The Prince ลุ้นรักพิชิตใจเจ้าชายสุดหล่อ

  ฉันทำตัวปกติ เดินสวยๆเริ่ดๆไปตามภาษาฉัน มีผู้ชายมาสรภาพรักทุกวันถึงทุกคนจะรู้ว่าฉันกับเจ้าชายจะคบกันก็เถอะน่ะ เหมือนในตอนนี้ไง"^^นัดฉันมามีอะไรหรอ" ฉันยิ้มหวานใหเค้า ผมสีเทา ตาคมกริบ ผิวขาวเนียนืเอาง่ายๆหล่อมากทีเดียว"=_= จำฉันไม่ได้อ่อ ยูริ!!" ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วจับหน้าเค้าพลิกไปพลิกมา -3- คุ้นๆแหะ"-0- เอ๊ะ? ใครหรอ" ผู้ชายตรงหน้าโกรธเห็นได้ชัด -///- ถึงจะโกรธก็หล่อค่ะให้อภัย ฮ่าๆๆๆ"-_- จิโร่ อ่าาาา ทาคิ จิโร่ เว้ย ยัยบื้อ!" ฉันอ้าปากค้างแล้วกระโดกอดเค้าาาา อร้ายยยยย><"กรี๊ดดดด~จิโร่เองหรอ เปลี่ยนไปเยอะเลยยยย" ฉันหยิกแก้มเค้า จิโร่เป็นเพื่อนสมัยเด็กยัยสมัยม.ต้นเลยพอฉันย้ายมาที่นี้ ก็ขาดการติดต่อไปสะพัก><// จะบอกว่าเค้าคือผู้ชายที่น่ารักมากๆออกเถื่อนๆแต่ใจดีและอีกอย่าง-///- เค้าคือรักแรกของฉันเชียวน่ะ! แต่ไม่ได้ชอบเค้าแล้วน่ะยืนยัน เพราะมีเจ้าชายไงล่ะ"ง่าาา ทำไมเธอถึงลืมฉัน ผ่านไปแค่5เดือนเองไม่ใช่หรอ ยัยบ้า!" อ้ากก! เค้าโมโหๆ"สีผมนายเปลี่ยน แถมผมก็เปลี่ยน -///- ใครจะไปจำได้" ฉันแถไปเรื่อยๆจริงๆก็ไม่ได้ลืมหรอกแค่ดูเค้าดูดีขึ้นเป็นกองเลยต่างหาก"หึ! ก็ใช่นี้ฉันไม่สำคัญแบบเมื่อก่อนสิน่ะ " เค้าทำเป็นหันหน้าหนี ฉันดึงแขนเสื้อเขาเบาๆและก็ได้ผมเค้าหันมามองฉันอย่างที่เคย "แล้วมาทำอะไรที่นี้หรอจิโร่คุงงงง" ฉันทำหน้ายิ้มระรื่น ก็ดีใจนี้หน่าาา"มาเรียน อยู่ห้องaน่ะ รู้ป่ะอยู่ไหน" ฉันเบิกตาโพลงแล้วลากเค้าไปเรื่อย สายตาเริ่มจับจีองมาที่เราสองคน"เฮ้ๆช้าๆ ได้ข่าวว่าคบกับเจ้าชาย?" ถึกกก! ฉันหยุดแลัวหันไปมองหน้าจิโร่"อ่า รู้ได้ไง" จิโร่มองหน้าแล้วหันไปมองทางอื่น"ข่าวที่โรงเรียนนี้มันดัง แถมเจ้าชายก็มีหน้ามีตา ใครๆก็รู้จัก""แต่เค้าเค้ามีคู่หมั้นแล้วนี้" ฉันก้มหน้า"จัสมิน อ่ะหรอ ฉันล่ะไม่ชอบทั้งคู่นั้นแหละ" เค้าเหมือนจะโกรธอีกแล้วแห-_-"ทำไมล่ะ" ฉันมองเค้า"ไม่รู้สิ ไม่มีเหตุผล-0-" ฉันเคาะหัวเค้าเบาๆหนึ่งที เค้าหันมาหยีหัวฉัน"พอๆนายเรียนห้องเดียวกับฉันนี้ืรู้ไหมมมม" ฉันยิ้ม จิโร่ยิ้มแล้วเอามือมาวางบนหัวฉันไปตลอดทางจนมาถึงหน้าห้องเรียนแล้วเดินเข้าไป แต่...เจ้าชายมองมาที่ฉัน กรี๊ดดดดด!~ จิโร่เอามือมาวางบนหัวฉันนี้หน่าาาา! มองด้วยสายตาที่น่ากลัวชะมัดดดด!-0-"อร้ายย ผู้ชายที่มากับยูริ หล่อจังเน้อะแก>8<" เสียงผู้หญิงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ"ฉันไปนั่งที่ก่อนน่ะ-0- " ฉันรีบวิ่งแจ้นไปนั่งที่ทันที แต่วันนั้นฉันไม่ได้คุยกับเค้าเลยแหะ-0-"สวัสดีคับ ผม ทาคิ จิโร่ ฮ้ะ^^" ยิ้มพิชิตใจสาวๆชัดๆ"กรี๊ดดดดดดดด~" ฉันเหลือบไปมองเจ้าชายที่จ้องเขม็งจิโร่ แล้วเค้าก็หันมามองฉัน"วันที่เธอรับโทรศัพท์เธอไม่คุยกับฉันเลยน่ะ" นั่นสิ เรางี่เง่าไปเองหรือเปล่าน่ะ"อ่ออ^^ ไม่มีไรหรอก" ฉันยิ้มบางๆให้เค้า"รู้จักไอจิโร่ด่วยหรอ" รัสมีแห่งความมืดมาแล้ว-_- ควรบอกไปตรงๆดีไหมน่ะแต่บอกไม่ได้ว่าจิโร่คือรักแรกของฉั้นนนนนนนนน มีหวังคอขาดแน่"เพื่อนฉันเองน่ะ^^" เค้ามองแล้วหันไปมองจิโร่อีกครั้งแถมจิโร่มองกลับสะด้วยยยย-/\-"ไง เจ้าชาย^^" จิโร่ รู้จักเค้าด้วยหรอ-0- ดูเหมือนไม่ถูกกันเลยแหะ"หึ! จิโร่ ไม่เจอกันนานเลยน่ะ" เจ้าชายกระตุกยิ้มบางๆ น่ากลัวจังแหะพวกผู้ชาย"จัสมินล่ะ? ทำไมถึงมาคบกับยูริ!" จิโร่เริ่มเสียงเย็นชาขึ้น ผู้คนในห้องต่างดูเงียบๆ"หยุด! จิโร่!><" ฉันรีบไปเอามือปิดปากเค้าแล้วกระซิบค้างๆหูเค้าว่า อย่าบอกที่ฉันรู้ว่าเค้ามีคู่หมั่น"ฉันกลับมาเอาของๆฉันคืน!" ฉันหันไปมองจิโร่ ฉันไปเป็นของๆนายตั้งแต่เมือไหร่ห้ะ!!"งั้นหรอ ตอนนี้เธอเป็นของฉัน คนนอกไม่น่ายุ่งน่ะ^^" รอยยิ้มที่น่ากลัวแบบนั้น ไม่เคยเห็นเลยแหะ"แล้ว???....." จิโร่กระตุกยิ้มบางๆแล้วหันมามองฉัน"ยูริรู้หรอเปล่า จัสมินกับเจ้าชายเป็นอะไรกัน " ปรี๊ดดดด! แทงกลางใจพอดี ต้องทำเป็นไม่รู้สิน่ะ"ไอจิโร่!" เค้ากระชากเสื้อจิโร่ไป แถมจะดูจะต่อยกันด้วย ทำไงๆ แต่ลองแกล้งทำดูไหมน่ะ ว่าเป็นอะไรกับจัสมิน อยากรู้ว่าเค้าจะตอบยังไง ใจจริงฉันโกรธเค้ามากๆที่เค้าไม่บอกฉันเรืองจัสมิน!"เจ้าชาย...." เจ้าชายชงักเล็กน้อยแล้วปล่อยจากจิโร่แล้วหันมาหาฉัน"หื้มม ว่าไง ตกใจงั้นหรอ" ทำไมต้องเหมือนไม่มีอะไรด้วยน่ะ! "นายกับจัสมินเป็นอะไรกันน่ะ" เค้าตกใจเล็กน้อย แล้วยิ้มบางๆ"แค่เพือน" หึ! โกหกอีกแล้ว ทำไมเค้าต้อโกหกเราด้วย!"ฮึกก...ฮือ!" TT ทำไมฉันถึงร้องไห้ล่ะเนี่ยยย! เจ้าชายตกใจรีบดึงฉันเข้าไปกอด"ร้องไห้ทำไม" ฉันกระชับกอดให้แน่น เค้าเหมือนจะตกใจที่ฉันเป็นแบบนี้ ก้มันเจ็บนี้หน่าา!"ไม่มีอะไรหรอก" ฉันผละออกจากตัวเค้า มือเรียวยาวปาดน้ำตาที่ฉันอย่างอ่อนโยน สัมผัสที่อ่อนโยนแบบนี้ จิโร่มองหน้าฉันแล้วดึงฉันไปอยู่กับเค้า "ยังไงสักวันก็ต้องเปิดเผย ยังมีอีกหลายอย่างที่ยูริไม่รู้ใช่ไหม" เจ้าชายสีหน้าดูกังวลดูได้ชัดเจน ไม่เคยเห็นเค้าเป็นแบบนี้เลยแหะ ต้องมีเรืองที่ฉันไม่เคยรู้งั้นหรอ จิโร่รู้จักเจ้าชายดีขนาดนั้นหรอ"....." เค้าเงียบแล้วกลับไปนั่งที่เหมือนเดิททำเกมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จิโร่ก็กลับไปนั่ง ฉันได้แต่มองพวกเค้าสลับไปมา อะไรกันเรืองมันชักจะบานปลายไปเรือยๆแล้วสิ ฉันจะทำยังไงดีล่ะ ทำไง ทำไ สับสน ไปหมดแล้ววว!!!