รักแล้วทำไม เพราะหัวใจมาเฟียสั่งมา

บทนำ
 
               ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีมาเฟียกลุ่มหนึ่ง ซึ่งมีอิทธิพลมากที่สุดเขาครองอยู่ในเมืองโตเกียวทางเหนือ ผู้นำของพวกจอมโฉดของมาเฟียของกลุ่มนั้น  
               มีนามว่า ซึฮาระ ไดกะ เขาเป็นพวกโหดเหี้ยมไร้ความปราณีต่อคู่ต่อสู้ทุกคนที่ลุกล้ำเข้าเขตแดน ที่ชายผู้นั้นได้ครองอยู่จุดสูงสุด ของเขตตอนเหนือแต่ก็ไม่มีใครสามารถรู้ชื่อจริงของชายหนุ่มผู้นั้นได้ นอกจากพวกของเขาเอง
               แต่ทว่า ไม่ได้มีผู้ที่ยืนอยู่จุดสูงสุดเพียงแค่คนเดียว ยังมีกลุ่มมาเฟียอีกห้ากลุ่มที่ครองแต่ละทิศทั่วญีปุ่น และเขาจะต้องทำให้ทุกคนยอมรับในตัวของเขาให้ได้
 
               “ เห้ย พวกแกถิ่นไหนว้า เดินมาคนเดียวแบบนี้ไม่กลัวตายหรอไอ้น้อง” ?
 
               ผู้ชายร่างใหญ่ 5 คนพูดถึงเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังซื้อของอยู่ ชายพวกนั้นดูท่าทางดุดันโหดเหี้ยม ทำให้คนที่จ้องมองไม่กล้าแม้จะสบตาเหลือช่วยเหลือเด็กหนุ่ม
 
               “ เอ๋ !!” “ ที่นี่มีคนคุมด้วยหรอครับ ผมไม่ทราบนะสิต้องขออภัย”
               “งั้นแกก็รีบๆ กราบเท้าฉันงามๆๆหน่อยดิว้าแล้วร้องขอว่าปล่อยหนูไปเถอะครับหนูจะไปหาแม่ รีบๆทำซะไม่แน่ฉันอาจจะปล่อยแกไปก็ได้นะเว้ยย”
               “ ห้าๆ” ผู้ชายทั้งห้า ก็ได้หัวเราะเด็กหนุ่ม ด้วยความสะใจ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครกล้าไปช่วยเขาเลย สักคนเดียว เด็กหนุ่มก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาเขาจึงค่อยๆโค้งตัวลงอย่างช้าๆ
 
               ในระหว่างที่เด็กหนุ่ม ม ปลายผู้นั้นกำลังโค้งตัวลง …….
               " หยุดนะแกแกล้งคนไม่มีทางสู้แบบนี้ คิดดีแล้วหรอ ห๊าๆๆๆ "
               หญิงสาวปริศนาก็ตะโกนออกมา ดังไปทั่ว ณ ที่นั้น มันทำให้ทุกคนตกใจโดยฉพาะ เด็กหนุ่มคนนั้นหันไปมอง อย่างรวดเร็ว พร้อมชายห้าคนที่ดูน่ากลัว
 
               " แล้วแกเป็นใครว้า เดี่ยวจับทำศรีภรรยาซะนิห้าๆๆเป็นเมียพี่ไหมน้องสาวคนสวย"
               " ฝันไปเถอะแก …….."
               " ย้ากๆๆ "
               เสียงตะโกนมาแต่ไกล หญิงสาวปริศนาก็ได้วิ่งเข้าใส่พวกอันธพาล ทั้งห้าคนเธอคนนั้นใช้ทั้งหมัดเข่าศอกได้อย่างคล่องแค่วว่องไว มันทำให้อันธพาลทั้งห้าคนยอมซิโรราบอย่างไม่น่าเชื่อหนุ่ม ม ปลาย ยืนมองหญิงสาวอย่างตกใจว่าเธอนั้นทำได้อย่างไรกันเหมือนกับความฝันเสียจริง
 
               ผ่านไปสิบนาที
               " เป็นอะไรหรือเปล่านายนะ "
               " ปะ เปล่า เธอนี่เก่งจังเลยนะสู้พวกนั้นได้ด้วย "
               " แค่นี้ปลาซิวน่า อย่าสนใจ แต่เธอนะ มาเดินแบบนี้ก็ระวังด้วยนะอันธพาลมันเยอะ"
               " อื้มขอบใจนะ แต่ว่าเธอชื่ออะไรหรอ "
               " ฉั้นชื่อ ซากุระ ชินิกิม่า แล้วเธอล่ะ "
               " ผมชื่อ ชาโนะ ไดกะ ฝากตัวด้วยนะ "
               " งั้นฉันไปละไว้เจอกันนะ "
               " บายๆ " "  บายๆ "
               " ผู้หญิงคนนี้สินะ แบบนี้ละสะเป็คเราเลยละนะ ทั้งเก่งน่ารักและสวยอีกต่างหากหาที่เปรียบไม่ได้จริงๆ พวกเราไปกันเถอะ ชิโฮเซ็น "
               " ได้ขอรับ นายท่าน ซึฮาระ "
 
               หลังจากนั้น ซึฮาระ ก็ได้ให้พวกของเขาหาบ้านที่อยู่ โรงเรียน ที่หญิงสาวผู้นั้นอยู่ และเขาก็ได้ย้ายบ้านไปอยู่ ใกล้ๆ หญิงสาวผู้นั้นสมัครเรียนที่เดียวกันโดยเธอไม่รู้ตัวเลยสักนิดเดียว ซึฮาระ ไม่ได้บอกชื่อจริงของตนออกไปกับหญิงสาวคนนั้นเพราะเหตุผลบางอย่างที่ไม่อยากให้เธอรู้ได้