รักนะ...ยัยบ้า! [ YURI 18+ ]
เขียนโดย poppill
วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.04 น.
แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 14.39 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันจันทร์
"ผลัก!!!" ปั้ดโธ่ อะไรฟะเนี่ย อยู่ๆก็มีคนวิ่งมาชนแต่เช้าเลย อย่างกับซีรี่ย์ที่นางเอกวิ่งมาชนพระเอกยังไงอย่างงั้น เดี๋ยวก่อนๆ งั้นฉันก็เป็นพระเอกของเรื่องน่ะสิ ไหนๆขอดูหน้านางเอกให้ชื่นใจหน่อยดีฟ่าาาา
"เป็นอะไรรึเปล่า?" ฉันก้มหน้าลงไปมองสาวร่างเล็ก เธอเงยหน้าขึ้นมามอง ดวงตาหวาน ริมฝีปากอมชมพู ผิวขาวซีด ใบหน้าอันงดงาม กำลังจ้องฉันอยู่ โอ้พระเจ้า นี่มันนางฟ้าชัดๆ ปากอันเรียวบางของเธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
"เสียมารยาท!" อ...เอ้ะ? เสีย...มา...ระ...ยาท? "กล้าดียังไงเดินมาชนฉัน!" อู้ววว แก้มเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูแล้ว>//< คิ้วเริ่มขมวดแล้วๆ
"เดี๋ยวๆ- - คนที่ชนคือเธอไม่ใช่หรอ?"
"แล้วยังไงล่ะ!?" อ่าวกรรม แล้วยังไงต่อวะ
"ก...ก็ไม่ยังไงหรอก" อะไรฟะเนี่ยผู้หญิงอะไรเย็นชาชะมัด ยิ่งกว่ารินอีกนะเนี่ย
"ดีมาก แล้วก็ขอโทษมาซะด้วย"
"ห้ะ?"
"พูด!!!"
"ข...ขอโทษ" นี่มันบังคับกันชัดๆ แล้วทำไมฉันต้องทำตามด้วยฟะ เจอคนสวยก็เป็นงี้ทุกทีเลยกรู- -
"ก็แค่นั้นแหละ" เธอพูดก่อนจะเดินจากไป พี่นี่อึ้งเลยย้ง พอมองดีๆแล้วยัยนั้นใส่กระโปรงนักเรียนสีแดงแฮะ ก็หมายความว่า...เป็นนักเรียนรร.ซะกุระน่ะสิ!!? เป็นรร.หญิงล้วนเครือข่ายกับรร.เทตัน(รร.ฉันเอง)
เห็นแบบนี้ อยู่ๆก็หงุดหงิดขึ้นมาเลย ส่วนตัวฉันก็เกลียดรร.นั้นจะตายอยู่แล้ว ยังต้องมาเจอกับยัยเมื่อกี้นี้อีก นิสัยไม่ได้แตกต่างกันเลยแต่ละคน พวกลูกคุณหนูก็เงี้ยน่าเบื่อชะมัด(ได้ข่าวว่าเมื่อกี้กรูยังหลงยัยนั่นอยู่เลยนี่หว่า)
"โว้ยยยย โดนยัยนั่นมาหว่านเสน่ห์ซะได้!" แต่ไม่เป็นไรหรอก ยัยนั่นมันสวยนี่นา จะให้อภัยเป็นกรณีพิเศษ แต่หลังจากนี้จะไม่มีอีกแล้ว!
"ปัง!!!" เสียงตบโต๊ะดังสนั่นลั่นห้อง
"ว่าไงนะ? พรุ่งนี้รร.เราจะต้องจัดงานนิทรรศกาลกับรร.ซะกุระจริงๆหรอ?" ฉันโหวกเหวกโวยวาย
"ใช่...จะตกใจไปทำไม?" รินพูดพึมพำ
"แกก็รู้นิ ว่าฉันเกลียดรร.นั้นจะตาย ทำไมจะต้องไปจัดร่วมกับพวกคุณหนูด้วย!?"
"ก็ผอ.สั่งมา แกจะไปข้องอะไรกับเจ้เค้าได้ล่ะ"
"ฮึ่ยยยย!" น่าโมโหชะมัด จริงสิ "ริน!"
"อะไร?"
"ที่ฉันลงรายการทำกิจกรรมนิทรรศกาลไปเมื่อกี้น่ะ ฉันขอยกเลิกนะ" ฉันตอบก่อนจะเดินกลับที่
"เฮ้ยๆ ทำงี้ได้ไง เย็นนี้มีซ้อมใหญ่นะเว่ย!"
"ไอ้ของพันธ์ุนั้น ใครจะสน" ฉันแสยะยิ้ม "พรุ่งนี้ฉันจะไม่มีทางเข้าร่วมงานบ้านี่เด็ดขาด จำไว้ซะ!"
ให้ตายสิ ถ้าเจอยัยคนเมื่อเช้าอีกนะ ฉันจะทำให้ร้องไห้วิ่งกลับไปฟ้องหม่อมแม่เลยคอยดู!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ