10เรื่องหลอนของหอและโรงเรียน

"ตึงๆๆ ตือ ดือ ดึ้ง ตือ ตือตึงงงง" เสียงเพบงยังคงบรรเลงไปอย่างช้าๆ....

"ซื้ดดดดด.." เสียงดนตรีก็ได้เริ่มเปลี่ยนไป..

ทุกๆคนต่างจ้องไปที่ลำโพงที่มีเสียงเพลงนี้บรรรเลงออกมา..

"เฮ...." เสียงผู้ชายที่ฟังดูน่ากลัวแทรกขึ้นมา

"กรี๊ดดดดด!!!"

หลายปีต่อมา...

"เห้ยแกวันนี้ไปซ้อมกันมั้ย?" ฉันบอกกับเพื่อนที่อยู่ชมรมแดนซ์

"คงไม่อ่ะจุ๊บแจงเราไม่ค่อยว่างเลยอ่ะเดี๋ยวเราก็ต้องไปทำงานกลุ่มอ่ะ"

"ช่ายยยย เธอก็รู้ไม่ใช่หรอจุ๊บแจงงาน ครูศรีสมร อมรรัตน์ มันเยอะมากเลยนะ"

"อื้อไม่เป็นไรหรอกนะพวกเธอจะไปทำงานหรือไป'แรด'ที่ไหนก็ได้ไม่เป็นไรหรอกฉันเข้าใจ ^^"พูดจบฉันก็เก็บของและไปที่ชมรมทันที

อืมม อีกหน่อยเขาจะมีให้ประกวดแดนซ์นี่นาเห็นว่าเขาจะคัดเลือกตัวไปประกวดด้วยถ้ามีใครรู้ท่าเราก็แย่อ่ะดิ หาที่ซ้อมที่อื่นดีกว่า...

"ตึกๆๆๆ" ฉันเดินผ่านห้องชมรมไปเรื่อยๆเพื่อหาห้องที่ว่างและไร้ผู้คน

ฉันสะดุดตากับห้องๆหนึ่งซึ่งไม่ได้ล็อคไว้และคงเก่าหน้าดู 

"ห้องชมรมแดนซ์... ห้ามเข้าก่อนได้รับอนุญาต" ฉันอ่านป้ายที่แปะไว้ตรงประตู

"ช่างแม่งดิ!" ฉันกำลังเอื้อมมือไปแตะประตูแต่แล้วก็..

"หมับ!!"

"เฮือกกกก!!"

"เธอคิดจะทำอะไรน่ะจุ๊บแจง?" ประธานเอ่ยขึ้น

"กะ..ก็แค่จะเปิดประตูเข้าไปซ้อมนี่ค๊ะ?.." ฉันตอบกลับไป

"เธอไม่ควรเข้าไปที่ห้องนี้เธอควรเข้าไปซ้อมที่ชมรมปัจจุบันดีกว่านะฉันขอเตือนด้วยความหวังดี!"พูดจบประธานก็เดินออกไป ทำไมเขาต้องโกรษขนาดนี้เนี่ยในห้องก็ไม่เห็มีอะไรเลยนอกจากลำโพงอันใหญ่เครื่องนึง

"ครืดดดดดด" ฉันเปิดประตูกระจกออกก่อนที่จะก้าวเข้าไปในห้องชมรม

"สวัสดีค่ะ.." ฉันยกมือไหว้พวกรุ่นพี่แต่ทุกคนกลับเมินฉัน

ฉันชินแล้วล่ะเพราะทุกคนคิดว่าฉันแย่งตำแหน่งของพวกเขา

"사랑한다는 말 그리 어렵니 
ซารังฮันดานึน มัล คือรี ออรยอบนี 
คำว่ารักทำไมมันยากที่จะพูด 

한마디 말이면 되는걸 
ฮันมาดี มัลลีมยอน ดเวนึนกอล 
คุณจะต้องพูดมัน 

너 자꾸 변해가 나도 이젠 조금 지쳐가 Oh 
นอ จากู บยอลแลกา นาโด อีเจน โชกึม ชีชยอกา Oh 
คุณยังคงเปลี่ยนไป ตอนนี้ฉันเริ่มเหนื่อยกับมันแล้ว Oh 

시간이 갈수록 더 모르겠어 
ชีกันนี คัลซูรก ดอ โมรือเกซซอ 
เวลาผ่านไปนานแค่ไหนฉันไม่รู้เลย 

좋아질수록 나는 더 아픈데 
โชอาจิลซูรก นานึน ทอ อาพึนเด 
มันจะดีขึ้นหรือฉันจะยิ่งเจ็บปวด 

(Why you trippin` boy) 날 좀 바라봐 
(Why you trippin` boy) นัล จม บาราบวา 
(Why you trippin` boy) มองมาที่ฉัน 

Oh Ma Boy Oh Ma Boy Baby 

네가 무슨 사랑을 알아 내 맘만 아파 
เนกา มูซึน ซารังงึล อัลลา แน มัมมัน อาพา 
ฉันรู้ว่าคุณรักอะไร หัวใจฉันแสนเจ็บปวด 

Oh Ma Boy Oh Ma Boy Baby 

네가 어떻게 내 맘을 알아 
เนกา ออตอคเค แน มัมมึล อัลลา 
คุณจะรู้หัวใจฉันได้อย่างไร 

Don't let me down Boy "

เพลง (maboy sistar19)

ฉันเต้นจนจบเพลงก่อนที่ทุกคนจะมองฉันด้วยสายตาที่ประมาณว่ามึงจะแข่งกับกูใช่มั้ย?

"แปะๆๆๆๆๆ!!" ประธานชมรมเพียงคนเดียวที่ปรบมือให้

"เธอเต้นดีมากเลยล่ะฉันว่าเธอคงได้ไปประกวดถ้าไม่มีคนในชมรมดีขยันซ้อม" ประธานพูดจนทำให้ทุกคนกุลีกุจอเปิดเพลงแข่งใส่กัน

วันต่อมา...

"ฉันล่ะเกลียดอีนางจุ๊บแจงจริงๆเลย!"

"ใช่! นางนั่นมันอิจฉาพวกเราทำเป็นแย่งซีนตอนเราไม่ซ้อม!"

"ใช่นังหน้าด้าน!"

มีชะนีกลุ่มหนึงนินทาฉันฉันยอมไม่ได้หรอก!

"พวกเธอเอาเวลาที่ดูถูกฉันไปซ้อมท่ากระจอกของเธอซะเถอะก่อนที่มีดของฉันมันจะเสียบหีพวกเธอ!" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเหลืออดจนพวกนางรีบเก็บข้าวของและหนีฉันไป

ฉันไม่ยอมซ้อมกับพวกนั้นแน่.. 

ฉันเหนื่อย..

ฉันยอมโดนด่าดีกว่าฉันจะไปซ้อมที่ห้องชมรมเก่าแทน!!

โปรดติดตามตอยต่อไป...