ฉันลงรายการทำกิจกรรมนิทรรศกาลไปเมื่อกี้น่ะ ฉันขอยกเลิกนะ" ฉันตอบก่อนจะเดินกลับที่
"เฮ้ยๆ ทำงี้ได้ไง เย็นนี้มีซ้อมใหญ่นะเว่ย!"
"ไอ้ของพันธ์ุนั้น ใครจะสน" ฉันแสยะยิ้ม "พรุ่งนี้ฉันจะไม่มีทางเข้าร่วมงานบ้านี่เด็ดขาด จำไว้ซะ!"
ให้ตายสิ ถ้าเจอยัยคนเมื่อเช้าอีกนะ ฉันจะทำให้ร้องไห้วิ่งกลับไปฟ้องหม่อมแม่เลยคอยดู!
"ผลัก!!!" ปั้ดโธ่ อะไรฟะเนี่ย อยู่ๆก็มีคนวิ่งมาชนแต่เช้าเลย อย่างกับซีรี่ย์ที่นางเอกวิ่งมาชนพระเอกยังไงอย่างงั้น เดี๋ยวก่อนๆ งั้นฉันก็เป็นพระเอกของเรื่องน่ะสิ ไหนๆขอดูหน้านางเอกให้ชื่นใจหน่อยดีฟ่าาาา
"เป็นอะไรรึเปล่า?" ฉันก้มหน้าลงไปมองสาวร่างเล็ก เธอเงยหน้าขึ้นมามอง ดวงตาหวาน ริมฝีปากอมชมพู ผิวขาวซีด ใบหน้าอันงดงาม กำลังจ้องฉันอยู่ โอ้พระเจ้า นี่มันนางฟ้าชัดๆ ปากอันเรียวบางของเธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
"เสียมารยาท!" อ...เอ้ะ? เสีย...มา...ระ...ยาท? "กล้าดียังไงเดินมาชนฉัน!" อู้ววว แก้มเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูแล้ว>//< คิ้วเริ่มขมวดแล้วๆ
"เดี๋ยวๆ- - คนที่ชนคือเธอไม่ใช่หรอ?"
"แล้วยังไงล่ะ!?" อ่าวกรรม แล้วยังไงต่อวะ
"ก...ก็ไม่ยังไงหรอก" อะไรฟะเนี่ยผู้หญิงอะไรเย็นชาชะมัด ยิ่งกว่ารินอีกนะเนี่ย
"ดีมาก แล้วก็ขอโทษมาซะด้วย"
"ห้ะ?"
"พูด!!!"
"ข...ขอโทษ" นี่มันบังคับกันชัดๆ แล้วทำไมฉันต้องทำตามด้วยฟะ เจอคนสวยก็เป็นงี้ทุกทีเลยกรู- -
"ก็แค่นั้นแหละ" เธอพูดก่อนจะเดินจากไป พี่นี่อึ้งเลยย้ง พอมองดีๆแล้วยัยนั้นใส่กระโปรงนักเรียนสีแดงแฮะ ก็หมายความว่า...เป็นนักเรียนรร.ซะกุระน่ะสิ!!? เป็นรร.หญิงล้วนเครือข่ายกับรร.เทตัน(รร.ฉันเอง)
เห็นแบบนี้ อยู่ๆก็หงุดหงิดขึ้นมาเลย ส่วนตัวฉันก็เกลียดรร.นั้นจะตายอยู่แล้ว ยังต้องมาเจอกับยัยเมื่อกี้นี้อีก นิสัยไม่ได้แตกต่างกันเลยแต่ละคน พวกลูกคุณหนูก็เงี้ยน่าเบื่อชะมัด(ได้ข่าวว่าเมื่อกี้กรูยังหลงยัยนั่นอยู่เลยนี่หว่า)
"โว้ยยยย โดนยัยนั่นมาหว่านเสน่ห์ซะได้!" แต่ไม่เป็นไรหรอก ยัยนั่นมันสวยนี่นา จะให้อภัยเป็นกรณีพิเศษ แต่หลังจากนี้จะไม่มีอีกแล้ว!
"ปัง!!!" เสียงตบโต๊ะดังสนั่นลั่นห้อง
"ว่าไงนะ? พรุ่งนี้รร.เราจะต้องจัดงานนิทรรศกาลกับรร.ซะกุระจริงๆหรอ?" ฉันโหวกเหวกโวยวาย
"ใช่...จะตกใจไปทำไม?" รินพูดพึมพำ
"แกก็รู้นิ ว่าฉันเกลียดรร.นั้นจะตาย ทำไมจะต้องไปจัดร่วมกับพวกคุณหนูด้วย!?"
"ก็ผอ.สั่งมา แกจะไปข้องอะไรกับเจ้เค้าได้ล่ะ"
"ฮึ่ยยยย!" น่าโมโหชะมัด จริงสิ "ริน!"
"อะไร?"
"ที่ฉันลงรายการทำกิจกรรมนิทรรศกาลไปเมื่อกี้น่ะ ฉันขอยกเลิกนะ" ฉันตอบก่อนจะเดินกลับที่
"เฮ้ยๆ ทำงี้ได้ไง เย็นนี้มีซ้อมใหญ่นะเว่ย!"
"ไอ้ของพันธ์ุนั้น ใครจะสน" ฉันแสยะยิ้ม "พรุ่งนี้ฉันจะไม่มีทางเข้าร่วมงานบ้านี่เด็ดขาด จำไว้ซะ!"
ให้ตายสิ ถ้าเจอยัยคนเมื่อเช้าอีกนะ ฉันจะทำให้ร้องไห้วิ่งกลับไปฟ้องหม่อมแม่เลยคอยดู!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ