สอนรักให้ลงล็อก.
เขียนโดย รีรันน
วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.45 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.59 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" เอาอีกแล้วนะ เธอนี่ทำฉันเดือดร้อนอีกแล้ว "
เสียงพ่อบ่น ก็งี้แหละ โดนบ่นทุกวัน มันไม่ใช่เรื่องไหญ่สำหรับให้ซะเท่าไร
" โถ่วว์ พ่อคะน้องรันแค่ป้องกันตัวเองนะคะ "
ใช่สิ!! ฉันแค่ป้องกันตัวจากผู้ไม่หวังดีที่ชอบเข้ามาจับกงจับแก้ม พวกผู้ชายนี่น่ารำคาณจริงๆ เห็นผู้หญิงน่าตาน่ารักอย่างฉันเป็นไม่ได้ ต้องแล่นเข้าใส่ เฮ้ยย! เกิดมาสวยก็งี้แหละ (ไปเอานิสัยคนแต่งมาจากไหน ? 55. )
" แต่นี่เธอเล่นแรงไป พวกนั้นจะออกจากโรงพยาบาลวันไหนก็ไม่รู้ นี่พ่อเสียเงินไปเป็นแสนๆ เพราะลูกคนเดียวเลยนะ "
ก็แหงแหละ พ่อแม่ของไอ้เจ้าพวกนั้นน่ะ งกจะตายไป เล่นเอาไปคนล่ะหมื่นกว่าๆ เลย เฮ้ยย!
" พ่อค้าาา น้องรันขอโต๊ดดดด !! -3-; "
" คิดว่าแค่ขอโทษมันจะหายรึไง พ่อต้องหาคนมาคุมเธอให้อยู่หมัดซะแล้วว! "
" แต่ว่าาา...!! "
" ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ตอนนี้เธอโดนหยุดพักการเรียนหนึ่งอาทิตย์ แล้วไม่ต้องวางแผนที่จะออกไปข้างนอกเลยนะ เพราะพ่อจะไม่ให้เธอไป !! ตอนที่เธออยู่นี่! ฉันจะหาคนมาคุมเธอเอง "
ในห้องรีรัน
เฮ้ยย!! ฉันอยู่ในห้องนี้มาเป็นชั่วโมงๆ แล้วนะ ออกไปไหนก็ไม่ได้ ซื้อของพ่อก็ไม่ให้ไป ชีวิตรันทดจริงๆ TOT
เอ๊ะ! ใช่ดิ ฉันหนีออกไปหายัยรุ้งก็ได้นี่!! อยู่ไม่ไกลเอง เดินออกไปที่ซอยถัดไปก็เจอละ
ณ บ้านสายรุ้ง
" สายรุ้งงงง ! "
" ... "
" สายรุ้งงง!! อยู่มั้ยยย!! "
ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกอยู่ในขณะนี้....กรุณากลับบ้านแล้วมาไหม่อีกครั้ง
เอ๊ยย! บ้าา! ใครจะยอมกลับไปบ้านได้ง่ายๆ ล่ะ หนีออกมาได้ทั้งท ถ้าเกิดกลับไปแล้วออกมาไม่ได้อีกล่ะ ทีนี้ก็แย่น่ะสิ โทรสัพก็ไม่มี แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีเลยนะ แค่โดนยึดน่ะ
โอ๊ยย! แล้วฉันจะไปที่ไหนดีล่ะ ไม่มีที่พึ่งแล้วด้วย ที่ฉันรู้จักและสนิทก็มีแค่ยัยสายรุ้งคนเดียวเองนะ นอกนั้นหรอ ? ก็รู้จักนะ แต่ไม่สนิทสักเท่าไร พวกนั้นชอบหาเรื่องฉัน ( หรอ ? )
ฉันเดินออกมาจากบ้านยัยรุ้งแบบไม่มีจุดหมายที่จะไปต่อ ยังไงกลับบ้านไปก็ต้องโดนด่าอยู่แล้ว ยังไงก็เอาให้โดนด่าทีเดียวเลยดีกว่าา >O<' ( น้องๆ หนูๆ กรุณาอย่าเรียนแบบนะจ๊ะ! )
ตุ้บบบ!
ฉันเดินไปเดินมาจนไปชนกับชายที่... ตัวสูงเวอร์!!! น่าตาน่ารักมากก! คนอะไรจะน่ารักขนาดนี้!!
" เดินดูทางหน่อยไม่เป็นรึไง "
ห๊ะ!? นี่หรอ ? คือคำพูดที่เดินชนฉันจนล้มไปแปะพื้นขนาดนี้น่ะ
" นายน่าจะเปลี่ยนจากคำพูดเมื่อกี้นี้เป็นการ ขอโทษ จะดีกว่ามั้ย "
" แล้วทำไมต้องขอโทษด้วยเล่า ก็ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ "
" ไม่ได้ทำอะไรผิดงั้นหรอ!! เดินมาชนฉันจนฉันล้มลงไปกองกับพื้นแบบนี้ เรียกว่าไม่ได้ทำอะไรงั้นหรอ!! "
" ใครกันแน่ที่เดินมาชน เดินมาชนเองแล้วก็ล้มเองแบบนั้นน่ะ "
" นี่นายยยย!!! "
หน่อยยย!! นี่ตาบ้านี่มันใครกัน!! ทำฉันโมโหลมออกหูขนาดนี้!! นายไม่ตายดีแน่!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ